รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 403

รถมุ่งหน้าสู่โรงแรมซึ่งเป็นที่จัดงานการกุศล งานการกุศลสำหรับสังคมชั้นสูง ไม่ใช่แค่งานประมูลของธรรมดาๆ เท่านั้น คุณค่าของของประมูลน่ะ ไม่เท่าไร แต่สิ่งที่มีค่าคือสายสัมพันธ์และคอนเน็คชัน

สรุปแล้ว บรรดาคนใหญ่คนโตในวงการการค้าและการเมืองชอบมารวมตัวกันที่นี่ เพื่อฉวยโอกาสทำความรู้จักกับบุคคลที่พวกเขาต้องการพึ่งพิง

ในคืนนี้ สีจิ่วเฉินเป็นเป้าหมายที่ใครหลายๆ คนต้องการผูกมิตรด้วยอย่างไม่ต้องสงสัย

ภายในห้องของโรงแรม หลินจิงจิงตรวจสอบการแต่งหน้าที่สมบูรณ์แบบของเธออีกครั้ง เพราะในคืนนี้ รายนามของสีจิ่วเฉินมีเพียงเขาคนเดียว ดังนั้น เธอจะได้ฉวยโอกาสนี้มาเป็นคู่เดทของเขา

ในเวลานี้ ผู้จัดการโรงแรมที่เธอสั่งการไว้ก็โทรศัพท์มา “คุณหลิน คุณสีมาถึงแล้วครับ”

“โอเค ฉันรู้แล้ว” ริมฝีปากสีแดงของหลินจิงจิงบิดโค้งขึ้น เธอสำรวจใบหน้าของเธออีกครั้งว่าไม่มีอะไรผิดพลาดแล้ว ก่อนจะลุกขึ้นและหยิบกระเป๋าประดับเลื่อมใบจิ๋วของเธอ

คืนนี้ เธอสวมชุดราตรีสีแดงพร่างพราวที่เผยให้เห็นเนินอก ไม่ว่าชายใดได้เห็นจะต้องหวั่นไหว

ภายในลิฟต์ เธอเชยชมตัวเองอีกครั้ง ทุกอย่างเพอร์เฟ็กต์ เธอกำลังจินตนาการถึงอีกประเดี๋ยวที่เธอปรากฏตัว สีจิ่วเฉินจะมีสายตาตกตะลึงหรือไม่

เธอคิดว่าแน่นอน 

เมื่อมาถึงหอประชุมชั้นล่าง หลินจิงจิงเดินลงบันไดชั้นสองอย่างช้าๆ คืนนี้ เธอคือเจ้าหญิงแห่งหลินซื่อกรุ๊ป ดังนั้น ไม่ว่าใครก็ต้องแหงนหน้ามองเธอ

แต่ในขณะที่หลินจิงจิงกำลังเยื้องย่างอยู่นั้น เธอก็เกือบสะดุดกับกระโปรงตัวเก่ง เพราะอารมณ์ของเธอกระตุก เธอมองผู้หญิงคนนั้นที่กำลังควงแขนสีจิ่วเฉินด้วยสายตาเหลือเชื่อ ถังจือซย่าก็มาด้วยหรือ

หลินจิงจิงระงับไฟโกรธในใจ และเดินลงบันไดอย่างสง่างามต่อไป แต่ในใจของเธอยังคงหงุดหงิด ถังจือซย่าไม่ได้อยู่ในลิสต์รายชื่อที่เชิญมาก เธอมาได้อย่างไร

เมื่อพิจารณาถึงสถานะของสีจิ่วเฉิน แน่นอนว่าเขามีสิทธิ์พาใครมาด้วยก็ได้ โดยไม่ต้องตรวจสอบสถานะของบุคคลนั้น

หลินจิงจิงสูดลมหายใจเข้าลึกๆ และเดินช้าๆ ไปหาสีจิ่วเฉิน คืนนี้ เธอต้องให้ถังจือซย่าได้เห็นดี

ถังจือซย่ารับรู้ได้ถึงแรงคุกคาม เธอเงยหน้าขึ้นและสบเข้ากับสายตาของหลินจิงจิง สายตาที่ส่งมาเต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยามอย่างเห็นได้ชัด แต่เมื่อมองไปที่สีจิ่วเฉิน สายตาคู่นั้นกลับเปลี่ยนเป็นความอ่อนหวานทันที

“พี่จิ่วเฉิน พี่มาแล้วหรือคะ”

นี่คือลูกน้องที่หลินจิงจิงให้แทรกซึมอยู่ที่นี่ เพื่อให้แน่ใจว่าคืนนี้เธอจะได้ร่างกายของสีจิ่วเฉิน

เมื่อบอดี้การ์ดทั้งสี่มาถึงห้องวีไอพีบนชั้นสาม หลินจิงจิงกำลังนั่งอยู่บนโซฟาด้วยสีหน้าโกรธเกรี้ยว “พวกนายเห็นผู้หญิงที่อยู่ข้างๆ สีจิ่วเฉินนั่นไหม มันเป็นคนที่สีจิ่วเฉินพามา ฉันต้องการให้พวกนายหาโอกาสไล่เธอออกไป”

“ได้ครับ”

“หรือไม่ ถ้ามีโอกาส พวกนายฆ่ามันเลยก็ได้” ดวงตาของหลินจิงจิงฉายแววแห่งความชั่วร้าย แต่เมื่อคิดไปคิดมา เธอคิดว่าคืนนี้อย่าเพิ่งลงมือเลย เธอไม่ต้องการทำให้แผนการในคืนนี้ต้องผิดแผน

“ช่างเถอะ ไล่เธอออกไปก็พอ” หลินจิงจิงเกลียดถังจือซย่าที่สุด

ผู้หญิงที่ด้อยกว่าเธอในทุกเรื่อง กลับกล้ามาคุกคามเธอ

ถังจือซย่ามองไปที่หลินจิ่น และสังเกตเห็นว่า แม้เขาจะเป็นผู้จัดงาน แต่ดูท่าทางและอารมณ์ของเขาไม่ค่อยดีเลย ดูเหมือนจะเหนื่อยมาก

“ลุงหลินคะ พักผ่อนเยอะๆ ดูแลตัวเองด้วยนะคะ” ถังจือซย่าแสดงความห่วงใย

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว