ถังจวิ้นถือโอกาสเล่าเรื่องความแค้นระหว่างเขากับหลิวเตี่ยนหวา ถังจือซย่าที่ไม่รู้มาก่อนเมื่อได้ยินก็ตกใจ ที่แท้หลิวเตี่ยนหวาก็เป็นหุ้นส่วนที่ก่อตั้งบริษัทมาด้วยกันกับพ่อของเธอ ก่อนที่จะนำเงินที่ลงทุนร่วมกันไปเล่นการพนัน จนถูกพ่อของเธอทำให้ติดคุกอยู่หนึ่งปี หลังจากนั้นหลินเตี่ยนหวาก็เข้ามาวางอำนาจบาตรใหญ่ แย่งคู่ค้าและกิจการทุกอย่างไปจากพ่อของเธอ จนท้ายที่สุด ที่ได้รับความช่วยเหลือจากสีจิ่วเฉิน จึงได้ออเดอร์และโปรเจคมากมาย ส่วนหลิวเตี่ยนหวาที่หายหน้าหายตาไปหลายปี ก็โผล่ออกมาด้วยฐานะผู้ซื้อกิจการ
ถังจือซย่าอดไม่ได้ที่จะรู้สึกซาบซึ้งต่อสีจิ่วเฉิน เป็นเขาที่ช่วยพ่อเธอออกมาจากเรื่องยากลำบากอีกครั้ง
“คุณชายสี มา ผมดื่มให้คุณ” ถังจวิ้นยกแก้วขึ้นมายื่นไปทางสีจิ่วเฉิน
สีจิ่วเฉินเองก็ลุกขึ้นในทันที เขายกแก้วไปชนด้วยท่าทีอ่อนน้อม ถังจือซย่าเห็นสีจิ่วเฉินดื่มเหล้าก็พลันนึกถึงเรื่องกระเพาะของเขา ดังนั้นเมื่อครู่ที่สั่งอาหาร เธอจึงใส่ใจในระดับความเผ็ดเป็นพิเศษ
“คุณอาถัง วางใจได้ ขอแค่มีผมอยู่ บริษัทของคุณอาจจะไม่เกิดเรื่องแน่นอน” สีจิ่วเฉินรับรอง
“มีคุณชายสีคอยช่วยเหลือ ผมก็วางใจแล้ว แค่ก่อนหน้านี้มันคอยกวนใจผมตลอด” พูดจบถังจวิ้นก็มองไปทางลูกสาว “จือซย่า ลูกเองก็ดื่มให้คุณชายสีสักแก้วสิ”
สำหรับชายหนุ่มแล้ว การดื่มเหล้าให้กันบนโต๊ะอาหารถือเป็นการเคารพอีกฝ่าย
ถังจือซย่ายิ้ม “พ่อ ดื่มน้อยๆ หน่อย กินผักบ้าง!”
“เฮ้อ! แค่แก้วเดียว คนเขาช่วยเราตั้งมากมาย” ถังจวิ้นเร่งเร้า
ถังจือซย่าจึงต้องเทแก้วแล้วยกไปทางสีจิ่วเฉิน “ประธานสี ฉันดื่มให้คุณ แล้วแต่คุณเลย”
สีจิ่วเฉินถือแก้วไวน์อย่างสง่างาม ก่อนจะยื่นมาชนแก้วกับเธอ เขาดื่มอย่างไว้หน้าอีกฝ่าย สายตาของถังจือซย่ามีแต่ความกังวล เธอไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเธอเริ่มจะเป็นห่วงผู้ชายคนนี้เข้าแล้ว”
แต่ชายหนุ่มกลับรู้สึกได้ ริมฝีปากบางยกยิ้มขึ้น แสดงให้เห็นว่าเจ้าตัวมีความสุข
คังเฮ่าเซวียนเก่งเรื่องการปิดบังความกระหายในจิตใจ ดังนั้นในสายตาของถังจวิ้น คังเฮ่าเซวียนจึงเป็นคนที่ขยันขันแข็ง เป็นคนหนุ่มที่เข้าขั้น
“คุณชายสี จือซย่าทำงานที่บริษัทของคุณ หวังว่าคุณจะดูแลเธออย่างดี” ถังจวิ้นพูดแทนลูกสาว
“ผมจะดูแลเธออย่างดีเลย” สีจิ่วเฉินตอบตกลง เขาดูแลเธออย่างดีทุกอย่าง แม้ว่าหญิงสาวจะปฏิเสธทุกครั้ง
จู่ๆ ถังจวิ้นก็นึกอะไรบางอย่างออก แต่ครู่เดียวก็ถูกเขากดไว้ แม้ว่าลูกสาวคนโตจะเก่งมาก แต่เธอเหมาะสมกับคนร่ำรวยแบบสีจิ่วเฉินตรงไหนล่ะ? หนำซ้ำยังมีลูกติด ตระกูลสีมั่งคั่งขนาดนั้น ย่อมไม่ยอมรับผู้หญิงที่มีลูกแน่ๆ ดังนั้นเขาจึงไม่อยากให้ลูกสาวมีความสัมพันธ์อะไรกับคนตระกูลสี
เด็กน้อยนั่งข้างๆ สีจิ่วเฉิน สีจิ่วเฉินเองก็ไม่ลืมที่จะดูแลเขา เด็กน้อยชอบอะไร สีจิ่วเฉินก็คีบให้หมด
ภาพนี้ตกอยู่ในสายตาของคังเฮ่าเซวียน ในใจของเขาก็รู้สึกลังเลขึ้นมา ถ้าหากถังจือซย่าถูกสีจิ่วเฉินแย่งไปล่ะ? ถ้าหากสีจิ่วเฉินอยากจะแย่งจริงๆ เขาก็ไม่มีความสามารถอะไรไปสู้ อีกทั้งยังไม่ทันได้สารภาพความในใจกับถังจือซย่า เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาชอบเธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...