สะใภ้เศรษฐี กับสามีผู้หลงภรรยา นิยาย บท 273

เฟิงจิ่งเหยาได้ฟังคำพูดนี้ ก็มองกู้ฉางฉิงอย่างประหลาดใจ

"คุณทำแบบนี้ได้ด้วย"

กู้ฉางฉิงไม่ได้คิดอะไรมาก ยิ้มแล้วพูดว่า : "ทำได้"

พูดจบ เธอก็ดึงเฟิงจิ่งเหยามานั่งบนโซฟา แล้วมายืนที่ด้านหลังเฟิงจิ่งเหยาทันที วางสิงมือบนขมับของเขา จากบนลงล่าง ใช้แรงนวดปานกลาง

พร้อมกับที่เธอนวด เฟิงจิ่งเหยาที่มีสีหน้าตึงเครียดมาตลอดก็ค่อยๆผ่อนคลายลง

กู้ฉางฉิงสังเกตเห็นการผ่อนคลายของเขา ก็ปล่อยมือ หันไปทางไหล่ ทำให้เฟิงจิ่งเหยาพูดพึมพัมออกมา

"ดูไม่ออกเลยนะเนี่ย ทักษะนี้ของคุณอย่างกับมืออาชีพ"

เขานั่งพิงโซฟาอยู่ หลับตาพร้อมชื่นชม

กู้ฉางฉิงอมยิ้ม : "นั่นเป็นเพราะ ฉันเคยเรียนรู้มาโดยเฉพาะ เพื่อผ่อนคลายให้แม่……เอ่อพ่อนะ"

เดิมทีเธอจะพูดว่าแม่ โชคดีที่เปลี่ยนคำพูดได้อย่างรวดเร็ว

นึกถึงตรงนี้ เธอก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ แล้วก้มลงไปมองเฟิงจิ่งเหยา

ก็ไม่รู้ว่าผู้ชายคนนี้ได้ยินหรือเปล่า

เพียงแต่เธอเห็นว่าเฟิงจิ่งเหยาหลับตาอยู่ ก็ไม่ได้ถาม คิดว่าน่าจะไม่ได้ยิน

ทว่าไม่รู่ว่าเฟิงจิ่งเหยาได้ยิน เพียงแต่เมื่อกี้นี้ผ่อนคลายสบายเหลือเกิน จึงไม่อยากพูด

จะว่าไป เขาก็ไม่เคยได้ยินกู้ฉางซินพูดถึงแม่ของเธอเลย

หรือว่าจะเสียไปนานแล้ว?

เฟิงจิ่งเหยาหลับตาคิดคาดเดา แต่ไม่ได้คำตอบ

เพราะว่าเขาตกอยู่ภายใต้ทักษะอย่างมืออาชีพของกู้ฉางฉิง จึงเคลิบเคลิ้มเล็กน้อย คิดไม่ออกไปชั่วขณะ

กู้ฉางฉิงสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงของเขา หลังจากนวดอยู่สักพัก จึงตบๆเขาเบาๆให้เขากลับไปพักผ่อนที่ห้อง

"คุณอยู่เป็นเพื่อนฉันหน่อย"

เฟิงจิ่งเหยาลุกขึ้นด้วยสีหน้าผ่อนคลาย สีหน้าอ่อนโยนส่งไปเชิญชวนกู้ฉางฉิง

กู้ฉางฉิงชนเข้ากับสายตาที่อบอุ่นของเขา แววตาที่สดใสของเขาตราตรึงตรเองไว้อย่างชัดเจน ราวกับว่าในสายตานั้นมีแค่ตนเองเท่านั้น

ชั่วขณะ ในใจเธอก็มีคลื่นลอยขึ้นมาจนยากที่จะอธิบาย เต้นแรงไม่หยุด

ถึงแม้ว่าเฟิงจิ่งเหยาจะไม่ได้รับคำตอบจากกู้ฉางฉิง เพียงแต่มองออกได้ด้วยใบหน้าที่เขินอายของเธอ

เขาหัวเราะเบาๆ ก็ไม่รอให้กู้ฉางฉิงตอบกลับ จูงมือเธอขึ้นไปชั้นบนเลย

มั่วหลีที่จับตามองภาพที่ทั้งสองคนจากไป โดยเฉพาะมือของพวกเขาที่จับกัน ก็ทำให้เธอหึงหวงไม่หยุด

เธอขอบตาแดงกล่ำ ในแววตาเต็มไปด้วยความไม่ยินยอม

ทำไมถึงเป็นเช่นนี้ สิ่งนี้แตกต่างจากที่เธอคาดไว้อย่างสิ้นเชิง

ผู้หญิงคนนี้ลับหลังก็นัดผู้ชายออกไปกินข้าว คุณผู้ชายก็ไม่ถือสาเลยหรอ?

เธอคิดถึงตรงนี้ ก็กำหมัดแน่น ด้วยความไม่ยินดี!

ผู้หญิงใจง่ายเช่นนี้ ทำไมถึงเหมาะสมกับคุณผู้ชายของเธอ!

โดยเฉพาะสักครู่นี้คิดว่าพวกเขาอาจจะนอนร่วมเตียงเดียวกัน ทำในเรื่องที่สุดจะพรรณนา ในใจเธอก็บ้าคลั่งจากความหึงหวง จนทนไม่ไหว!

"คุณผู้ชาย!"

เธอเรียกเขาโดยจิตใต้สำนึก มีความกระวนกระวายใจในสายตา

เฟิงจิ่งเหยาได้ยิน ก็หยุดเดิน มองเธออย่างไม่เข้าใจ

"ทำไมหรอ?"

มั่วหลีเห็นสีหน้าที่เยือกเย็นของเขา ไม่เหมือนกับเมื่อกี้นี้ที่มองผู้หญิงคนนั้นอย่างอ่อนโยน ในใจก็ยิ่งไม่สบายใจ

เธอกวาดสายตามองกู้ฉางฉิงอย่างริษยา สูดหายใจลึกๆ ให้อารมณ์สงบลงแล้วพูดว่า : "เมื่อกี้มั่วจุยมีข่าวมา ให้ฉันมารายงานคุณ"

เฟิงจิ่งเหยาสีหน้าเคร่งขรึม

"ฉางซิน คุณกลับห้องไปก่อน เดี๋ยวอีกสักครู่ฉันมา"

เขาสั่งกู้ฉางฉิงด้วยน้ำเสียงเย็นชา

กู้ฉางฉิงได้ยิน ก็ขมวดคิ้ว

แล้วบวกกับข่าวในตอนนี้ เธอก็แทบจะมั่นใจได้ คนเหล่านั้นก็มุ่งไปยังผู้หญิงคนนั้น

เวลานี้ สีหน้าของเธอก็เยือกเย็นขึ้นมา

เพียงเพราะเธอนึกถึงคนเหล่านั้นถ้ามุ่งไปยังกู้ฉางซิน ในฐานะที่คุณผู้ชายเป็นสามีของผู้หญิงคนนี้ ก็ต้องถูกเพ่งเล็งอย่างแน่นอน เมื่อถึงเวลาก็เกรงว่าคุณผู้ชายจะถูกเธอทำให้ตกอยู่ในอันตราย!

เธอมองคุณผู้ชายที่กำลังครุ่นคิด ในสายตาก็เต็มไปด้วยความกังวลใจ รวมทั้งไม่พอใจกู้ฉางฉิงถึงที่สุด

คุณนายเฟิงพูดไม่ผิดจริงๆ ผู้หญิงคนนั้นเป็นตัวซวยคนหนึ่ง นำมาซึ่งความทุกข์ยากให้แก่คุณผู้ชาย!

คิดแบบนี้แล้ว ในใจของเธอก็ค่อยๆกังวลเกี่ยวกับเฟิงจิ่งเหยา

เธอมองสีหน้าที่เคร่งขรึมของเฟิงจิ่งเหยา แล้วกัดฟันกล่าวว่า: "คุณผู้ชาย ฉันมีบางเรื่องอยากพูดกับคุณ แต่พูดได้ว่าคำพูดนี้เกินเลยไปเล็กน้อย"

เฟิงจิ่งเหยาดึงสติกลับมา มองสายตาของเธอ แสดงเจตนาให้เธอพูด

"ฉันอยากพูดว่า คุณนายรองทำให้ผู้ใต้บังคับบัญชารู้สึกเป็นอันตรายอย่างมาก คุณผู้ชายคุณจะต้องระวังตัวด้วย!"

อันที่จริงเธออยากจะพูดอย่างมากว่าให้คุณผู้ชายหนีให้ห่างจากผู้หญิงคนนั้น แต่เธอรู้ว่าพูดคำพูดนี้ออกมาจะทำให้คุณผู้ชายไม่พอใจได้ ดังนั้นเธอทำได้เพียงกล่าวเตือน

แต่ถึงแม้ว่าจะเป็นแบบนี้ เฟิงจิ่งเหยาก็ไม่พอใจเธอ

เธอชำเลืองมองมั่วหลีอย่างเยือกเย็น ยืนขึ้นมาจากโต๊ะทำงาน

"เรื่องนี้ ฉันมีความคิดของตัวเอง คุณไม่ต้องยุ่ง"

มั่วหลีสังเกตเห็นแล้ส ต้องการจะอธิบาย

แต่เฟิงจิ่งเหยาไม่ให้โอกาสเธอได้เอ่ยปาก ก็มุ่งตรงออกจากห้องหนังสือไป

มั่วหลีเห็นภาพด้านหลังของเขาที่ออกไป ในสายตาก็เต็มไปด้วยความไม่ยินยอม รวมทั้งระงับความรักใคร่ชื่นชมเอาไว้ไม่อยู่

เธอรู้ว่าคุณผู้ชายจะสามารถไม่พอใจกับคำพูดเมื่อกี้ของเธอได้ แต่เธอก็ไม่เสียใจ

เพราะเธอจะไม่ยินยอมให้ใครทำให้คุณผู้ชายได้รับบาดเจ็บ!

ขณะเดียวกันเธอก็แอบตั้งปณิธานอันแน่วแน่ในใจ จะไม่ปล่อยให้กู้ฉางซินผู้หญิงคนนั้นมาทำให้คุณผู้ชายต้องเดือดร้อนโดยเด็ดขาด เธอคิดถึงวิธีที่จะทำให้ผู้หญิงคนนั้นหายสาบสูญไปจากคุณผู้ชาย

แต่ก่อนหน้านั้น เธอจำเป็นต้องแน่ใจกับเรื่องนี้ที่ต่างประเทศ หาแฟลชไดร์ฟอันนั้น!