"คุณ...อันฉี อย่าคิดว่าพ่อของคุณมีเส้นสาย ก็จะอัดฉันได้ตามอำเภอใจ...ฉันเตือนแล้วนะ..."
"แกหมายถึงเรื่องที่แกถูกอัดใช่ไหม สมน้ำหน้า แกว่งเท้าหาเสี้ยนเอง" พออันฉีพูดจบ ก็เห็นรถตำรวจอยู่ไม่ไกล เธอเหยียดยิ้ม "รอทนายของฉันละกัน! เหยียนเฟิง ไปกันเถอะ!”
จี้เจ๋อหันไปมองตำรวจที่อยู่ข้างหลังเขา เขาตกใจจนหน้าถอดสี จากนั้นคนร้ายก็รีบอุทธรณ์ก่อนว่า "พวกเขาต่อยฉัน ฉันบาดเจ็บ พวกเขาทุบตีฉัน จับพวกเขาไปเลย"
เจ้าหน้าที่ตำรวจมองดูจี๋เจ๋อที่ถูกอัดสะบักสะบอม ก็พูดอย่างจริงจังว่า "จี๋เจ๋อ ลุกขึ้น ตามพวกเราไปรับโทษ"
"เขาต่อยฉัน...ฟันฉันร่วงไป...คุณดูสิ ซี่โครงของฉันหักด้วย" จี้เจ๋อโวยวายด้วยความโกรธ
แต่ครู่ต่อมาจี้เจ๋อถูกใส่กุญแจมือพาตัวไป ไม่ว่าเขาจะแหกปากร้องแค่ไหนก็ไม่มีใครสนใจเขา
อันฉีกับเนี่ยเหยียนเฟิงกลับไปที่รถ ในที่สุด อันฉีก็รู้สึกสะใจ ถ้าไม่คิดว่ามือจะแปดเปื้อน เธอคงอยากตบจี้เจ๋อสักสองสามครั้ง
“มือของคุณเจ็บหรือเปล่าคะ” อันฉีมองดูเขาเป็นห่วง
เขามองเธอขุ่นเคืองใจ “ตอนนั้นคุณตกหลุมรักไอ้สารเลวแบบนี้ได้ยังไง”
อันฉีในใจรู้สึกไม่ดี เธอไม่ใช่คนเดียวที่รอคิดบัญชี บางคนก็เป็นเหมือนกัน
"เอ่อ... คือ... คือ... ฉันยอมรับว่าฉันตาบอด..." อันฉีรีบยอมรับผิด
แต่ครู่ต่อมา ชายคนนั้นก็ยื่นแขนยาวออกมาจับท้ายทอยของเธอ ชายคนนั้นโน้มตัวมาหมายจะจูบริมฝีปากสีแดงของเธอเพื่อเป็นการลงโทษ
"เอ่อ..." อันฉีตื่นตระหนกในตอนแรก แต่แล้วก็ยอมรับการลงโทษอย่างอ่อนโยน
หลังจากจูบพอใจแล้ว เนี่ยเหยียนเฟิงก็กดหน้าผากของเธอ ออกคำสั่งอย่างเผด็จการว่า "นับจากนี้ไป ในหัวใจคุณจะมีผมเป็นผู้ชายคนเดียวเท่านั้น"
“ไม่ได้หรอกค่ะ” อันฉีส่ายหัว
"ยินดีที่ได้รู้จักครับ" สวี่หมิงฮ่าวทักทายด้วยรอยยิ้มดูเป็นธรรมชาติและเปิดเผย
"สวัสดีค่ะ เสี่ยวนั่วเคยพูดถึงคุณ" อันฉีมองสวี่หมิงฮ่าว พบว่าความรู้สึกที่เขายืนอยู่กับ อันนั่วนั้นเหมาะสมกันมาก!
เวลานี้ก็มีรถอีกคันหนึ่งขับเข้ามา ซึ่งเป็นรถของพ่อแม่ของอันนั่ว หลังจากที่ทั้งคู่ลงจากรถ ใบหน้าที่หล่อเหลาของสวี่หมิงฮ่าวก็แสดงความประหม่า เขาทักทายทั้งคู่ว่า "สวัสดีครับคุณอา คุณน้า"
เจี่ยงหัวซานยิ้มและมองสำรวจสวี่หมิงฮ่าว เขาเป็นคนที่ลูกสาวแอบรักมาหลายปีเหรอ ในแง่ของรูปร่างหน้าตาและนิสัยใจคอ ดูแล้วเขาเป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตนและสุภาพ เสื้อผ้าของเขาก็บ่งบอกว่าไม่ได้มาจากครอบครัวธรรมดา หัวใจของเจี่ยงหัวซานมีความสุขทันที
"หมิงฮ่าว! ได้เจอกันสักที ฉันดีใจที่คุณมาบ้านเรา" เจี่ยงหัวซานไม่อาจซ่อนความยินดีของเธอในน้ำเสียงได้ พูดกับสามีว่า "รีบพาหมิงฮ่าวเข้าไปสิ! ฉันจะคุยกับฉีฉีหน่อย”
อันฉีรู้สึกตื่นเต้น อดไม่ได้ที่จะรู้สึกประหม่าที่อาสะใภ้ต้องการคุยกับเธอตามลำพัง
"พี่ พวกเราเข้าไปข้างในก่อนนะคะ" พออันนั่วพูดจบก็กระดากอาย แต่ก็ยังกล้าหาญจับมือของสวี่หมิงฮ่าวอพากันเข้าไปข้างใน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...