สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย นิยาย บท 157

พูดจบ เขาครุ่นคิดอยู่พักหนึ่งแล้วพูดกับแม่บ้านว่า "ไปเตรียมของขวัญมาเดี๋ยวนี้ พอฟ้าสางฉันก็จะไปขอโทษตระกูลหลิน"

สถานการณ์แบบนี้ ความสัมพันธ์ของตระกูลหลินและตระกูลโจวคงแย่ลงไม่น้อย

แต่ว่าโจวฉือเซินเป็นคนก่อเรื่องนี้ขึ้นมาเอง ถ้าเขาถือโอกาสไปขอโทษตระกูลหลินตอนนี้ ยอมก้มหัวให้พวกเขา บางทีผลลัพธ์ที่ได้อาจจะดีกว่าเป็นสองเท่า

ถ้าหลินจื้อหย่วนยอมยืนอยู่ข้างเขา โจวซื่อกรุ๊ปก็จะต้องกลับมาอยู่ในมือของเขาไม่ช้าก็เร็ว

......

วันต่อมา

หร่วนซิงหว่านครุ่นคิดทั้งคืน เธอตัดสินใจที่จะไปลาออกจากเซิ่งกวาง

เดิมทีก็มีคนวิพากษ์วิจารณ์เธอกับนิตยสารเซิ่งกวางอยู่แล้ว แล้วอีกอย่าง เธอหายไปตั้งนานแล้ว ถ้าเธอยังอยู่ต่อ มันอาจจะจะส่งผลกระทบด้านลบต่อเซิ่งกวาง

เมื่อได้รับจดหมายลาออกของเธอ หลินซือก็ถอนหายใจ ราวกับว่าเขาคิดว่ามันต้องเป็นแบบนี้อยู่แล้ว เขาแค่พูดว่า "เซิ่งกวางยินดีต้อนรับคุณกลับมาทุกเมื่อ"

หร่วนซิงหว่านยิ้มแล้วพยักหน้า "ขอบคุณบรรณาธิการหลินที่คอยดูแลและช่วยเหลือฉันมาตลอดนะคะ"

หลินซือพูดว่า "ผมไม่ได้ช่วยอะไรคุณ สัปดาห์ก่อนเพ้ยซานซานก็ลาออกไปแล้ว ต่อไปพวกคุณจะทำอะไร"

หร่วนซิงหว่านพูด "อาจจะเปิดสตูดิโอ เรื่องรายละเอียดยังไม่ได้คิดค่ะ"

"โอเค ในวงการแฟชั่นผมก็พอจะมีสังคมอยู่บ้าง ถ้าพวกคุณตัดสินใจที่จะเปิดสตูดิโอแล้วก็อย่าลืมบอกผมด้วยล่ะ ผมจะแนะนำลูกค้าให้พวกคุณ"

"ขอบคุณค่ะ บรรณาธิการหลิน"

เมื่อหร่วนซิงหว่านกำลังจะเดินออกไป หลินซือก็พูดอีกว่า "เรื่องของเวินเฉี่ยน เซิ่งกวางให้เธอพักงานไปแล้ว ตอนนี้คงต้องรอผลการสืบสวนเท่านั้น คุณไม่ต้องเป็นห่วง ถึงแม้ว่าคุณจะลาออกไปแล้ว แต่ว่าผมก็ต้องมีคำอธิบายให้คุณ"

"ฉันคิดว่าจะไม่เอาความแล้วค่ะ" หยุดไปพักหนึ่ง หร่วนซิงหว่านก็พูดอีกว่า "เหตุผลที่เธอทำแบบนี้ ก็เพราะเธอเห็นว่าฉันเป็นศัตรู หลังจากที่ฉันออกไปจากเซิ่งกวาง ทุกอย่างก็จะจบลง"

"Ruan..."

หร่วนซิงหว่านรู้ว่าหลินซืออยากจะพูดอะไร เธอยิ้มอย่างแผ่วเบา "ฉันไม่ใช่คนใจกว้าง แต่ฉันแค่ติดหนี้บุญคุณคนอื่น"

ได้ยินแบบนี้ หลินซือก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ เขาพยักหน้า "ในเมื่อคุณไม่เอาความ เช่นนั้นเซิ่งกวางก็ไม่จำเป็นต้องสืบต่อไป"

แต่คนอย่างเวินเฉี่ยน เซิ่งกวางไม่มีทางให้เธออยู่ที่นี่ต่อแน่นอน

ออกมาจากห้องทำงานของหลินซือ หร่วนซิงหว่านกำลังจะเดินออกไป แต่กลับได้ยินกลุ่มคนพูดคุยกันอยู่ที่ห้องดื่มชา

"นี่ๆๆ เห็นข่าวกันรึยัง ตระกูลโจวกับตระกูลหลินยกเลิกงานแต่งงานแล้ว ว่ากันว่าเป็นเพราะว่าประธานโจวเป็นลูกนอกสมรส"

"เชี่ย จริงเหรอ? เรื่องลูกนอกสมรสเป็นแค่ข่าวลือไม่ใช่เหรอ"

"ประกาศจากตระกูลโจว จะเป็นเรื่องเท็จได้ยังไง เขียนไว้ชัดเจนว่าเขาไม่คู่ควรกับลูกสาวของตระกูลหลิน ถ้าไม่มีคำสั่งจากประธานโจว ใครจะกล้าเขียนประกาศแบบนี้ออกมา อยากถูกตัดหัวงั้นเหรอ"

"สุดยอดไปเลย ถ้าประธานโจวเป็นลูกนอกสมรสจริงๆ แล้วแม่ของเขาคือใครกันแน่ หลายปีมานี้ก็ไม่เคยได้ยินเรื่องคุณหญิงโจวตบตีกับเมียน้อยนิ"

"ใครจะไปรู้... แต่เมื่อเทียบกับเรื่องนี้ ฉันสงสัยว่าRuanของเราไปเกี่ยวข้องกับใครในตระกูลโจวกันแน่"

หร่วนซิงหว่านที่กำลังจะเดินออกไป "..."

"ฉันก็กำลังอยากจะถามเรื่องนี้อยู่พอดี ข่าวนี้ไม่ครบถ้วนเลย ไม่มีอะไรให้ติดตามเลยสักนิด"

"ตระกูลโจวเป็นธุรกิจของครอบครัว มีคนเกี่ยวข้องตั้งมากมาย ถึงแม้ว่าเธอจะปรากฏตัวอยู่ในตระกูลโจว แต่ก็พิสูจน์ไม่ได้ว่ามันมีส่วนเกี่ยวข้องกับเธอ เธออาจจะเป็นสมาชิกในตระกูลโจว บางทีอาจเป็นญาติฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง"

"แต่จะว่าไป ฉันคิดว่าเธอเก่งมากเลยนะ เธอถึงกับท้อง ดูเหมือนว่าใกล้จะประสบความสำเร็จแล้ว"

"แน่นอน จับคนในตระกูลโจวได้ ก็ถือว่าไม่ธรรมดา"

เธอหันกลับไปแล้วก้าวไปข้างหน้า

ไม่หันกลับไปมองอีก

......

สองเดือนต่อมา

เพ้ยซานซานนั่งอยู่บนโซฟา เธอบิดขี้เกียจ "ในที่สุดก็ทำเสร็จแล้ว ตั้งสองเดือนเหนื่อยจะตายแล้ว"

หร่วนซิงหว่านยิ้มและพูดว่า "เอาล่ะ พักผ่อนสักหน่อยแล้วก็ไปกินข้าวกัน"

ได้ยินคำว่ากินข้าว เพ้ยซานซานก็มีชีวิตชีวาขึ้นมาทันที "เพื่อนฉันแนะนำร้านอาหารหูหนานให้ฉัน เราไปกินที่นั่นกันเถอะ เอ่อใช่ เสี่ยวเฉินปิดเทอมฤดูหนาวแล้วไม่ใช่เหรอ เรียกเขาไปด้วยสิ"

"เขาปิดเทอมแล้ว แต่ดูเหมือนว่าทำงานพาร์ทไทม์ที่ร้านกาแฟ ฉันลองถามเขาก่อน"

หร่วนซิงหว่านหยิบกระเป๋าขึ้นมา ส่งข้อความหาหร่วนเฉินพร้อมกับหยิบกุญแจออกมาปิดประตู "ไปกันเถอะ"

สองเดือนนี้ เธอและเพ้ยซานซานยุ่งอยู่กับเรื่องของสตูดิโอ ในที่สุดก็ตัดสินใจเช่าร้านได้แล้ว จากนั้นก็เริ่มตกแต่ง

แต่โชคดีที่ทำทุกอย่างเสร็จก่อนการเปิดธุรกิจ

เรื่องจริงพิสูจน์แล้วว่า คนเราต้องยุ่งถึงจะสามารถชาร์จแบตให้ตัวเอง ถึงจะไม่มีเวลาไปคิดเรื่องที่ไร้สาระ

มาถึงร้านอาหารหูหนาน หลังจากสั่งอาหารเสร็จแล้ว เพ้ยซานซานก็ถามว่า "เสี่ยวเฉินจะมาไหม"

หร่วนซิงหว่านวางโทรศัพท์ลง "เขาบอกว่าวันนี้ทำกระเช้า เดี๋ยวเขาจะตามมา"

พูดถึงหร่วนเฉิน เพ้ยซานซานก็อดไม่ได้ที่จะซุบซิบนินทา "นี่ เสี่ยวเฉินเข้ามหาลัยครึ่งปีแล้วใช่ไหม เขาไม่มีแฟนเหรอ?"