รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 1103

ซูเล่อหยิบโทรศัพท์ออกมาดูเวลาก็พบว่าตอนนี้เป็นเวลาห้าโมงครึ่งแล้ว "ฉันต้องขอตัวกลับบ้านแล้ว"

"เดี๋ยวฉันไปส่งเธอ"

"ไม่เป็นไรค่ะ ให้ผู้ช่วยตันไปส่งเถอะค่ะ" ซูเล่อส่ายหัว เพราะว่าถ้าเขาไปส่งเธอจะรู้สึกกดดัน

ฮั่วเหยียนเซียวทำได้เพียงตามใจเธอ จากนั้นก็เอื้อมมือมาลูบใบหน้าของเธอด้วยความเอ็นดู เพราะว่าเธอนอนคว่ำเลยมีรอยแดงที่หน้า

เมื่อถูกเขาลูบหัวแบบนี้ซูเล่อก็อดไม่ได้ที่จะโผล่เข้ากอดเขา เธอที่เพิ่งตื่นยังรู้สึกงัวเงียเล็กน้อย เลยอยากจะพักสายตาในอ้อมกอดเขาสักพัก

ฮั่วเหยียนเซียวลูบหัวเธอ "อีกสองวันพี่สาวของผมก็จะกลับมาแล้ว ผมจะเชิญพวกคุณไปเป็นแขกที่บ้านพ่อแม่ของผมด้วยกัน"

ซูเล่อรู้สึกกลัวจนตัวแข็งทื่อ ภาพในฝันครั้งก่อนยังปรากฏอยู่ในหัวบ่อยๆ แต่พอจะเป็นความจริงเลยทำให้เธอรู้สึกกลัว "แต่ฉันแอบรู้สึกกลัวนะคะ"

"มีผมอยู่ทั้งคน คุณจะกลัวอะไร" ฮั่วเหยียนเซียวมองมาที่เธอ

แน่นอนว่าซูเล่อไม่สามารถพูดได้ว่าเธอเคยฝันว่าทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในความฝันคือภาพที่เธอถูกด่าต่อหน้าทุก

คน

"ต้องมาจริงๆ ใช่ไหม" ซูเล่อเงยหน้ามองเขา

ฮั่วเหยียนเซียวพยักหน้า ผมตั้งตารอให้คุณและพ่อแม่ของคุณมาเป็นแขกที่บ้านของผม"

ซูเล่อถอนหายใจ ทำได้เพียงเผชิญหน้ากับเหตุการณ์ที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ หากมีอะไรเกิดขึ้นเธอจะขอแบกรับไว้เอง จะให้เขาน้อยใจไม่ได้เด็ดขาด

“ค่ะ" ซูเล่อตอบเขาเพียงหนึ่งคำ

ตอนที่ 1103 1

ตอนที่ 1103 2

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว