รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 894

อันฉีไม่เคยสัมผัสกับการต่อสู้มาก่อน จึงดูเงอะงะเล็กน้อย แต่เจ้าหน้าที่หลี่กลับจับมือเธออย่างเกรงใจ ยืนอยู่ข้างหลังเธอและล็อคคอเธอไว้ "ถ้าผมเป็นคนเลว คุณหาวิธีตอบโต้ผมอย่างไร"

การสัมผัสใกล้ชิดแบบนี้ อันฉีกลับมีความกล้า ไม่ได้รู้สึกขี้ขลาดเลย นักเรียนหนุ่มที่อยู่ข้าง ๆ ก็ดูมีกำลัง

เสี่ยวซื่อกําลังเดินผ่านหน้าต่างอย่างบังเอิญ ได้ยินเสียงด้านนี้ เขารีบเดินมาดู เมื่อมองนี้ เขาตกตะลึงทันที ก็เห็นอันฉีถูกครูหลี่กอดอยู่ด้านหลังและกําลังกดลงบนพื้น

แม้ว่าจะดูออกว่าพวกเขากําลังสอนมวยอย่างใกล้ชิด แต่เสี่ยวซื่อก็ยังคิดว่ามันไม่เหมาะสม เขารีบแอบอัดคลิปไปสิบกว่าวินาทีก็รีบวิ่งไปที่ห้องประชุม พอเข้าประตูก็วิ่งไปหาเนี่ยเหยียนเฟิงที่อยู่ด้านหน้า

"ลูกพี่ครับ คุณอันฉีเรียนมวยจากครูฝึกหลี่แล้ว ลูกพี่รีบดูสิ" เสี่ยวซื่อเอาวิดีโอมาให้เนี่ยเหยียนเฟิงและเปิดต่อหน้าเขา ในวิดีโอ อันฉีถูกกดไหล่ด้านหนึ่ง หลี่เจียวคุกเข่าข้างหนึ่งบนหลังของเธอ

หลี่หลงซิน ก็เข้ามาชมด้วย เห็นตรงนี้ก็อิจฉาครูหลี่อยู่เล็กน้อย

"ผมคิดว่าหัวหน้าน่าจะสอนคุณอันฉีมันจะเหมาะสมกว่า" หลี่หลงซินกล่าว

เนี่ยเหยียนเฟิงเจี้ยนคิ้วก็ขมวดเป็นปม ผู้หญิงคนนี้ว่างจนไม่มีอะไรทําจริง ๆ สินะ

"หัวหน้า รีบไปรับงานครูหลี่เถอะ เรื่องแบบนี้หัวหน้ามาสอนดีกว่า ผมกลัวว่าครูหลี่ใช้แรงเกินไปจะทําให้คุณอันฉีเจ็บ" เสี่ยวซื่อจงใจกระตุ้นเนี่ยเหยียนเฟิง อยากให้เขาไป

"ใช่! แขนและขาเล็กของคุณอันฉีนั้น ถ้าเคล็ดไป ก็ต้องนอนครึ่งเดือนแน่" หลี่หลงซินก็กล่าว

เนี่ยเหยียนเฟิงรวมหน้าคอมพิวเตอร์เข้าด้วยกัน มองเสี่ยวซื่อ "เธออยู่ห้องฝึกด้านไหน"

"อยู่ห้องทางเหนือครับ" เสี่ยวซื่อรีบตอบ

ครูฝึกหลี่รู้สึกหนาวสั่นและเข้าใจความหมายของสายตานี้ทันที เขายุ่งอยู่กับการมองนาฬิกาข้อมือ "โอ้ะ! ผมยังมีอีกการประชุมที่จะจัดขึ้น คุณอันฉี ผมสอนคุณไม่ได้แล้ว ให้หัวหน้าทีมเนี่ยสอนเถอะ ผมไปทำงานก่อน"

ครูฝึกหลี่พูดจบก็จากไป ในนี้เคยได้ยินข่าวอื้อฉาวไม่มากก็น้อย ของอันฉีและเนี่ยเหยียนเฟิง

ดังนั้น ครูหลี่จึงเข้าใจกับสถานการณ์นี้ และเข้าใจสิ่งที่เรียกว่าการดูสายตา

อันฉีเห็นครูฝึกหลี่จากไปแล้ว เธอนวดแขนที่เจ็บปวดและมองไปที่ชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าทันที "หัวหน้าทีมเนี่ย คุณมีเวลาสอนฉันไหมคะ"

เนี่ยเหยียนเฟิงพยักหน้าเล็กน้อย "ตราบใดที่คุณอยากเรียน ผมสอนคุณได้" อันฉีหยักริมฝีปากและยิ้ม นึกถึงกลอุบายที่ครูฝึกหลี่อธิบายกับเธอเมื่อกี้ เธอคิดว่า โอกาสที่ดีในการแก้แค้นมาถึงแล้ว เธอจะให้ผู้ชายคนนี้ชดใช้กับความสามารถของเธอ

"งั้นต่อไปคุณมาสอนฉันเถอะ" อันฉีไม่เกรงใจ เขายอมสอน เธอก็ยอมเรียน เสี่ยวซื่อที่ตามมาข้างหลังมองนักเรียนหลายคนที่ยังดูคึกคักยืนอยู่ข้าง ๆ เขายุ่งมาพูดว่า "ขอโทษนะ หัวหน้าของเราต้องสอนเป็นการส่วนตัว รบกวนทุกคนออกไปด้วย"