รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 561

“ประโยคนี้ผมจะจำเอาไว้แล้วกัน วันนี้ผ่านไปกี่วันแล้ว” สีจิ่วเฉินเริ่มที่จะรอเธอแล้ว เขาราวกับนายพรานที่วางกับดักไว้เรียบร้อยแล้วรอคอยให้สัตว์มาติดกับ

ถังจือซย่ารีบตอบเขาว่า “วันแรกค่ะ...”

ถ้าจะหลอกต้องหลอกเขาก่อน

สีจิ่วเฉินพูดอย่างใจเย็นและไม่ช้าไม่เร็วเกินไปว่า “อืม วันแรกงั้นก็ยังเหลืออีกหกวัน”

ถังจือซย่าลอบยิ้มในอ้อมอกของงเขา สีจิ่วเฉินก้มหน้าลงแล้วจูบลงบนใบหน้าของอย่างเอาแต่ใจและแสดงออกว่าลุ่มหลงเธอมาก

“พอได้แล้วค่ะ! คุณรีบไปนอนเถอะค่ะ” ถังจือซย่าหยัดกายขึ้นจากอ้อมกอดของเขา และไม่อยกาที่จะรบกวนเขาทำงาน

ในตอนที่เธอกำลังจากไปจู่ๆมือใหญ่ของสีจิ่วเฉินก็ตีเธอเบาๆ ใบหน้าของถังจือซย่าแดงระเรื่อ ผู้ชายคนนี้นี่เอามือไปตีตรงไหนกัน!

มุมปากของสีจิ่วเฉินยกยิ้มขึ้นเล็กน้อยราวกับว่าเขาชอบอกชอบใจเป็นอย่างมาก

ถังจือซย่าแทบจะวิ่งหนีขึ้นไปชั้นบน

ในเวลารุ่งสาง

ป้าหลิวกำลังรับประทานอาหารเช้าอยู่ที่บ้านแล้วจึงเรียกรถไปที่ถังซื่อกรุ๊ป เธอนึกว่าถังจื่อซย่าจะเข้ามาแต่เช้าจนเธอมาถึงที่ห้องของพนักงานรักษาความปลอดภัย

“สวัสดี ขอถามหน่อยค่ะว่าคุณถังจือซย่ามาทำงานหรือยังคะ”

“คุณเป็นใครครับ”

“ฉันมีธุระกับเธอค่ะ”

“แจ้งชื่อไว้ก่อนเลยครับ”

“ฉันชื่อหลิวเหมายฮัว” ป้าหลิวแจ้งชื่อ

พนักงานรักษาความปลอดภัยซึ่งเป็นคนของถังชิงชิงพอดี เขาจึงหยิบโทรศัพท์เดินเข้าไปภายในห้องแล้วโทรหาถังชิงชิง

“คุณหนูรองถังครับ หลิวเหมยฮัวมาแล้วครับ”

“ทำตามคำสั่งฉัน พาเขามาหาฉันที่นี่” ถังชิงชิงออกคำสั่งเสียงเย็น

“ครับ ผมจะรับขับรถไปส่งเธอที่นั่นครับ”

“ป้าหลิว ป้านี่โชคดีจริงๆเลยนะ! ตกทะเลไปแล้วยังไม่ตายไปอีก”

“ถังชิงชิง แกมันไม่ใช่คน แกนึกว่าฉันจะตายง่ายแบบนั้นเหรอ” ป้าหลิวชี้นิ้วใส่เธอ และในตอนนี้เองซ่งเชาที่อยู่แรงที่มาจากการทำงานทุกวันของป้าหลิวนั้นไม่ได้ฝึกมาอย่างเสียเปล่า เธอก้มหน้าลงแล้วกดลงบนหมือของซ่งเชาอย่างแรง

“โอ๊ย...” ซ่งเชาร้องอย่างเจ็บปวดแล้วจึงเตะป้าหลิวออกไป

ถังชิงชิงเมื่อเห็นดังนั้นก็คิดอยากที่จะเข้ามาช่วย แต่ป้าหลิวกลับฝลักเธอออกแล้ววิ่งขึ้นไปยังชั้นสอง เนื่องจากประตูทางเข้าที่ชั้นหนึ่งถูกล็อกไว้แล้วเธอจึงไม่สามารถหนีออกไปได้

แต่เมื่อมายังชั้นสองป้าหลิวก็เล็งไปที่หน้าต่าง

“พ่อคะ รีบจับมันไว้ อย่าให้มันหนีไปได้” ถังชิงชิงตะโกนเสียงดัง

ซ่งเชาจึงรีบเข้ามาดึงดาบยาวที่ตนได้เตรียมเอาไว้แต่แรก แล้ววิ่งพุ่งไปยังป้าหลิว

เมื่อป้าหลิวเห็นก็ตกใจจนแข้งขาอ่อน สมองของเธอขาวโพลนไปหมด ความเจ็บปวดแล่นปลาบที่บริเวณท้องและร่างทั้งร่างของเธอก็ถอยไปข้างหลังจนตกหน้าต่างไป

แม้ว่าป้าหลิวจะบาดเจ็บที่ท้องและตกลงไปแล้ว แต่เธดวงแข็งมาก เธอกุมหน้าท้องบริเวณที่เลือดออกแล้วมุ่งหน้าหนีไปยังถังซื่อกรุ๊ป