รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 899

ดังนั้น ทุกที่ที่ผู้ชายคนนี้ไป ล้วนเป็นจุดสนใจของผู้หญิงแล้วล่ะมั้ง

อันฉีลุกขึ้นนั่งอย่างกระสับกระส่ายเล็กน้อย เธอเป็นอะไรไป มีความคิดที่เผด็จการที่ต้องการครอบครองเนี่ยเหยียนเฟิงได้อย่างไร

ตั้งแต่เล็กจนโต เธอต้องการอะไร แม่ก็จะให้ทุกสิ่งที่เธอต้องการ จนเธอไม่เคยกระตือรือร้นที่จะครอบครองสิ่งหนึ่ง แต่วันนี้เธอมีแล้ว นั่นไม่ใช่สิ่งเดียวกัน แต่กลับเป็นผู้ชาย

อันฉีนอนลงบนเตียงอย่างแรง แสดงสีหน้าที่ยิ้มไม่ออก ความรู้สึกแบบนี้อึดอัดจริง ๆ เลย

เธออดไม่ได้ที่จะคิดถึงคําพูดของเนี่ยเหยียนเฟิงในครั้งที่แล้ว "อย่ามาเสียเวลากับผมเลย พวกเราอยู่ด้วยกันไม่ได้หรอก"

ดวงตาของอันฉีแวบเข้าไปในความรู้สึกสูญเสียเล็กน้อย ในใจเขามีคนอื่นแล้วหรือ ดังนั้นเขาจึงมั่นใจในผลลัพธ์ของพวกเขาขนาดนี้ แม้ว่าเธอจะพยายามแค่ไหน แต่ก็ไม่สามารถเข้าใกล้หัวใจของเขาได้เลย

นึกถึงครั้งที่แล้วที่เผลอแอบเหลือบไปที่ข้อความของเขา คําพูดยาว ๆ ที่ครองหน้าจอนั้น ต้องเป็นผู้หญิงที่ในใจเขาส่งมาให้เขาแน่ ๆ เป็นคำรักของความรัก?

งั้นเขาต้องมีคนอยู่ในใจจริง เหรอ แต่ทําไมเสี่ยวซื่อและหลงซินถึงบอกว่าเขาไม่มีแฟนล่ะ

หรือว่าเนี่ยเหยียนเฟิงกําลังแอบรักผู้หญิงคนหนึ่งอยู่

หัวใจของอันฉีเจ็บปวด ผู้หญิงที่เขาชื่นชมคนนั้น จะมีความสุขแค่ไหนกันนะ

ผู้ชายที่เงียบขรึมและมุ่งมั่นอย่างเขา ถ้าเขาตกหลุมรักผู้หญิงคนหนึ่ง ชีวิตนี้จะคงจะดีมากแน่ๆ

สามารถเป็นคนในใจของเขาได้ จะเป็นสาวที่เก่งกาจขนาดไหนนะ

ตอนนี้อันฉีคิดดีแล้ว เหตุผลเดียวที่เนี่ยเหยียนเฟิงปฏิเสธเธอก็คือเขามีคนแอบรักในใจแล้ว

อันฉีอิจฉาความโชคดีหญิงสาวคนนั้นมากที่ถูกชายคนนี้ชื่นชอบ นั่นต้องเป็นคนที่กอบกู้กาแล็กซี่ในชาติที่แล้วแน่ๆ

หลังจากจั่วอันอันพูดจบ สายตาก็จ้องมองใบหน้าที่หล่อเหลาของเนี่ยเหยียนเฟิง มองอย่างไรก็รู้สึกใจสั่นจริง ๆ

หลี่เซียงเชานั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามและกําลังมองเนี่ยเหยียนเฟิง นี่ก็คือผู้ชายที่จั่วอันตกหลุมรักตั้งแต่แรกเห็น ตอนนี้ในที่สุดเขาก็เข้าใจว่าสายตาของจั่วอันอันเด็ดขาดมาก นี่เป็นประเภทที่โดดเด่นในทุกด้านจริง ๆ

"หัวหน้าทีมเนี่ยคะ ต่อไปขอให้คุณดูแลเราด้วยนะคะ" จั่วอันอันพบความรู้สึกในการอยู่แล้ว

ตรงข้ามเสี่ยวซื่อกับหลี่หลงซินมองหน้ากัน ลูกพี่นี่เป็นที่ต้องตาของผู้หญิงนะ แปปเดียวก็มีคนมาตกหลุกรักเพิ่มแล้ว จริง ๆ แล้ว แค่มีหัวหน้าอยู่ พวกเขาหลายคนเป็นเหมือนลูกสมุน

แม้แต่อาซงที่หล่อที่สุดในหมู่พวกเขาก็ยังดูมืดมนและไม่มีแสงสว่าง

"พวกคุณอยู่ที่นี่ก็จะปลอดภัย" เนี่ยเหยียนเฟิงเปิดปากปลอบใจเธอด้วยเสียงทุ้มต่ำ

"อื้ม! นั่นเป็นเพราะมีคนที่ยอดเยี่ยมอย่างหัวหน้าทีมเนี่ยปกป้องเรา เราถึงจะปลอดภัยขนาดนี้ได้นะ" จั่วอันอันกล่าว

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว