ถังจือซย่าหาแบบร่างของเธอเจอแล้ว เธอหยิบขึ้นมาวางบนโต๊ะ “นี่คือแบบร่างแรกของฉัน เพียงแค่ไม่มีหลักฐานที่ยืนยันว่าฉันไม่ได้ลอกเลียนผลงาน”
เพราะเวลาที่บริษัทยืนยัน คือเวลาที่นำเข้าระบบ และเห็นชัดว่าอีกฝ่ายเอาชนะเธอไปแล้ว
“ผมเชื่อคุณ” สายตาที่ลึกซึ้งของสีจิ่วเฉิน เป็นความมั่นใจให้เธอ
ถังจือซย่ายิ้มเจื่อน “คุณเชื่อฉันขนาดนั้น?”
“ผมไม่เชื่อผู้หญิงของผม จะให้ผมไปเชื่อใคร” สีจิ่วเฉินสายตาหนักแน่น
ถังจือซย่าชะงักเล็กน้อย คำพูดของเขาเพิ่มความมั่นใจให้กับเธอมาก
“ขอบคุณ ตอนนี้ฉันต้องตรวจสอบเรื่องนี้อย่างจริงจัง ดูว่าใครขโมยแบบร่างของฉันไปให้บริษัทฝ่ายตรงข้าม” ถังจือซย่าพูดจบ ก้มหน้าลงมองแบบร่างของตัวเอง
นี่เป็นงานออกแบบที่เธอภาคภูมิใจมากชิ้นหนึ่ง ตอนนี้ กลับถูกอีกฝ่ายครอบครอง และยังแว้งกัดเธอ อธิบายความรู้สึกไม่ถูก
“สืบหาตัวคนนี้ ผมจัดการแทนคุณ”สีหน้าของสีจิ่วเฉินหนักขึ้น กล้าแตะต้องผู้หญิงของเขา ใช้ชีวิตเบื่อแล้วใช่ไหม
ถังจือซย่าเงยหน้ามองเขา ก็ได้ยินเขาพูดต่อ “และก็คนที่ใส่ร้ายบริษัทอัญมณีของคุณ ก็ต้องได้รับบทเรียนอย่างหนัก”
ถังจือซย่า “…”
สัมผัสที่หกบอกเธอว่าบริษัทนั้นแย่แล้ว
“เอาล่ะ ตรวจสอบก่อนเถอะ ! ”ถังจือซย่าตัดสินใจขอดูกล้องวงจรปิดในห้องทำงานก่อนค่อยว่ากัน
ห้องพนักงานรักษาความปลอดภัยค้นวิดิโอในช่วงเวลานั้นออกมาอย่างแข็งขัน ส่งเข้าในคอมของถังจือซย่า สีจิ่วเฉิน หลี่เหมยล้วนดูเป็นเพื่อนเธออยู่ที่นี่
วินาทีนี้ ไอ้หย่าที่นั่งอยู่ในห้องทำงานรู้สึกกังวลขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว เธอไม่คิดว่าสีจิ่วเฉินจะเข้ามาร่วมด้วย นี่ทำให้เธอปวดประสาทมาก
ถังจือซย่าดูมาเกือบชั่วโมงรู้สึกตาลาย ใกล้ถึงเวลาไปรับเฉินเฉินแล้ว เขาพูดกับสีจิ่วเฉิน “คืนนี้ฉันคงดูวิดิโออยู่ที่บริษัท คุณให้ฉิงเหย่ไปรับเฉินเฉินแทนฉัน คืนนี้ให้เขาช่วยดูแลแทนฉันหน่อย”
“โอเค ผมโทรไปบอก” สีจิ่วเฉินกดโทรศัพท์หาจ้านฉิงเหย่
จ้านฉิงเหย่เป็นสถานรับเลี้ยงที่ดีที่สุด อีกทั้ง เป็นคนที่ถังจือซย่าเชื่อใจมากคนหนึ่ง
พอกดวางสาย สีจิ่วเฉินนั่งลงข้างถังจือซย่า นั่งดูวิดิโอเป็นเพื่อนเธอ ถังจือซย่าดูวิดิโอไปจดบันทึกเวลาและคนที่เข้าออกห้องทำงานของเธอ
ในเรื่องนี้ ถังจือซย่าไม่วางมือเลยสักนิด เธอจะถูกใส่ร้ายคนเดียวไม่ได้ และไม่ยอมปล่อยคนที่ใส่ร้ายเธอ
เนื่องจากบ่ายวันพรุ่งนี้ต้องให้คำตอบกับอีกฝ่าย ดังนั้น คืนนี้ถังจือซย่าต้องดูวิดิโอให้จบ หาคนนั้นให้เจอ
ลูกชายมีคนดูแล เธอก็สามารถทำงานอย่างสบายใจได้แล้ว ผ่านไปสักพักหลี่เสี่ยวซินก็ถือกาแฟเข้ามาให้เธอเรียกสติ ถังจือซย่าดื่มไปสองสามอึก จากนั้นดูวิดิโอต่อ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...