สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย นิยาย บท 457

ส่วนอีกฝั่ง หลังจากที่หร่วนซิงหว่านออกมาจากโรงงานแล้วก็กะว่าจะไปบริษัทเทคโนโลยีดาวสว่างต่อ

เนื่องจากโจวฉือเซินบอกว่ารถของเธอถูกชนท้ายก็เลยเอาไปซ่อม วันนี้เธอเลยต้องขับรถของเพ้ยซานซานออกมาแทน

พอออกมาแล้ว ตอนแรกหร่วนซิงหว่านก็อยากโทรบอกโจวฉือเซินสักหน่อย แต่ก็กลัวว่าเขาจะหึงไม่รู้เรื่องไม่รู้ราวอีก

แล้วเธอก็กลัวว่าเขากำลังประชุมอยู่ จึงโทรไปบอกหลินหนานแทน

และก็เป็นอย่างที่คิด โจวฉือเซินกำลังประชุมอยู่จริงๆ

หร่วนซิงหว่านเลยส่งข้อความให้เขาแทน บอกว่าจะไปหาเฉิงเว่ยเพราะมีธุระสำคัญ ถ้าธุระเสร็จเรียบร้อยแล้ว เธอจะรีบออกมาทันที

หลังจากส่งข้อความเสร็จ หร่วนซิงหว่านก็วางโทรศัพท์ไว้ข้างๆ แล้วขับรถไปข้างหน้า

แต่ทางฝั่งบริษัทเทคโนโลยีดาวสว่าง เพราะหลังจากที่หลินจื้ออานถูกเปิดโปงเรื่องชั่วทั้งหมด ก็มีอะไรหลายอย่างที่ต้องให้จัดการ

ก่อนหน้านี้จะดำเนินการเงียบๆ มาโดยตลอด แต่ในตอนนี้ จะทำอะไรก็ต้องเปิดเผยให้ชัดเจน

ดังนั้นหลายวันมานี้เฉิงเว่ยก็ยุ่งจนไม่มีเวลาได้กลับบ้าน

แต่ก็ยังดีที่Danielพอมีน้ำใจ เลยอยู่ที่นี่เป็นเพื่อนบ่อยๆ

ถึงแม้เขาจะไม่รู้อะไรเกี่ยวกับการทำธุรกิจเลย

ไม่ง่ายที่เฉิงเว่ยจะมีเวลาได้พักผ่อนจากการทำงาน เมื่อกลับมาถึงห้องทำงานก็นั่งอยู่บนโซฟา และมองไปยังใครบางคนที่กำลังนั่งฟังเพลงอยู่ตรงข้าม: " นายจะมาทำอะไรที่นี่กันแน่เนี่ย "

Danielทำสีหน้าเอื่อยๆ : " ก็เห็นว่านายทำงานจนยุ่ง เลยอยากให้นายผ่อนคลายด้วยเสียงดนตรียังไงล่ะ "

ขณะDanielพูด ก็มองไปรอบข้าง: " ห้องทำงานนายนี่ก็ใหญ่ดีเหมือนกันนะเนี่ย พรุ่งนี้ฉันย้ายเปียโนมาที่นี่ดีกว่า จะได้เล่นให้หน่อยฟังยังไงล่ะ "

เฉิงเว่ย: "....... "

เขาพูดต่อ: " ไม่ต้องการ "

Danielเลิกคิ้วขึ้น แล้วปิดเพลง จากนั้นก็พูดเป็นเชิงจริงจังขึ้นมา: " แล้วฝั่งนายจัดการเป็นยังไงแล้วบ้าง "

เฉิงเว่ยส่ายหัว: " เละเทะเกินไปหน่อย นอกจากที่เราตรวจสอบเรื่องพวกนั้นแล้ว ภายในก็ยังมีปัญหาใหญ่อีกมาก แค่ตอนนี้หลินจื้ออานหนีไปแล้ว หลินซื่อกรุ๊ปเลยไม่มีคนรับช่วง สภาพตอนนี้ก็เลยเละเป็นโจ๊กเรียบร้อย เลยมีของอีกมากที่ไม่รู้จะเข้าไปตรวจสอบยังไง แล้วก็ชำระสะสางไม่ค่อยได้ "

" แล้วฝั่งWilliamล่ะ "

" ฉันดูทรงแล้ว เขาน่าจะไม่อยากยุ่งเรื่องหลินซื่อกรุ๊ป คงอยากจะให้มันเกิดเองก็ทำลายตัวเองไปแบบนั้น "

Danielเอ่ย: " ตอนนี้หลินซื่อกรุ๊ป ได้กลายเป็นหลินซื่อกรุ๊ปของหลินจื้ออานไปตั้งนานแล้ว และเขาไม่ได้มีความรู้สึกผูกพันอะไร ก็เลยไม่จัดการไปโดยปริยาย พี่ยังตอนนี้ใครจะอยากไปรับช่วงต่อความเละเทะแบบนั้น นั่นหมายความว่าคนที่รับช่วงต่อทั้งหมดของหลินซื่อกรุ๊ป ถ้าไม่ระวังตัวเองก็จะถูกดึงเข้าไปด้วย ตอนแรกที่หลินจื้ออานยกหลินซื่อกรุ๊ปให้กับหร่วนซิงหว่านต่อหน้าทุกคน ไม่ใช่เพราะเหตุผลนี้หรอกเหรอ "

เฉิงเว่ยถอนหายใจอีกครั้ง: " แต่ไม่ว่ายังไง หลินซื่อกรุ๊ปก็เป็นเลือดเนื้อของคนหลายรุ่นหลายสมัย ถึงแม้จะถูกหลินจื้ออานทำให้กลายเป็นสภาพนี้ แต่อย่างน้อย รากฐานของหลินซื่อกรุ๊ปก็ยังคงอยู่ "

Danielทิ้งตัวลงไปที่โซฟา: " หรือบางทีรอให้พวกเราผ่านเรื่องพวกนั้นของWilliamไปก่อน เราอาจจะเข้าใจความคิดและความรู้สึกของเขามากขึ้น "

" ที่นายพูดก็ถูก "

ขณะเดียวกัน ผู้ช่วยที่อยู่ด้านนอกก็เคาะประตู: " ประธานเฉิง คุณหร่วนที่อยู่ชั้นล่างอยากเจอคุณ "

เฉิงเว่ยตะลึง รีบตอบกลับไป: " เชิญเธอเข้ามาเลย "

ผู้ช่วยขานรับ แล้วเดินออกไปเพื่อเชิญแขกเข้ามา

เมื่อเทียบกับเฉิงเว่ยแล้ว Danielกลับรู้สึกแปลกใจ: " ทำไมเธอถึงมาหานายได้ล่ะ? เพราะในสายตาของโจวฉือเซินเห็นนายเป็นหนามตำใจไม่ใช่เหรอ "

เฉิงเว่ยยิ้มเยาะ: " ฉันมีอะไรดีขนาดนั้นรึไง "

เฉิงเว่ยชะงัก แล้วพูดต่อว่า: " อาจจะเป็นเพราะธุระเรื่องหลินซื่อกรุ๊ปละมั้ง "

ขอพูดถึงเรื่องนี้ สีหน้าDanielก็ดูจริงจังกว่าเดิมหลายเท่า: " เธอคงรู้ว่าเราอยู่ด้วยกัน แต่เธอก็ยังสงสัยตลอดว่าเบื้องหลังเรามีใครบงการอยู่ไหม ไม่แน่อาจจะมาเพราะเรื่องนี้ก็ได้ "

เขากลัวว่าจะทำร้ายเธอ ดังนั้นก็เลยไม่ได้ให้คำสัญญาอะไรกับเธอเลย

เฉิงเว่ยรู้ถึงอดีตที่ผ่านมาของDanielเป็นอย่างดี ไม่เห็นว่าเขาเล่าได้ครึ่งเดียวก็หยุดชะงักไป ก็เข้าใจว่าเขาต้องการจะสื่ออะไร

ถึงแม้หร่วนซิงหว่านจะไม่เคยผ่านประสบการณ์มีความรักมากมายขนาดนั้น แต่ก็พอจะเข้าใจอยู่บ้าง

คนอย่างDanielที่เป็นลูกครึ่งและรอเราขนาดนี้ คงจะเปลี่ยนแฟนสาวไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งแล้ว

จะเป็นเพราะคนคนเดียว ก็สามารถเปลี่ยนแปลงตัวเองได้อย่างไร

เธอจึงพูดว่า: " ถ้าเป็นแบบนี้ คุณก็บอกลาซานซานแต่โดยดีก็แล้วกัน เพราะยังไงอีกหน่อยคุณก็จะต้องไปจากเมืองหนานเฉิงอยู่ดี หลังจากนี้ก็คงไม่ต้องเจอกันอีก "

ก่อนหร่วนซิงหว่านจะออกไป จู่ๆ Danielก็โพล่งขึ้นมา: " วันนั้น ผมเห็นแฟนเก่าของเธอที่ห้างด้วย "

หร่วนซิงหว่านตอบอืมเสียงเรียบ: " แฟนเก่าของเธอนอกใจ ซานซานก็เลิกกับเขาไปแล้ว หลังจากวันนั้นที่เจอพวกคุณในห้าง เขาก็ตามหาที่อยู่ของห้องทำงาน แล้วส่งดอกไม้มาให้ทุกวัน "

เมื่อได้ยินดังนั้น Danielก็อดที่จะขมวดคิ้วไม่ได้: " ส่งดอกไม้ไปทำไม? "

เฉิงเว่ยพูดเสริมเสียงเนิบ: " ก็อยากจะคืนดีน่ะสิ จะอะไรเสียอีก "

" เขาไม่ได้นอกใจเหรอ ยังจะมีหน้าไปขอคืนดีอีก? "Danielก็ถามหร่วนซิงหว่านต่อ: " ซานซานเธอคงไม่ตอบตกลงไปหรอกใช่ไหม? "

หร่วนซิงหว่านตอบ: " ฉันจะรู้ได้ยังไง แต่เกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ฉันก็พอมีประสบการณ์อยู่หรอก ถ้าผู้ชายคนหนึ่ง ให้ความมั่นคงทางความรู้สึกได้ตลอดเวลา ก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้นี่ "

Daniel: " ...... "

หร่วนซิงหว่านพูดต่อ: " ฉันไปล่ะ ก็ขอให้นายโชคดีแล้วกัน "

เฉิงเว่ยลุกขึ้น: " ซิงหว่าน เดี๋ยวผมออกไปส่งคุณแล้วกัน "