คุณนายเจียนขมวดคิ้ว หลานชายชอบไปนอนกกกับเด็กสาวที่โรงแรมแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน
นี่เป็นเรื่องของสไตล์ครอบครัวที่อับจน
“ดูเหมือนว่าฉันจะต้องหาเวลาไปพบคุณหนูเยี่ยคนนี้สักหน่อย”
“คุณย่า คุณย่าเจอเธอแล้ว จะต้องตักเตือนเธอ อย่าให้เธอมาตามพัวพันพี่เจียนเด็ดขาดนะคะ”เฉียวเสวี่ยเม่ยพูดตักเตือน
คุณนายเจียนพยักหน้า หลังจากนั้น พูดกับเธอว่า “งั้นเธอก็ต้องสู้สิ!อย่าทำให้โอกาสที่ฉันสร้างให้เธอกับอาเพ่ยเสียเปล่า”
เฉียวเสวี่ยเม่ยเม้มริมฝีปากสีแดง พูดอย่างค่อนข้างน้อยใจว่า “ฉันสู้แน่นอน”
ตอนเช้าตรู่
เยี่ยวานวานรับโทรศัพท์สายหนึ่งท่ามกลางความสะลึมสะลือ “ฮัลโหล!ใครคะ!”
“สวัสดี คุณเยี่ยวานวานใช่ไหม ฉันโทรมาจากฝ่ายบุคคลของบริษัทอัญมณีหอลุ่ยเป่า ทางเราได้จัดเวลาให้คุณเข้ามาสัมพาษณ์งานหน้าฟร้อนตอนสิบโมงเช้า คุณมีเวลามาไหม”
เมื่อเยี่ยวานวานได้ฟัง รีบพูดอย่างดีใจว่า “มีๆ ฉันไปแน่นอน”
เยี่ยวานวานมีความสุขจริงๆ คิดไม่ถึงว่าเมื่อคืนยื่นเรซูเม่ก็มีการตอบกลับมาแล้ว อีกอย่างบริษัทอัญมณีหอรุ่ยเป่าเป็นบริษัทอัญมณีระดับไฮเอนด์ ต่อไปมีอนาคตก้าวไกลแน่นอน
เยี่ยวานวานรีบลุกขึ้นมาล้างหน้าแปรงฟัน แต่งหน้าออกจากบ้าน สิบโมง ฝ่ายทรัพยากรบุคคล ภาพลักษณ์ภายนอกที่โดดเด่นของเยี่ยวานวาน และออร่าที่ฝึกเต้นมาตั้งแต่เด็กจนเติบโตของเธอ เหมาะกับเงื่อนไขรูปลักษณ์ภายนอกของพนักงานหน้าฟร้อน
“เยี่ยวานวาน พรุ่งนี้มาทำงานแล้วกันนะ!”ผู้จัดการฝ่ายทรัพยากรบุคคลรับเธอเข้าทำงานเลย
เยี่ยวานวานรู้สึกโชคดีอย่างมาก ด้านเงินเดือนและสวัสดิการก็ไม่เลวเลย สอดคล้องตามการคาดหวังของเธอ
วันอังคาร
เยี่ยวานวานทำงานเป็นวันแรก เห็นแค่พนักงานหน้าฟร้อน6คน เธอถูกจัดอยู่ในตำแหน่งซ้ายสุด แม้ว่าเป็นสภาพแวดล้อมการทำงานที่อยู่หน้าฟร้อน แต่ยังคงมีผู้คนจิตใจซับซ้อนและมีแผนการเช่นเคย โดยเฉพาะเด็กผู้หญิงที่เปรียบเทียบความสวยของตัวเอง มีเจตนาอันเป็นศัตรูโดยกำเนิด
เยี่ยวานวานสวมใส่ชุดทำงาน ไว้ผมยาว รูปร่างสะโอดสะอง ให้ความรู้สึกที่สวยมีเสน่ห์อย่างมาก
“สวัสดีทุกคน ฉันชื่อเยี่ยวานวาน เป็นเพื่อนร่วมงานที่มาใหม่ ฝากเนื้อฝากตัวกับทุกคนด้วยนะคะ”
“ฉันว่าเธอลาออกดีกว่านะ!เธอทำไม่ได้”เพื่อนร่วมงานสาวคนนี้ไม่อยากช่วยเธอ และก็ไม่อยากให้เธออยู่ที่ฝ่ายต้อนรับ
“ฉันจะพยายามค่ะ ฉันต้องการงานนี้”เยี่ยวานวานกลับว่ายืนหยัดต่ออย่างไม่ยอมแพ้
เธอกำลังดูเอกสาร และในเวลานี้ เธอเห็นเพื่อนร่วมงานหน้าฟร้อนที่เมื่อกี้ยังค่อนข้างที่จะขี้เกียจ ในเวลานี้ก็กระปรี้กระเปร่าขึ้นมาอย่างรวดเร็ว ทำท่าทางขยันทำงาน
เยี่ยวานวานตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง ตามมาด้วยสายตาของเธอมองไปยังประตูใหญ่ เห็นเพียงแค่เงาร่างบางๆ ที่ชวนให้คนหลงใหลก้าวเดินเข้ามาอย่างสง่างาม
เธอคือถังจือซย่า
ดำรงตำแหน่งประธานของบริษัทอัญมณีหอรุ่ยเป่า!
ผมลอนยาว ใบหน้าสวยสง่างาม สวมใส่ชุดทำงานสีขาวหรูหรา ดุนรอบเอวที่งดงามของเธอให้เด่น เธอโทรศัพท์ไปพลาง เดินผ่านหน้าฟร้อนไปพลาง
“ประธานถัง”พนักงานต้อนรับทุกคนลุกขึ้นยืนโค้งคำนับพร้อมทักทาย
เยี่ยวานวานตะลึงไปครู่หนึ่ง หลังจากนั้นเมื่อทุกคนตะโกนพูดทักทายกันเสร็จกันหมด น้ำเสียงของเธอถึงเพิ่งจะดังขึ้นมา “ประธานถัง”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...