รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 397

“ไม่ต้องขวางเธอ เธอออกนอกประเทศไม่ได้หรอก” เสียงของฉู่เฮ่าดังขึ้นมา

ตอนนี้ไอ้หย่ากลายเป็นบุคคลทำผิดกฎหมาย ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถผ่านด่านตรวจสอบความปลอดภัยไปได้

ขณะนี้ไอ้หย่ากำลังเข้าแถวอยู่ เธอวางแผนที่จะไม่กลับประเทศชั่วคราวจึงนำเงินห้าแสนหยวนออกนอกประเทศด้วยเพื่อซ่อนตัวสักพัก รอให้สถานการณ์สงบลงแล้วค่อยกลับมา

เธอรู้สึกว่าเสวี่ยเฟยจิวเวลรี่จะทำให้เธอเดือดร้อน เพราะเธอได้นำหายนะมาสู่บริษัทและยังยั่วยุสีจิ่วเฉินด้วย

เมื่อถึงตาของไอ้หย่าเธอก็หยิบเอกสารออกมาและยื่นให้ทันที เห็นแต่พนักงานตรวจสอบที่เงยหน้ามองเธอ ไอ้หย่าจึงถามด้วยความกังวลว่า “มีปัญหาอะไรไหม”

ด่านศุลกากรนำเอกสารส่งคืนให้เธอ “คุณผู้หญิง ขอโทษด้วย คุณถูกห้ามออกนอกประเทศแล้ว เชิญกลับไปซะ!”

“อะไร เป็นไปได้ยังไง สาเหตุอะไร ทำไมฉันถึงถูกห้าม” สีหน้าของไอ้หย่าเปลี่ยนไป

“ถึงอย่างไรก็ตาม คุณถูกห้ามออกนอกประเทศ คุณก็รู้ว่าเป็นเพราะสาเหตุอะไร!” พนักงานตรวจสอบความปลอดภัยมองเธออย่างหมดความอดทน

ไอ้หย่าตื่นตระหนกตกใจ เธอถือกระเป๋าเดินทางออกมาอีกครั้งด้วยความรวดเร็ว ยังหนีไม่พ้นอีกเหรอ?

ไอ้หย่าจึงคิดหาทุกวิถีทางผ่านเพื่อนของเธอเพื่อที่จะสอบถามกับฝ่ายสันติบาล ว่าเธอทำผิดเรื่องอะไร แต่ก็ไม่ได้รับคำตอบ

ตอนรุ่งเช้า เวลาแปดโมงครึ่ง ถังจือซย่ามาที่หอรุ่ยเป่าอีกครั้ง เธอยังคงต้องเผชิญกับสายตาเยาะเย้ยของเพื่อนร่วมงาน เธอจึงเดินเข้าไปในห้องทำงานของหลี่เหมย

“ตรวจสอบได้ไหม” หลี่เหมยถาม

“ไอ้หย่าเป็นคนทำ บัญชีธนาคารส่วนตัวของเธอได้รับเงินห้าแสนหยวนจากเสวี่ยเฟยอินเตอร์เนชั่นเนล และฉันเจอวิดีโอที่เธอเข้าออกห้องทำงานของฉันในช่วงเวลานั้น”

หลี่เหมยถอนหายใจ “เธอเป็นขโมย น่าผิดหวังจริงๆ”

สุดท้ายไอ้หย่าก็ไม่ได้มาที่บริษัท ถังจือซย่ากำลังรอคนจากเสวี่ยเฟยจิวเวลรี่มาเปิดประตูให้เวลาสามโมงตรง แต่เธอรอคอยข่าวที่ยิ่งใหญ่กว่า เสวี่ยเฟยอินเตอร์เนชั่นเนลถูกยื่นฟ้องแล้ว สาเหตุของการยื่นฟ้องคือการติดสินบนพนักงานหอรุ่ยเป่าในการขโมยและคัดลอกแบบร่างการออกแบบ ซึ่งมีส่วนเกี่ยวข้องกับความผิดฐานละเมิดความลับทางการค้าของหอรุ่ยเป่า รวมถึงละเมิดชื่อเสียง

พนักงานของหอรุ่ยเป่าดูแถลงข่าวออนไลน์ทั้งหมด เมื่อได้ยินจำนวนเงินชดเชยพวกเขาก็เคียดแค้นอย่างอิจฉาริษยา ถังจือซย่าไม่เพียงแต่กู้คืนชื่อเสียงของตัวเองได้ แต่ยังได้รับค่าชดเชยถึงหนึ่งล้านแปดแสนหยวน

แน่นอนว่าการสนับสนุนของสีจิ่วเฉินนั้นแตกต่าง!

ถังจือซย่าที่นั่งอยู่ในห้องทำงาน เมื่อเห็นการแถลงข่าวนี้และการที่เธอได้เงินจำนวนหนึ่งมาโดยไม่ต้องลงมือทำอะไรช่างมีความสุขจริงๆ แต่หวังว่าสิ่งนี้จะไม่เกิดขึ้นอีก

มันจะทำให้ความนิยมของอาชีพนี้แปดเปื้อน

ถังจือซย่าลุกขึ้นเดินไปที่ห้องน้ำชาพร้อมกับเสียงที่เข้ามาในหูเพื่อประจบประแจงเธอ

“พี่จือซย่า ยินดีด้วย พวกเรารู้ว่าพี่เป็นผู้บริสุทธิ์”

“ใช่! พี่จือซย่ามีความปราดเปรื่องขนาดนี้ จำเป็นจะต้องไปขโมยและคัดลอกพวกเขาไหม?”