พอถึงห้องโถง มองเห็นภรรยาของตัวเองนั่งเหม่อลอยอยู่บนโซฟา ราวกับว่าเธอกำลังมีเรื่องหนักใจถาโถมเข้ามา
"มีอะไรหรือเปล่า" สีจิ่วเฉินเดินไปที่หลังโซฟา ก้มลงเอาแขนโอบคอเธอแล้วถาม
"ฉันบอกเยี่ยวานวานเรื่องนั้นแล้ว เธอเสียใจมาก รู้เลยว่าเธอรักเจียนจือเพ่ยมาก"
สีจิ่วเฉินก็สังเกตได้จากงานเลี้ยงครั้งล่าสุดว่าสหายของเขาก็จริงใจต่อเยี่ยวานวาน
แค่ไม่รู้ว่าการที่เขาแต่งงานในครั้งนี้ เป็นเพราะถูกคนในตระกูลบังคับหรือเปล่า
"เรื่องรักๆ ใคร่ๆ เราไม่ควรไปสอดแทรก คุณได้ทำหน้าที่ในฐานะเพื่อนแล้ว ที่เหลือปล่อยให้เป็นหน้าที่ของพระเจ้า" สีจิ่วเฉินปลอบโยนเธอ
"อ้อ วานวานบอกว่าเธออยากไปงานแต่งงานของเจียนจือเพ่ยกับพวกเรา และฉันสัญญาว่าจะพาเธอไปด้วย" ถังจือซย่าเงยหน้าขึ้นพูด
สีจิ่วเฉินผงะเล็กน้อย "ถ้าอาเพ่ยทำให้เธอผิดหวังจริงๆ เธอยังจะไปทำไม"
"เธอบอกว่าเธอแค่ไปดูและจะไม่สร้างปัญหา ฉันเชื่อว่าเธอแค่ไปดูงานแต่งงานของเขาและจะไม่ทำอะไรนอกลู่นอกทาง เราพาเธอไปด้วยได้ไหม" ถังจือซย่าถามเขา
"อืม ได้สิ" สีจิ่วเฉินไม่คัดค้าน สิ่งที่ทำให้เขาคับข้องใจในตอนนี้คือเรื่องที่ ท่าทีที่เปลี่ยนไปของเจียนจือเพ่ย หากมีบางอย่างเกิดขึ้นกับเขาจริงๆ เขาต้องไปตรวจสอบให้ได้
ในห้องที่เงียบสงบ เยี่ยวานวานนั่งอยู่บนโซฟา ด้านหน้ามีจดหมายที่เจียนจือเพ่ยเขียนไว้ก่อนเขาจากไป และคำแรกบนจดหมายนั้นเขียนด้วยตัวเขาเอง
นี่คือใบรับรองความรัก เป็นเครื่องพิสูจน์ความรักที่เขามีต่อเธอ ถ้านี่เป็นเรื่องโกหก แล้วอะไรคือเรื่องจริงล่ะ?
ถ้าเขาไม่รักเธอแล้วจริงๆ เยี่ยวานวานก็อยากจะฟังเขาพูดออกจากปาก ดังนั้นคราวนี้เธอจึงอยากไปร่วมงานแต่งงานของเขาด้วย
แค่ได้ยินเขายุติความสัมพันธ์ด้วยปากของเขาเอง เธอถึงจะตายใจยอมเลิก เธอจะจบทุกอย่างกับเขาและเริ่มต้นชีวิตใหม่
หลังจากที่สีจิ่วเฉินครุ่นคิดมาทั้งคืน ครั้งนี้เขาตัดสินใจที่จะไม่พาลูกชายของเขาไปที่ประเทศฝรั่งเศส ทั้งเขาและเนี่ยเหยียนเฟิงรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ มีปัจจัยเสี่ยงมากมายและพวกเขาต้องหาสาเหตุให้เจอ
ถังจือซย่าพยักหน้า "โอเค ปิดเทอมฤดูร้อนพวกเราไปเที่ยวด้วยกัน" เธอขอไปด้วย!
ในตอนเย็น เครื่องบินของสีจิ่วเฉินกำลังบินขึ้นที่สนามบินนานาชาติ เครื่องบินเจ็ตส่วนตัวสีดำเทาขนาดใหญ่กระพริบระยิบระยับในความมืด ในบรรดาเครื่องบินโดยสาร มันมีออร่าที่โดดเด่นดุดัน
เยี่ยวานวานมาถึงแล้ว เธอจัดการกับหัวใจที่แตกสลายเรียบร้อยแล้ว และมาขึ้นเครื่องในฐานะผู้ช่วยของถังจือซย่า
หลี่เสี่ยวซินเดินทางไปด้วย เพื่อดูแลถังจือซย่า และทั้งสองคนก็ดูแลเธอด้วยกัน
ถังจือซย่าปลอบโยนเยี่ยวานวานโดยหวังว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเธอจะไม่ทำเรื่องนอกลู่นอกทาง เธอยังเด็กและมีอนาคตที่สดใส
เยี่ยวานวานจะไม่ทำให้เธอกังวล ภายนอกเธอดูใจเย็นบ้างแล้ว เธอแค่ต้องการไปหาคำตอบ เมื่อเธอได้รับคำตอบแล้ว เธอจะลืมเรื่องเจียนจือเพ่ยไปให้หมด และกลับประเทศเพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่
วิลล่าในยามค่ำคืนเต็มไปด้วยความงดงาม รถรับส่งก็แล่นเข้ามาในลานจอดรถนอกวิลล่า ไม่นาน ชายร่างสูงใหญ่ก็ผลักประตูลงจากรถ เขายกกระเป๋าสัมภาระจากท้ายรถและหิ้วมันอย่างง่ายดาย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...