นี่ทำให้เขาก้มศรีษะลงด้วยความประหลาดใจ ทำไมพอเขาคิดถึงผู้หญิงคนนี้ร่างกายก็มีปฎิกิริยาตอบสนองมากขนาดนี้
ตอนนี้ถังจือซย่าก็รู้เช่นกันเรื่องที่เขามีความสัมพันธ์เพียงคืนเดียวกับซ่งซานเมื่อห้าปีก่อน เธอคงเกลียดเขามากขึ้นไปอีก
ในขณะนั้นโทรศัพท์มือถือของสีจิ่วเฉินก็ดังขึ้น เขาหยิบขึ้นมาดู เป็นรูปที่ถังจือซย่าส่งมารูปหนึ่ง ในรูปเป็นเสื้อยืดสีเหลืองพร้อมข้อความข้างล่างของเธอ
“นี่เป็นเครื่องเเบบกิจกรรมวันพ่อเเม่ลูก คุณเเน่ใจว่าจะเข้าร่วม?”
ชุดเครื่องเเบบนี่มันช่างธรรมดาจริงๆ ราคาขายในออนไลน์อยู่ที่สามสิบเก้าหยวนเก้าเซ็นต์ เนื้อผ้าเเละรูปเเบบก็เหมือนเเผงลอยริมถนน
“ฉันรับปากเฉินเฉินเเล้วต้องไปเเน่นอน” สีจิ่วเฉิน้เเก้ไขข้อความเเล้วส่งไป
“นี่ไม่ค่อยเหมาะสมกับฐานะคุณเท่าไหร่ ฉันเเนะนำให้คุณอย่าเข้าร่วม ฉันจะบอกคุณครูเองว่าฉันไปก็พอเเล้ว”
หลังจากที่สีจิ่วเฉินเหล่ตาดูข้อความจบ เขาก็ตอบกลับไปอย่างหนักเเน่นว่า “ฉันจะไปที่นั่นเเน่นอน”
ในขณะนี้ถังจือซย่ากำลังเอนนอนอยู่บนเตียงเห็นว่าผู้ชายคนนั้นยืนกรานที่จะเข้าร่วม เธอจึงไม่ขัดขวางเเละตอบกลับไปว่า “ก็ได้!วันศุกร์นี้บ่ายสองโมงเจอกัน”
“ได้ เฉินเฉินนอนหรือยัง” ชายหนุ่มถามมา
“นอนเเล้ว”
“เเล้วเธอทำอะไรอยู่”
“ฉันนอนอยู่บนเตียงส่งข้อความให้คุณอยู่” ถังจือซย่าตอบกลับประโยคหนึ่ง
“ถังจือซย่าฉันให้เธอหมื่นล้านเธอจะเเต่งงานกับฉันใหม” จู่ๆชายหนุ่มก็ส่งข้อความมา
ถังจือซย่าจ้องไปที่ประโยคนี้มีเสียงดังในหัว หมื่นล้าน?เเต่งงานกับเขา?
ฮ่าฮ่า!ผู้ชายคนนี้คิดว่าตัวเองเป็นมหาเศรษฐีเเลัวจะทำอะไรก็ได้งั้นเหรอ?
“ถ้าขาดผู้หญิงก็ไปหาซ่งซานของคุณซิ! ฉันขาดผู้ชายก็ไม่เอาผู้ชายที่เคยนอนกับซ่งซานหรอก” ถังจือซย่าตอบกลับข้อความไปอย่างเเน่วเเน่
บนโซฟาในห้องโถงของวิลล่า ใบหน้าที่หล่อเหลาเคร่งขรึมลง ร่างกายเต็มไปด้วยความกดอากาศต่ำ ผู้หญิงคนนี้รังเกียจเขาขนาดนี้จริงๆเหรอ?
“ฮื่อ!งั้นก็ได้ พรุ่งนี้ฉันอยากไปกินมื้อกลางวันกับคุณที่บริษัท”
“ได้”
สีจิ่วเฉินตอบรับ “ฉันไปอาบน้ำก่อน” พูดจบเขาก็วางสายไป
ในขณะนี้ วิลล่ากลางใจเมือง ซ่งซานตกใจเหงื่อเย็นๆออกหน้าผาก เกือบโดนสีจิ่วเฉินจับได้เเล้ว
เมื่อฟังน้ำเสียงของสีจิ่วเฉิน คืนนั้นเขาคงทำให้ถังจือซย่าต้องทนทุกข์ทรมาน สีจิ่วเฉินจำอะไรไม่ค่อยได้ เป็นครั้งเเรกของถังจือซย่าด้วย จากขนาดร่างกายของสีจิ่วเฉิน ถังจือซย่าไม่โดนทรมานจนถึงชีวิตเลยเหรอ?
เเต่ถึงอย่างนั้นซ่งซานก็อิจฉาหึงหวง ถ้าหากคืนนั้นเป็นเธอก็ดีหน่ะซิ
อย่างนี้เธอสามารถรู้สึกได้ถึงความกล้าหาญทรงพลังของสีจิ่วเฉิน คิดถึงรูปร่างของเขาที่เเข็งเเกร่งกำยำ ซ่งซานทั่วร่างร้อนรุ่นนอนไม่หลับ
อยากเป็นผู้หญิงของเขา ครั้งเดียวคงไม่เพียงพอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...