รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 684

“คู่หมั้นเธอรู้เรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับฉันไหม” เจียนจือเพ่ยถามพร้อมกับหรี่ตาลง

ใบหน้าของเยี่ยวานวานร้อนผ่าว ผู้ชายคนนี้พูดอย่างกับว่าพวกเขาเป็นชู้กัน ก็แค่ความสัมพันธ์แบบเพื่อนที่บริสุทธิ์ไร้มลทินไม่ใช่เหรอ จำเป็นต้องพูดจากำกวมขนาดนี้ด้วยเหรอ

“เรา...ไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย” เยี่ยวานวานกัดริมฝีปากและพูดโต้แย้ง

ในขณะนี้ เธอไม่รู้ว่ามีคนกำลังเปิดประตูข้างหลังเธอจากข้างใน เจียนจือเพ่ยชำเลืองมอง แล้วก็เดาได้ว่าคนคนนั้นคือใคร

เขาอดไม่ได้ที่จะพูดจากำกวมไปอีกสองประโยค “เธอลืมไปแล้วเหรอว่าเราเคยอยู่ห้องเดียวกัน เธอยังเห็นฉันเปลือยกายอยู่เลย!”

อวี๋เส่าสยงเปิดประตูออกมาทันทีที่ได้ยินประโยคนี้ เขาถามออกไปตรงๆ ว่า “วานวาน พวกเธอมีความสัมพันธ์แบบไหนกันแน่”

เยี่ยวานวานตกใจมาก และหันหน้ากลับไปมองใบหน้าที่ไม่น่าดูของอวี๋เส่าสยง แล้วเธอก็อธิบายว่า “เส่าสยงนายอย่าเข้าใจผิดไปนะ พวกเราไม่ได้เป็นอะไร…”

ทันใดนั้นใบหน้าของเยี่ยวานวานก็ถูกมือที่เรียวยาวและขาวผ่องทั้งสองข้างจับเอาไว้ และในวินาทีต่อมา ริมฝีปากเนียนนุ่มของเธอก็ถูกจูบด้วยริมฝีปากบางๆ ที่เย็นเฉียบ!

ในหัวของเยี่ยวานวานระเบิดเสียงดังสนั่น

อวี๋เส่าสยงเห็นกับตาว่าผู้หญิงที่กำลังจะเป็นคู่หมั้นของตัวเองถูกผู้ชายคนอื่นจูบ

บอดี้การ์ดที่อยู่ข้างๆ ก็มองดูด้วยความตกตะลึงเช่นกัน นี่เป็นครั้งแรกเลยที่คุณผู้ชายเป็นฝ่ายจูบผู้หญิงก่อน

หลังจากที่เจียนจือเพ่ยจูบเธอเสร็จ เขาก็มองอวี๋เส่าสยงอย่างท้าทาย แววตาที่ลึกล้ำและเย็นชาเผยให้เห็นถึงความภาคภูมิใจ

เยี่ยวานวานตกตะลึงจนไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองใดๆ จนกระทั่งอวี๋เส่าสยงส่งเสียงขึ้นมาด้วยความโมโหว่า “ปล่อยเธอซะ เธอเป็นแฟนฉัน แกไม่มีสิทธิ์มาแตะต้องเธอ”

ทันทีที่อวี๋เส่าสยงพูดจบ แขนข้างหนึ่งก็โอบเอวของเยี่ยวานวานเข้ามา และวินาทีต่อมา ตัวเธอก็แนบชิดติดกับหน้าอกที่มีกลิ่นอายของต้นสนซีดาร์ที่สะอาดสะอ้าน เจียนจือเพ่ยจูบลงบนเส้นผมของ และยกริมฝีปากขึ้นอย่างชั่วร้าย “ก็แตะต้องไปแล้ว มีปัญหาอะไรไหมล่ะ”

“เยี่ยวานวาน เธอคิดให้ดีๆ นะ ถ้าเธอไม่หมั้นกับฉัน หนี้หนึ่งพันล้านของพ่อเธอใกล้จะครบกำหนดชำระแล้ว เมื่อถึงเวลานั้นถ้าเขาไม่สามารถจ่ายคืนได้ เขาก็จะถูกตัดสินจำคุกขั้นต่ำสามปี!” อวี๋เส่าสยงยัง อยากแย่งเยี่ยวานวานกลับมา ถ้าไม่ได้สิ่งที่ต้องการ เขาก็จะยังไม่ยอมวางมือ

ดวงตาของอวี๋เส่าสยงเบิกกว้าง ถ้าเมื่อกี้เขาไม่ได้ดูผิดไป ในกระเป๋าตังค์ของผู้ชายคนนี้ไม่ได้มีแบล็คการ์ดแค่ใบเดียว เขามีประมาณหกถึงเจ็ดใบ ส่วนตัวเขาและครอบครัวจนกระทั่งตอนนี้ก็ยังไม่มีสิทธิ์ได้เลื่อนระดับเป็นแบล็คการ์ดเลยด้วยซ้ำ

เจียนจือเพ่ยตกตะลึงเล็กน้อย ผู้หญิงคนนี้ยอมแต่งงาน แต่ไม่ยอมรับความช่วยเหลือจากเขางั้นเหรอ

เมื่ออวี๋เส่าสยงเห็นเยี่ยวานวานเดินเข้ามา ก็ถึงตาเขาฉีกยิ้มมุมปากใส่เจียนจือเพ่ยด้วยความภาคภูมิใจ

แต่เยี่ยวานวานกลับพูดกับอวี๋เส่าสยงว่า “เส่าสยง ยกเลิกการหมั้นวันนี้เถอะ! ฉันไม่แต่งงานแล้ว”

“ทำไมล่ะ” อวี๋เส่าสยงรีบถามเธอทันที

เยี่ยวานวานเองก็ไม่ได้โง่ ตระกูลอวี๋ต้องการให้เธอแต่งงานเข้าตระกูล เรื่องใช้หนี้ให้พ่อของเธอเป็นแค่การรับปากแบบลวกๆ แล้วยังเรียกร้องให้พ่อแม่ของเธอเอาที่ดินมาทำเป็นสินเดิมด้วยความละโมบโลภมากอีก เธอไม่สามารถปล่อยให้พ่อแม่เสียทั้งลูกสาวและที่ดินได้

เมื่อครู่ตอนที่อยู่ข้างในเธอคิดดูแล้วว่าสามารถให้พ่อแม่ขายทรัพย์สินทั้งหมดเพื่อนำไปชดใช้หนี้ได้ ในอนาคตเธอยินดีที่จะเช่าบ้านอยู่และใช้ชีวิตอย่างลำบากไปด้วยกันกับพวกเขา

และเธอก็รู้สึกได้ว่าพ่อแม่ดูลำบากใจกับเรื่องที่ดิน ดูเหมือนว่าตระกูลอวี๋จะเอาเรื่องใช้หนี้มาบีบบังคับพ่อแม่ของเธอ