รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 335

“ฉันจะทำ ไม่ว่าจ่ายเท่าไหร่ ฉันก็จะทำ” ก้นลึกนัยน์ตาของซ่งซานสาดส่องความแน่วแน่ออกมา เพื่อความสวย เพื่อซ่งซาน เพื่อสถานะคุณนายสีในอนาคตแล้ว มีอะไรที่เธอไม่กล้าแลกเปลี่ยนออกไปบ้างล่ะ

หมอพยักหน้า ตอบตกลงแล้ว

ภายในประเทศ

หลินจิงจิงหาข้ออ้างไปเคาะห้องทำงานของสีจิ่วเฉินแล้ว เธอคิดอยากจะนัดทานข้าวกับสีจิ่วเฉินในคืนนี้ ข่าวลือของเธอและสีจิ่วเฉิน ไม่ต้องชี้แจงก็ลบล้างไปเอง ในงานเลี้ยงต้อนรับคืนนั้น ทุกคนต่างก็เห็นหมดแล้วว่า คนที่สีจิ่วเฉินแคร์ก็คือถังจือซย่า

เพราะงั้น พอถึงตอนเช้าพนักงานของฝ่ายออกแบบก็เอาเรื่องนี้ไปแพร่กระจายทั่วทั้งบริษัทแล้ว ทุกคนก็ไม่แพร่กระจายเรื่องของหลินจิงจิงและสีจิ่วเฉินอย่างมั่วซั่วอีกแล้ว

“เข้ามา” น้ำเสียงของสีจิ่วเฉินแผ่ซ่านเข้ามา

หลินจิงจิงผลักประตูออก เดินเข้ามาด้วยรอยยิ้มที่งดงามดั่งดอกไม้ “พี่จิ่วเฉิน ยุ่งอยู่หรือเปล่า”

“มีธุระเหรอ” สีจิ่วเฉินพับโน๊ตบุ๊คเงยหน้าขึ้นถาม

“กลางคืนว่างมาทานข้าวด้วยกันไหม ฉันมีบางเรื่องอยากจะปรึกษาพี่ ”หลินจิงจิงพูดหาเหตุผล

“เรื่องทานข้าวช่างเถอะ มีเรื่องอะไร เธอก็ปรึกษาพี่ได้เลยตอนนี้”สีจิ่วเฉินพยายามปฎิเสธเธออย่างอ้อมค้อม

“พี่จิ่วเฉิน คืนนี้พี่มีเรื่องสำคัญต้องทำเหรอ”หลินจิงจิงถามอย่างค่อนข้างน้อยใจ

แน่นอนว่าคืนนี้สีจิ่วเฉินมีเรื่องสำคัญมากที่จะต้องทำ เขาอดทนไม่เจอหน้าเฉินเฉินมาสามสี่วันแล้ว อีกเดี๋ยวเขาจะต้องเป็นเพื่อนถังจือซย่าไปรับเขาเลิกเรียน ทานอาหารค่ำที่บ้านของถังจือซย่า

“อืม มีเรื่องสำคัญมากที่จะต้องทำ” สีจิ่วเฉินพยักหน้า

หลินจิงจิงพอที่จะคาดเดาได้ จะต้องเกี่ยวข้องกับถังจือซย่าแน่นอน ดูเหมือนว่า ตำแหน่งที่ถังจือซย่าอยู่ในใจของสีจิ่วเฉิน ยากที่จะแงะออกจริงๆ

“งั้นก็ช่างมันเถอะ!ไม่เป็นไรค่ะ”หลินจิงจิงอดไม่ได้ที่จะแสร้งทำเป็นหดหู่ คิดอยากจะเรียกร้องความสนใจจากสีจิ่วเฉิน

“ถ้าหากเป็นเรื่องงาน เธอไปปรึกษากับผู้จัดการหลี่เลย เขาช่วยเธอได้แน่นอน”สีจิ่วเฉินพูดปลอบใจเธอประโยคหนึ่ง มองดูนาฬิกาข้อมือแวบหนึ่ง “จิงจิง เธอกลับห้องทำงานไปเถอะ!”

ถังจือซย่าก็ถูกเขาพาออกมาแบบนี้ ไปรับลูกชายด้วยกันแล้ว

ระหว่างทาง ถังจือซย่ามองดูทิวทัศน์เป็นครั้งคราว ก้มหน้าลงก็เห็นสร้อยข้อมือของตัวเอง แล้วก็สร้อยข้อมือเส้นนั้นของชายหนุ่ม รูปแบบคู่รักนั่น คลุมเครือจนทำให้เธอใจเต้นเร็ว

และถังจือซย่าก็มักจะชื่นชมทางท่าอันหล่อเหลาที่ขับรถด้วยมือข้างเดียวของผู้ชายคนนี้อยู่บ่อยๆ ยิ่งทำให้จิตใจไม่สงบมากขึ้น หลายวันมานี้ เธอคิดฟุ้งซ่านมากเกินไปแล้ว

ถึงขนาดที่ว่าค่อนข้างไม่กล้ามองใบหน้าของเขาตรงๆ แล้ว

ถึงโรงเรียนอนุบาลของเจ้าตัวเล็ก ถังจือซย่ากำลังคิดที่จะไปรับลูกชายที่ห้องเรียน กลับคิดไม่ถึงว่าผู้ชายคนนี้จะลากเธอไปยังห้องทำงานของผู้อำนวยการก่อนแล้ว ที่แท้ผู้ชายคนนี้ไปทำการบันทึกจดจำใบหน้าและรับบัตรรับส่ง

ตอนที่คุณครูสาวคนนั้นดำเนินการ ใบหน้าที่หล่อเหลาเป็นพิเศษในกล้อง ทำให้เธอแอบมองดูกว่าหลายครั้งแล้ว พ่อของถังอวี่เฉินหล่อมากเกินไปแล้วนะ!

ถังจือซย่ามองดูการกระทำที่อย่างต่อเนื่องของผู้ชายคนนี้อย่างหมดคำพูด อีกอย่างตอนที่เธอยังไม่พูดอะไรออกมา เขาได้แนะนำตัวว่าเป็นพ่อของลูกชายแล้ว แน่นอนว่าถังจือซย่าไม่สามารถพูดหักล้างเขาต่อหน้าคุณครูได้อยู่แล้ว

ก่อนหน้านี้ถังจือซย่าก็เคยถูกคุณครูถามถึงอาชีพพ่อของลูกชายมาก่อน ตอนนั้นเธอบอกว่าพ่อของลูกชายอยู่ต่างประเทศ ในเวลานี้ การปรากฏตัวของผู้ชายคนนี้กลับกลบเกลื่อนคำโกหกให้แก่เธอเสียด้วยซ้ำไป

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว