รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 674

ถังจือซย่าถือถ้วยกาแฟ เพิ่งอ่านตารางงานล่าสุดเสร็จและเธอกำลังจะพักผ่อน

เธอเอื้อมมือไปรับสายเมื่อได้ยินเสียงโทรศัพท์ "ฮัลโหล ใครคะ"

"สวัสดีค่ะ นี่คุณถังหรือเปล่า ฉันคือหลี่ชานเป็นผู้จัดการของสวีฮุ่ยน่า ขอโทษนะคะที่รบกวน ศิลปินของเราได้รับความนิยมและยอดเข้าชมมากมาย ฉันแค่อยากจะถามว่าศิลปินของเราไม่ตรงตามข้อกำหนดของบริษัทคุณตรงไหนคะ" พวกเราจะได้แก้ไขได้ทันที"

ดวงตาที่สวยงามของถังจือซย่าหรี่ลงเล็กน้อย "ถามศิลปินของคุณว่าเขาทำอะไรที่โถงทางเดินในงานวันแถลงข่าว! และบอกเธอว่าถ้ามีครั้งต่อไป เธอจะไม่มีที่ยืนในวงการบันเทิง"

เสียงของถังจือซย่าแผ่วลงและเธอก็วางสายในเวลาเดียวกัน

ผู้จัดการหลี่ชานวางโทรศัพท์ และมองไปที่สวีฮุ่ยน่าซึ่งอยู่บนโซฟาตรงข้าม แล้วถามว่า "คุณทำอะไรให้คุณถังไม่พอใจในวันแถลงข่าวหรือเปล่า"

"ฉัน...ฉันจะทำอะไรได้ล่ะ"

"คุณควรบอกความจริงกับฉัน" หลี่ชานขึ้นเสียง

เมื่อเห็นว่าสถานการณ์เริ่มรุนแรงสวีฮุ่ยน่ารีบกัดริมฝีปากของเธอแล้วพูดว่า "ฉัน... ฉันเห็น สีจิ่วเฉินเมื่อวันก่อนและออกไปโทรศัพท์ที่โถงทางเดิน ฉันแค่อยากจะมีโอกาสเจอหน้า กับเขาและให้เขาจำฉันได้..."

"อะไรนะ！ คุณกล้าดียังไงไปเล่นกับสีจิ่วเฉินในงานแถลงข่าวที่มีภรรยาของเขาอยู่ด้วย？ คุณมีสมองบ้างไหม？" หลี่ชานแทบคลั่ง

"ฉัน...ฉันรู้ว่าฉันคิดผิด"

"คุณรู้ไหมว่าถังจือซย่าพูดอะไรกับฉันเมื่อกี้？ หากมีครั้งต่อไป จือซย่าจะบล็อกเธอ" หลี่ชานดุ "ยั่วใครไม่ยั่วไปยั่วภรรยาของสีจิ่วเฉิน จือซย่าสั่งคำเดียว เธอก็เตรียมตัวตกงานได้เลย！"

"เธอ…เธอมีอำนาจขนาดนั้นเลยเหรอ？" สวีฮุ่ยน่าถามอย่างไม่ค่อยมั่นใจ

"แค่ใช้ชื่อเสียงของคุณนายสีก็สามารถบล็อกเธอทุกช่องทางได้แล้ว อย่าแม้แต่คิดที่จะได้รับค่าเสียหาย ถ้าต่อไปเธอเห็นคุณนายสี ให้หลบๆ หน่อยเข้าใจไหม" หลี่ชานตะโกนด้วยความโกรธ

ในหอรุ่ยเป่า ถังจือซย่าห่างหายจากการทำงานไปนานเกินไป แต่เธอก็เต็มไปด้วยพลัง หลังจากหยุดพักสั้น ๆ เธอเริ่มกำหนดการถัดไป ในแง่ของเครื่องประดับ เธอเป็นนักออกแบบ ในแง่ของการวางแผน เธอมีทั้งวิสัยทัศน์และความทะเยอทะยาน

"ยินดีเสมอ น้อยนักที่คุณจะขอให้ฉันช่วย แน่นอนว่าฉันต้องช่วย" ถังจือซย่ายิ้มเล็กน้อย หลังจากที่ซ่งอวี้จากไป ถังจือซย่าก็โทรหาแผนกวางแผนและขอให้พวกเขาจัดการเรื่องซ่งโยว ตราบใดที่ซ่งอวี้ขอร้อง เธอก็จะช่วย

ตอนบ่ายสามโมง มีเสียงเคาะประตูห้องทำงานของถังจือซย่าอีกครั้ง และเธอตอบไปว่า "เข้ามา"

เธอคิดว่าหลี่เสี่ยวซินผู้ช่วยของเธอเป็นคนนำเอกสารเข้ามา แต่กลับเป็นชายร่างสูงและมีเสน่ห์เดินเข้ามา

ชายคนนั้นสอดมือข้างหนึ่งไว้ในกระเป๋ากางเกง พร้อมกับยิ้มที่มุมปาก

"ทำไมคุณถึงมาที่นี่ได้" ถังจือซย่ายืนขึ้นต้อนรับ

ชายคนนั้นอ้าแขนออกและโอบกอดเธอ จากนั้นก้มศีรษะลงแล้วแอบจูบที่ริมฝีปากสีแดงของเธอ "ดูสิ ภรรยาของฉันอยู่นี่แล้ว"

ถังจือซย่าพบว่าหน้าต่างเปิดอยู่ เธออดไม่ได้ที่จะหน้าแดง "หน้าต่างยังเปิดอยู่เลย！"