ขณะที่นอนอยู่บนเตียง หัวใจของซ่งซานรู้สึกทุกข์ทรมานในทุกวินาที เธอจินตนาการว่าถังจือซย่า กับสีจิ่วเฉินตัวติดกันเหมือนตอนอยู่ในประเทศจีน ไม่แน่ว่าพวกเขาอาจหมั้นกันทันทีที่กลับไป
ซ่งซานนับวันด้วยความรู้สึกเจ็บปวด
ในประเทศจีน
ที่เอเวอร์ไนท์คลับ
เถ้าแก่ถูกเปลี่ยนคนแล้วคนเล่า ฉู่เฮ่านัดกับเถ้าแก่ในคืนนี้ เมื่ออีกฝ่ายหนึ่งได้ยินว่าจะซื้อวิดีโอเมื่อ 5 ปีที่แล้วเป็นเงิน 2 ล้าน เขาก็ตกใจ “วิดีโอเมื่อห้าปีก่อนหายไปตั้งนานแล้วครับ”
“เพราะอะไร” ฉู่เฮ่าถาม
“ไม่กี่เดือนก่อน ฐานของผมถูกไฟไหม้ ข้อมูลทั้งหมดถูกไฟไหม้ไปหมดแล้ว” ถ้าแก่เองก็รู้สึกหดหู่มากเช่นกัน “ดูเหมือนว่าไฟฟ้าลัดวงจรน่ะครับ”
“โทรแจ้งตำรวจหรือยัง”
“นักดับเพลิงมาดับไฟ ผมเองก็ไม่ได้เสียหายอะไรมาก วัสดุข้อมูลถูกไฟไหม้ทั้งหมด ดังนั้น ถ้าคุณกำลังกำลังตามหาวิดีโอเมื่อห้าปีที่แล้ว มันไม่มีแน่นอนครับ”
สายตาสงสัยผุดขึ้นในดวงตาของฉู่เฮ่า
มันเป็นเรื่องบังเอิญงั้นเหรอ มีแค่ข้อมูลในฐานเท่านั้นที่ถูกเผา?
เถ้าแก่คนใหม่เพิ่งเข้ามารับช่วงต่อ เธอคงไม่รู้เรื่องที่เกิดอะไรขึ้นเมื่อ 5 ปีที่แล้ว
จากนั้นฉู่เฮ่าก็ไปพบผู้จัดการคนหนึ่งและให้เงินกับเธอ 100,000 หยวน ขอให้เธอรวบรวมรายชื่อพนักงานเก่าที่เคยทำงานในฐานนานกว่า 5 ปี
ผู้จัดการระบุรายชื่อมากมายอย่างรวดเร็ว แต่เธอเป็นผู้จัดการที่มีประสบการณ์เพียง 3 ปี
เมื่อฉู่เฮ่าถามเกี่ยวกับฐานข้อมูล ผู้จัดการก็พูดทันทีว่า “พวกเราไม่ค่อยได้ไปที่นั่นกันหรอกค่ะ ที่นั่นมีแค่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยดูแลอยู่”
ผู้จัดการใช้ปากกาวงภาพคนสองสามคน “นี่เป็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย ที่ทำงานนานที่สุดตั้งแต่ห้าปีที่แล้วจนถึงปัจจุบันค่ะ”
จากนั้นฉู่เฮ่าถามถึงรายชื่อพนักงานที่ลาออกหลังไฟไหม้ ผู้จัดการเห็นว่าเขาหน้าตาดีและให้เงิน เธอจึงยอมพูดทุกอย่างออกไป
ในท้ายที่สุด ฉู่เฮ่าก็สามารถล็อคเป้าหมายได้ เขาเป็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่ลาออกหลังจากเกิดเหตุเพลิงไหม้ได้เพียง 3 วัน
ฉู่เฮ่าสันนิษฐานว่ามีคนจ้างเขามาวางเพลิง และลาออกหลังจากไฟมอดลง
“ไม่สะดวกน่ะ มีอะไรก็พูดมาสิ ” ซ่งซานปฏิเสธการวิดีโอคอล
หลังจากโทรหากันแล้ว ถังชิงชิงก็พูดถึงสีจิ่วเฉินที่มาหาเธอในทันที แต่ปกปิดเรื่องเงินหนึ่งล้านไว้
“อะไรนะ เอเวอร์ไนท์คลับเหรอ” ซ่งซานโกรธอย่างเห็นได้ชัด
“เขาขอให้ฉันพูดความจริง ฉันจะทำยังไงได้ล่ะ”
“ถ้าเขาสืบจนรู้เรื่องของเรา เราไม่รอดกันแน่ ถ้าเขารู้ว่าเราทำร้ายถังจือซย่า เธอคิดว่าเขาจะปล่อยเราไปไหม” ซ่งซานตะโกนด้วยความโกรธในตอนท้าย
“ต่อให้เขาไม่ต้องสืบ ถังจือซย่าก็อาจจะบอกเองว่าพวกเราเป็นคนทำ” ถังชิงชิงกล่าว
“อย่าลืมว่าลูกชายของถังจือซย่าเป็นลูกของคาวบอยหนุ่มนั่น ถ้าเรื่องนี้เผยแพร่ออกไป คงไม่ดีกับลูกชายของมันแน่ มันไม่บอกความจริงกับสีจิ่วเฉินหรอกไม่งั้นเธอกับฉันยังปลอดภัยจนถึงตอนนี้เหรอ”
ถังชิงชิงรู้สึกประหลาดใจทันทีที่อีกฝ่ายพูดแบบนี้ “แปลว่าถังจือซย่าจะปกปิดเรื่องนี้ไว้ตลอดชีวิต แล้วเราก็จะไม่เป็นไรใช่ไหม”
“ที่สีจิ่วเฉินถามเธอป็นการส่วนตัว แปลว่าถังจือซย่าไม่ยอมพูด ตอนนี้เธอพูดถึงเอเวอร์ไนท์คลับไปแล้ว เขาจะต้องไปสืบหาแน่ ชิงชิง เธอช่วยหยุดสร้างปัญหาให้เราสองคนได้ไหม” ซ่งซานพูดอย่างโกรธเคือง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...