ซ่งซานหยิบโทรศัพท์ที่ใช้เบอร์ไม่ได้ลงทะเบียน เธอสูดหายใจเข้าเฮือกใหญ่ ก่อนที่จะต่อสายไปหาถังจือซย่า
“ฮัลโหล ใครคะ” เสียงของถังจือซย่าถามขึ้น
ซ่งซานใช้โปรแกรมเปลี่ยนเสียงที่คุ้นเคยในการคุยสาย
“ถังจือซย่า ได้ยินว่าเธอจะแต่งงาน ยินดีด้วย!” ซ่งซานพูดด้วยน้ำเสียงแปลกประหลาด
“เป็นนาย?” น้ำเสียงของถังจือซย่าเปลี่ยนไปแสดงให้เห็นถึงความเกลียดชังออกมา
“ผมเอง! ผมคิดถึงลูกชายของพวกเรามาก ผมอยากจะเจอลูกชายของพวกเรามากนะ!”
“นายก็ลองปรากฏตัวออกมาดูสิ”
“ผมไม่ออกไปก็ได้ แต่คุณต้องให้เงินผม ไม่อย่างนั้น ผมจะพูดเรื่องเมื่อห้าปีก่อนออกมา ผมจะพูดว่าคุณเป็นคนจ่ายเงินซื้อผม และจะพูดด้วยว่าคุณเคยขายอยู่ที่คลับเฮาส์”
ถังจือซย่าที่ตอนนี้ยืนอยู่ในวิลล่าของสีจิ่วเฉิน เธอดูนิ่ง ที่จริงแล้วเธอกำลังรอให้เจ้าชั่วนี้ปรากฏตัวออกมาอยู่
“นายอยากได้เงิน? เอาเท่าไหร่ล่ะ” ถังจือซย่าทำทีราวกับโดนข่มขู่
ซ่งซานได้ยินเธอกลัว ก็รีบพูดอย่างโลภขึ้นว่า “ผมต้องการสิบล้าน”
“สิบล้านคงไม่ได้ แต่ว่าถ้าหนึ่งล้านฉันพอจะพิจารณาให้นายได้”
“ถ้างั้นก็ห้าล้าน ห้ามต่อแล้ว”
“หนึ่งล้าน มากกว่านี้ไม่ได้” ถังจือซย่าตัดสินใจล่อคนคนนี้ออกมา
“เธอ...เธอแต่งกับแหล่งขุมทรัพย์อย่างสีจิ่วเฉินคนนั้น เธอจะไม่มีเงินได้อย่างไร”
ถังจือซย่าไม่รู้ว่าทำไมได้ยินเสียงที่ผ่านเครื่องเปลี่ยนเสียงแล้วให้ความรู้สึกที่คุ้นเคย จากจังหวะการพูดการออกเสียงวรรณยุกต์ทำให้ถังจือซย่านึกถึงคนคนหนึ่ง
ซ่งซาน
หรือว่าปลายสายอีกฝ่ายไม่ใช่แมงดาคนนั้น แต่คือซ่งซานกันนะ
ถังจือซย่าตัดสินใจที่จะทดสอบเธอ
ราวกับว่าถังจือซย่ายืนยันได้แล้วว่าซ่งซานกำลังหลอกเธออยู่ หน้าของเธอต้องการเงินไปซ่อมแซม ครั้งก่อนเธอคิดจะเดิมพันเพื่อเอาเงินจากสีจิ่วเฉิน แต่กลับถูกเธอไล่ออกไป
ดังนั้น ครั้งนี้เธอคิดอยากจะใช่ตัวตนของแมงดามาเอาเงิน ถังจือซย่าเสียใจที่ทำไมเมื่อก่อนถึงไม่เคยตรวจสอบผู้หญิงคนนี้นะ?
ถ้าหากจับตัวเธอได้ ถังจือซย่าไม่มีทางปล่อยเธอไปแน่
“ได้ ฉันจะเอาเงินให้นายได้อย่างไร”
“ผมจะเป็นคนบอกสถานที่ ภายในหนึ่งชั่วโมง คุณเอาเงินไปวางไว้ตรงนั้นก็พอ”
“เงินมากเกินไป ฉันให้เงินสดนายหนึ่งล้าน และจะให้การ์ดกับนายอีกใบ แต่นายต้องรับปากว่าหลังจากนี้จะไม่ปรากฏตัวออกมาอีก ไม่อย่างนั้นฉันจะไม่ให้เงินกับนาย” ถังจือซย่าต้องการแสดงออกให้เธอเห็นว่าเธอรู้สึกไม่สบายใจกับการข่มขู่
“ได้ ผมรับปากคุณ แต่เงินต้องครบ”
“โอเค ตกลงตามนี้” ถังจือซย่าพูดจบก็วางสายแล้วโทรหาสีจิ่วเฉิน แล้วเล่าเรื่องทั้งหมดให้เขาฟัง และให้เขาวางกับดักให้ซ่งซานเข้ามาปิดเป็ด
คืนนี้เป็นคืนงานหมั้นของถังจือซย่า คือยุ่งมากๆ และเรื่องแบบนี้ไม่จำเป็นให้เธอลงมือเอง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...