รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 982

เวลานี้ ในสวนสาธารณะอีกแห่งหนึ่ง จี้เจ๋อมาถึงก่อนเวลา เขามองไปรอบๆ อย่างกระวนกระวายใจ และสังเกตใครก็ตามที่เดินผ่านเขาอย่างระมัดระวัง ขณะเดียวกันก็คอยดูเวลา

จี้เจ๋อเป็นคนหน้าตาดีหล่อเหลา สวมเสื้อผ้ามีรสนิยม แต่กลับให้กลิ่นอายของพวกกากเดน

ขณะนี้เขาเงินตึงมือมาก หมู่นี้ตกต่ำ ทั้งยังใช้เงินทองมากมาย เป็นหนี้ต่างประเทศจำนวนมากแล้ว ถูกบรรดาเจ้าหนี้เร่งรัดทวงหนี้ เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเริ่มเดินบนเส้นทางผิดกฎหมาย

เขาสืบรู้จากพรรคพวกว่าตอนนี้อันฉีได้เข้ารับช่วงบริษัทของแม่ และวันหน้าจะได้ถือครองความมั่งคั่งของบริษัทจดทะเบียน เขาอับจนหนทางแล้ว และต้องหาทุกวิถีทางเพื่อให้ได้เงินมา

ตอนนี้เขาเสียใจแทบตาย ถ้าเขาไม่ได้จีบผู้หญิงคนนั้นบนเครื่องบินตอนกลับประเทศ ลงจากเครื่องบินมาหาอันฉีแต่โดยดี เขาคงไม่ถูกอันฉีรู้โฉมหน้าที่แท้จริง

ในเมื่อช่วงไม่กี่ปีมานี้ตอนที่อยู่เมืองนอก อันฉีเชื่อใจเขามาก ไม่นานมานี้ยังโทรหาขอร้องไม่ให้เขาหมั้น บอกว่าเธอรักเขา เขาคิดว่าอันฉีเป็นลูกไก่ในกำมือแล้วเสียอีก

แต่ไม่รู้ว่าเกิดผิดพลาดตรงไหน ทำให้อันฉีรู้ว่าคืนนั้นเขาไปเปิดห้อง ผู้ชายเพอร์เฟคที่เขาเสแสร้งแสดงแทบตายมาสามปีพังทลายในพริบตา

ตลอดสามปีมานี้ เพื่อให้อันฉีไว้วางใจ เขาไม่กล้าแม้แต่จะแตะต้องเธอ เพราะเขาเล่นผู้หญิงมากเกินไปและป่วยเป็นโรคติดต่อร้ายแรง เพื่อที่จะแสร้งทำเป็นคนรักที่บริสุทธิ์ เขาไม่เคยแม้แต่จะแตะต้องอันฉี ตอนนี้คิดดูแล้ว เขาเสียใจแทบตาย

ขณะที่จี้เจ๋อแค้นเคือง จู่ๆ เขาก็เห็นร่างที่คุ้นเคยเข้ามาใกล้ หญิงสาวในเสื้อโค้ทขนสัตว์สีน้ำเงิน ไว้ผมยาวประบ่า และสวมแว่นกันแดด เปล่งประกายออร่าที่สง่างามและสูงส่ง

อันฉีมาแล้ว

หัวใจของจี้เจ๋อเต้นโครมคราม เขารักอันฉี ไม่เพียงแต่ความร่ำรวยของเธอเท่านั้น แต่ยังชอบรูปลักษณ์ที่สวยงามและรูปร่างที่สมบูรณ์แบบของเธอด้วย

แม้ว่าตอนนี้เขาจะถูกเผยโฉมหน้าที่แท้จริง แต่เขาก็ยังคงคาดหวังว่าอันฉีจะให้อภัยเขา กระทั่งยังเพ้อฝันว่าอันฉีอาจจะยังรักเขาอยู่

"อันฉี ในที่สุดคุณก็มาแล้ว" จี้เจ๋อเข้าไปหาสีหน้าตื่นเต้น วันนี้เขาแต่งตัวเป็นพิเศษ ใส่เสื้อผ้าที่อันฉีเคยซื้อให้เขา

อันฉีเหยียดยิ้มเยาะหยัน "ห้าล้าน ยังมีหน้ามาขออีก"

ใบหน้าของจี้เจ๋อเคร่งขรึม "อันฉี คนเราไม่ควรใจร้ายเกินไป ตอนอยู่เมืองนอก ฉันฟังคุณทุกอย่างเหมือนสุนัขรับใช้ แถมดูแลคุณอย่างดี คุณลืมไปแล้วหรือไง"

“ถ้าอย่างนั้นคุณก็คิดผิด ฉันไม่เคยขอให้คุณเป็นสุนัขของฉัน คุณเต็มใจเป็นสุนัขของฉันเอง” อันฉีเย้ยหยัน

"คุณ... อันฉีคิดถึงถึงความสัมพันธ์ของเราตั้งหลายปี คุณทำกับฉันแบบนี้ได้ยังไง" จี้เจ๋อหน้าแดงโมโห

“ตอนนั้นแกแบล็คเมลฉันไม่ใช่เหรอ” อันฉีย้อนถาม

จี้เจ๋อหน้าเปลี่ยนสี เมื่อเห็นว่าอันฉีไม่แยแสความรักครั้งเก่าแล้ว เขาก็ไม่เสียเวลาแสดงอีก แถมยังเยาะเย้ยว่า "อันฉี ใครใช้ให้ครอบครัวของคุณมีเงินเยอะขนาดนี้ล่ะ สิ่งที่ฉันทุ่มเทมาหลายปีไม่สูญเปล่า ไม่ได้เงินห้าล้าน กำจัดฉันไม่ได้หรอก”