รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 359

“ฉันแค่อยากจะมาบอกคุณสักหน่อยว่า ฉันไม่มีทางหยุดจีบสีจิ่วเฉินแน่นอน” หลินจิงจิงเข้ามาเพิ่มความกลุ้มใจให้กับถังจือซย่า เพราะว่าเธอเก็บกดจนเป็นทุกข์มากจริงๆ

“ดังนั้น เธอจะมีคู่แข่งอย่างฉันไปตลอดชีวิต” หลินจิงจิงกล่าวด้วยความมั่นใจต่อไป “ฉันเชื่อว่าจะมีโอกาสที่ได้จับกุมหัวใจของสีจิ่วเฉินเสมอ”

“นี่เป็นเรื่องของคุณ ไม่จำเป็นต้องมาโม้ให้ฉันฟัง” ถังจือซย่ากล่าวเยาะเย้ย

แววตาของหลินจิงจิงปรากฏรอยยิ้มเย้ยหยันอยู่แวบหนึ่ง จากนั้นเธอจึงกล่าวอย่างแน่วแน่ “มาดูกันว่าใครจะเป็นผู้ชนะ!”

พ่อเลี้ยงเตรียมจัดการถังจือซย่าแล้ว เพียงแค่ถังจือซย่าหายไป ไม่ช้าก็เร็วสีจิ่วเฉินก็จะเป็นของเธอ

หลินจิงจิงออกไป แต่เธอยังสร้างความกดดันทางจิตใจให้กับถังจือซย่า รอบกายของสีจิ่วเฉินมีกลุ่มหญิงสาวคอยจ้องมองอยู่ เพียงแค่มีโอกาส หญิงสาวคนนั้นก็คิดจะเข้าใกล้เขา

ตอนเที่ยงถังจือซย่าอยากเชิญสีจิ่วเฉินมาทานข้าว เพื่อเป็นการขอโทษเรื่องเมื่อคืน เพราะเธอเป็นสาเหตุที่ทำให้ค่ำคืนที่ดีกลายเป็นค่ำคืนที่เลวร้าย

ถังจือซย่าหยิบโทรศัพท์ออกมาและโทรไปยังโทรศัพท์ตั้งโต๊ะของสีจิ่วเฉิน เนื่องจากเขาไม่รับสาย เธอจึงถูกโอนสายเข้าไปที่ผู้ช่วยซึ่งอยู่ตรงนั้นโดยอัตโนมัติ

“สวัสดีค่ะ ห้องทำงานของท่านประธานค่ะ”

“สวัสดี เสี่ยวเวิน ประธานสีไม่อยู่ที่ห้องทำงานเหรอ”

“คุณถังเหรอคะ! ประธานสีเพิ่งจะออกไป ดูเหมือนว่าจะมีงานเลี้ยง”

“โอ้! โอเค ขอบคุณนะ”

หลังจากที่ถังจือซย่าวางสายแล้ว เธอก็รู้สึกกลุ้มใจเล็กน้อย เมื่อเป็นแบบนี้ เธอจึงนัดหลี่เหมยไปทานอาหารกลางวันด้วยกัน

ขณะนี้ ดูเหมือนว่าหัวใจของถังชิงชิงซึ่งกำลังมุ่งหน้าไปยังร้านอาหารจะลอยขึ้นมาแล้ว เธอส่องกระจกเพื่อตรวจเช็คเครื่องสำอางที่อยู่บนใบหน้าของตัวเองอยู่ตลอดเวลา ถ้าหากเห็นรอยแป้งตกร่องเพียงรอยเดียว เธอก็จะรู้สึกหงุดหงิดใจ

วันนี้เธอต้องปรากฏตัวต่อหน้าสีจิ่วเฉินอย่างสมบูรณ์แบบ เธอจินตนาการว่าตัวเองต้องยั่วยวนเขาได้ที่ไหนสักแห่ง เขาจึงเป็นฝ่ายชวนเธอไปทานข้าว

บางทีเธออาจจะมีโอกาสอยู่เหนือซ่งซานกับถังจือซย่าและกลายเป็นนางสนมคนใหม่ของสีจิ่วเฉิน

ถังชิงชิงตกใจ ดูเหมือนว่าสีจิ่วเฉินจะมาหาเธอเพื่อทำความเข้าใจเรื่องราวในอดีตของถังจือซย่า

“ทำไมคุณชายสีถึงไม่ถามพี่สาวของฉันล่ะ เรื่องที่เกิดในคืนนั้น เธอเข้าใจดีที่สุดแล้ว” ถังชิงชิงกล่าวด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ย

“ถ้าคุณไม่อยากตอบผม งั้นผมก็จะไม่รบกวนเวลาของคุณแล้ว” สีจิ่วเฉินไม่อยากฟังน้ำเสียงเยาะเย้ยถังจือซย่าของเธอ

ขณะที่เขายื่นมือออกไปเก็บบัตรธนาคารใบนั้น ถังชิงชิงก็รีบส่งเสียงพูดออกไปในทันที “ฉันจะบอกค่ะ ฉันจะบอก...คุณชายสีอยากรู้อะไรก็ได้ทั้งนั้นค่ะ”

สีจิ่วเฉินหยุดเก็บบัตรธนาคาร สำหรับหญิงสาวที่รักความมั่งคั่งเช่นนี้ เงินมีประโยชน์ที่สุด

“ถ้าอย่างนั้นบอกเรื่องทั้งหมดที่คุณรู้ออกมาซะ” สีจิ่วเฉินรู้ว่าเธอไม่มีทางทอดทิ้งบัตรใบนี้

ถึงแม้ว่าถังชิงชิงจะรู้ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นในคืนนั้นซ่งซานเป็นคนคิดและจัดการ แต่เธอก็มีส่วนร่วม ดังนั้นเธอจึงทิ้งความรับผิดชอบไม่ได้ เมื่อไตร่ตรองแล้วเธอจึงกล่าวว่า “เรื่องที่เกิดขึ้นในคืนนั้น ฉันกับซ่งซานเที่ยวอยู่ในไนต์คลับแห่งหนึ่ง ซ่งซานโดนเพื่อนร่วมงานชายลวนลาม เธอก็เลยโทรไปบอกให้พี่สาวของฉันมารับพวกเรา แต่ใครจะรู้ว่าพวกเรารอเธอตั้งนาน แต่กลับไม่เจอเธอ พวกเราจึงคิดว่าเธอไม่มาแล้ว แต่ตอนที่พวกเรากำลังจะออกไป พวกเราก็เห็นเธอวิ่งพรวดพราดออกไปจากไนต์คลับด้วยเสื้อผ้าที่ไม่เรียบร้อย หลังจากนั้นเธอก็โดนล่วงละเมิด”