รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 757

“คุณสี สวัสดีค่ะ” เยี่ยวานวานเอ่ยทักทายสีจิ่วเฉินด้วยความเคารพ

“สวัสดีครับ” สีจิ่วเฉินยกยิ้มพลางพยักหน้า

ขณะนั้นถังจือซย่าก็ถอนตัวจากแขกแล้วเดินเข้ามา เมื่อเยี่ยวานวานเห็นเธอก็เอ่ยทักทายอย่างมีความสุข "ประธานถัง สวัสดีค่ะ"

ถังจือซย่าเดินเข้ามาและชมเยี่ยวานวาน "วานวาน คืนนี้คุณสวยมาก"

“ขอบคุณค่ะประธานถัง” เยี่ยวานวานรู้สึกเหมือนถังจือซย่าเป็นพี่สาวคนโต

แม้ว่าพวกเธอจะอายุห่างกันไม่เท่าไร แต่ความรู้สึกสนิทสนมแบบนี้ก็ผุดเข้ามาในจิตใจพวกเธอ

“เรียกประธานถังดูห่างเหินเกินไป ต่อจากนี้คุณเรียกฉันว่าพี่แล้วกัน” ถังจือซย่าจูงมือเธอด้วยความสนิทสนม “จิ่วเฉิน พวกคุณคุยกันไปนะ ฉันจะพาวานวานไปทางนู้น”

เจียนจือเพ่ยเองก็ได้โอกาสพูดคุยกับสีจิ่วเฉินในบทสนทนาของพวกผู้ชาย ส่วนถังจือซย่าก็พาเยี่ยวานวานไปหาหลี่เหมยและคนอื่นๆ

“วานวาน นั่นแฟนเธอเหรอ” หลี่เสี่ยวซินถามอย่างตรงไปตรงมา

เยี่ยวานวานหน้าแดงแปร๊ดขึ้นมา เธอรู้สึกเขินอายแต่ก็พยักหน้ารับเบาๆ “อื้ม ใช่แล้ว”

“ว้าว หล่อสุดๆ วานวานเธอนี่โชคดีจริงๆ” หลี่เสี่ยวซินเอ่ยอย่างอิจฉา

เยี่ยวานวานรู้สึกได้ถึงสายตาหลายคู่ที่มองมา เธอเม้มปากและยิ้ม เธอโชคดีมากที่ได้พบกับชายคนนี้

"พี่จือซย่า เราตั้งตารองานแถลงข่าวในต่างประเทศครั้งนี้จริงๆ ฉันได้ยินมาว่าจะมีคนดังมากมายมาช่วยเสริมทัพ" หลี่เสี่ยวซินประสานมือ ใบหน้าเต็มไปด้วยความคาดหวัง

“ถึงเวลาพวกเธอก็ไปร่วมได้นะ ค่าตั๋วเครื่องบิลกับที่พักฉันออกให้เอง” ถังจือซย่าตอบอย่างสบายๆ

“เย้! ประธานถังของพวกเราดีที่สุด รักนะคะ!” หลี่เสี่ยวซินทำมือรูปหัวใจ

เยี่ยวานวานในคืนนี้งดงามจนเขาใจสั่น เธออยู่ท่ามกลางผู้คนเหมือนกับลูกกวางตัวน้อยที่หลงทางในป่าใหญ่ สวยงามจนผู้คนอยากจะครอบครอง

สีจวิ้นเจี๋ยอดไม่ได้ที่จะจัดเสื้อสูทของจนเองก่อนจะจัดแต่งทรงผม เขารู้ว่าเยี่ยวานวานมาพร้อมกับคนแซ่เจียน แต่เขาก็ยังไม่ยอมแพ้อยากจะแสดงเสน่ห์ของตัวเอง

จนถึงตอนนี้สีจวิ้นเจี๋ยก็ยังไม่รู้แน่ชัดถึงสถานะของเจียนจือเพ่ย แต่ออร่าของนายน้อยแห่งตระกูลร่ำรวยที่แผ่ออกมาจากเขานั้นแข็งแกร่งมากและให้ความรู้สึกลึกลับ เขาคิดว่าภูมิหลังของครอบครัวเยี่ยวานวานอาจจะไม่เหมาะสมกับผู้ชายคนนี้

ดังนั้นเขาจึงยังพอมีโอกาส

สีจวิ้นเจี๋ยสูดหายใจก่อนจะเดินไปทางเยี่ยวานวาน เขาตัดสินใจว่าจะนัดเธอไปดื่มที่ระเบียง

แต่เขากลับไม่รู้ว่าคืนนี้เยี่ยวานวานตกอยู่ในสายตาของชายหนุ่มคนหนึ่งตลอด ถ้ามีใครกล้าเข้าใกล้เธอเขาก็จะรู้สึกได้ทันที

“ขอตัวสักครู่นะ” เจียนจือเพ่ยเอ่ยกับสีจิ่วเฉินก่อนจะเดินไปทางเยี่ยวานวาน