รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 248

เธอให้คังเฮ่าเซวียนโทรศัพท์ เมื่อโทรเสร็จเขาก็เดินเข้ามา “คุณนายถังกับคุณหนูรองกำลังอยู่ระหว่างทางมาโรงพยาบาล”

ถังจือซย่าพยักหน้า หว่างคิ้วขมวดด้วยความกังวล แล้วบริษัทของพ่อจะทำยังไงล่ะ? สีจิ่วเฉินเคยพูดว่าฝ่ายตรงข้ามต้องการบริษัทผลิตวัสดุนี้ พวกเขาจ้องบริษัทของพ่อไว้ตั้งแต่แรก ต้องคิดดำเนินการไว้หลายอย่างแล้วแน่ๆ ดังนั้นการซื้อขายกิจการครั้งนี้อีกฝ่ายจะต้องได้ไปแน่

“จือซย่า เรื่องซื้อขายกิจการมันกะทันหันไป ประธานถังอาจจะคาดไม่ถึง พอได้ยินก็รับไม่ไหว” คังเฮ่าเซวียนถอนหายใจ เขาก็ไม่อยากไปจากที่นี่ มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยกว่าที่เขาจะไต่เต้าขึ้นมาเป็นผู้จัดการแผนกบัญชี อีกทั้งเงินเดือนก็คุ้มค่า

ถังจือซย่าเป็นคนแรกๆ ที่ได้ยินข่าวเรื่องการซื้อกิจการของบริษัทพ่อเธอ ถ้าหากนี่เป็นโชคชะตา ก็ทำได้เพียงแค่บอกเขาว่า ทุกอย่างมันสายไปแล้ว

“อืม รอดูสถานการณ์ของพ่อก็แล้วกัน!” ถังจือซย่าได้แต่ภาวนาให้คุณพ่อปลอดภัย สิบกว่านาทีต่อมาหมอก็ออกมา โรคหัวใจของถังจวิ้นกำเริบ ตอนนี้ต้องเปลี่ยนเข้าไปตรวจเช็คที่ห้องICU

ถังจือซย่าผ่อนลมหายใจ เพราะว่าพ่ออายุมาแล้ว จิตใจเลยไม่สามารถรับเรื่องหนักๆ ได้เหมือนเมื่อก่อน

ผ่านไปครึ่งชั่วโมง สองแม่ลูกหลี่เจี๋ยก็มาถึงอย่างรีบร้อน ตาของหลี่เจี๋ยแดง หลี่ชิงชิงที่เห็นถังจือซย่าก็โมโหขึ้นมาทันที

“สามีของฉันเป็นอย่างไรบ้าง เขาเป็นอย่างไร” หลี่เจี๋ยรีบเอ่ยถามคังเฮ่าเซวียน

"คุณนายถัง ใจเย็นๆ ก่อน ประธานถังเพิ่งจะออกจากห้องฉุกเฉิน ตอนนี้ถูกวินิจฉัยว่าโรคหัวใจกำเริบ กำลังตรวจอยู่ที่icu” คังเฮ่าเซวียนปลอบประโลม

หลี่เจี๋ยมองถังจือซย่าที่มาถึงก่อนเธอ ก็สงสัยขึ้นมาทันที “ทำไมเธอมาถึงก่อนฉัน”

“วันนี้คุณถังมาที่บริษัท ผมและเธอเป็นคนช่วยพาประธานถังมาส่งที่โรงพยาบาลเอง” คังเฮ่าเซวียนอธิบาย

แต่คำอธิบายนี้กลับทำให้หลี่เจี๋ยยิ้มเยาะ “ที่แท้ก็เริ่มคิดถึงบริษัทของพ่อเธอแล้วหรือไง ทำไม? อยากรับช่วงต่อเหรอ ฉันก็ว่าทำไมถึงได้มาถึงก่อนพวกเรา!”

“ฮึ คุณพ่อไม่ได้บอกว่าจะยกบริษัทให้เธอนี่ เธอจะไปกดดันคุณพ่อทำไม” ถังชิงชิงเอ่ยอย่างโมโห

ถังจวิ้นได้ยินความเป็นห่วงเป็นใยจากปากของลูกสาว ในใจก็รู้สึกซึ้งใจ “พ่อไม่เป็นอะไร ไม่ต้องเป็นห่วง”

“ประธานถัง เรื่องซื้อกิจการเป็นเรื่องจริงเหรอครับ” คังเฮ่าเซวียนอดไม่ได้ที่จะถาม

“อะไรนะ? บริษัทจะถูกซื้อกิจการ?” หลี่เจี๋ยตื่นตะลึง ถังชิงชิงก็เช่นกัน

ถังจือซย่ารู้ว่าพ่อของเธอต้องเผชิญหน้ากับเรื่องนี้ จึงเอ่ยปลอบ "พ่อ อย่าคิดมาก สุขภาพสำคัญที่สุด"

หน้าอกของถังจวิ้นกระเพื่อมขึ้นมาทันที ราวกับว่ามีหินก้อนใหญ่ทับอยู่บนอกทันทีที่ได้ยินเรื่องซื้อกิจการ จนเขาหายใจไม่ออก

“ฉันสร้างบริษัทมากับมือ อีกทั้งยังยืนหยัดมาได้หลายปีนี้ ถ้าจะให้ฉันส่งต่อให้คนอื่น ฉันทำไมได้หรอก ต่อให้ตายฉันก็ไม่ยอมให้ไอ้พวกสารเลวพวกนั้นมาซื้อกิจการไปหรอก” ถังจวิ้นกัดฟันพูด