สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย นิยาย บท 501

ตอนไปถึงชั้นล่างของหลินซื่อ ก็เก้าโมงพอดี

การประชุมยังเหลือเวลาอีกหนึ่งชั่วโมง หร่วนซิงหว่านมาถึงก่อนเพื่อเรียนรู้เกี่ยวกับสถานการณ์ภายในของหลินซื่อบางส่วน

แต่พอเธอยังไม่ทันเปิดประตูรถลงมา เธอก็เห็นกลุ่มคนงานมานั่งรอเพื่อขอค่าจ้างอยู่ที่ประตูของหลินซื่อ ถือป้ายประณามหลินซื่ออยู่

และแล้วก็เป็นไปตามที่โจวฉือเซินพูด

หร่วนซิงหว่านหันมาแล้วพูดว่า "ควรทำอย่างไรตอนนี้"

โจวฉือเซินกล่าวว่า "ลงไปก่อน"

ทันทีที่ร่างของหร่วนซิงหว่านปรากฏขึ้นที่หน้าประตูของหลินซื่อ ก็มีคนตะโกนว่า "เป็นเธอ! เธอเป็นลูกสาวของหลินจื้อหย่วน เงินของพวกเราต้องไปเอาที่เธอ!"

ทันทีที่เขาพูดจบ กลุ่มคนก็รุมล้อมเข้ามา

ผู้คุ้มกันของโจวฉือเซินก้าวไปข้างหน้าทันที และปิดกั้นกลุ่มคนเหล่านั้นไว้

กลุ่มคนตะโกนและส่งเสียงดังอย่างมาก

โจวฉือเซินกอดหร่วนซิงหว่านในอ้อมแขน เผชิญหน้ากับทุกสิ่งที่อยู่ข้างหน้า เขาไม่ได้สั่งให้หยุด สีหน้าเย็นชาและสงบ

ในเวลานี้เดิมเป็นชั่วโมงเร่งด่วนในการทำงาน พอได้ยินการเคลื่อนไหวครั้งใหญ่นี้ ผู้คนที่ผ่านไปมาก็รวมตัวกันเข้ามาดูความคึกคัก

ในหลินซื่อ จ้าวจิ้งมองดูฉากนี้ ขมวดคิ้วอย่างแรง "เขามาที่นี่ทำไม"

หยางเจิ้นยืนอยู่ข้างๆเขา "ประธานโจวให้ความสำคัญกับตัวเองเสมอ จึงไม่น่าแปลกใจที่เขาจะมา"

จ้าวจิ้งเย้ยหยัน "นี่เป็นเรื่องของหลินซื่อ เขาโจวซื่อกรุ๊ปเข้ามาแทรกแซงทำไม ฉันไม่เชื่อว่าวิธีการของหร่วนซิงหว่านจะสามารถยืนอยู่ในหลินซื่อได้"

ทุกคนที่อยู่ด้านนอกล้วนเป็นคนที่จ้างจิ้งจ้างมา เดิมทีเขาวางแผนไว้ว่า จะดักหร่วนซิงหว่านไว้ เพื่อให้เธอรู้ว่าประตูของหลินซื่อไม่ได้ก้าวเข้ามาง่ายๆ และเตือนเธอว่าอย่าหยิ่งผยองมากนัก

เมื่อใกล้ถึงเวลา เขาค่อยออกมาสลายกลุ่มคน รับรองว่าหลินซื่อจะรับผิดชอบต่อทุกๆคน การสร้างบารมีก็จะประสบความสำเร็จ เขาก็สามารถสร้างชื่อเสียงให้กับตัวเขาเองได้ด้วย

แต่สถานการณ์ในตอนนี้ เขาจะออกไปก็ไม่ใช่ ไม่ออกไปก็ไม่ดี

ในเวลาเดียวกัน หลังจากที่กลุ่มคนก่อความวุ่ยวายพอแล้ว โจวซือเซินก็พูดเบาๆ ว่า "ไม่ก่อกวนแล้วหรอ?"

คนกลุ่มหนึ่งมองหน้ากัน ดูเหมือนลังเลว่า จะก่อกวนอีกดีไหม

โจวฉือเซินกล่าวว่า "ใครเสียงดังกว่า วันนี้ก็จะได้รับค่าจ้างมากว่าหรอ"

"เฮ้ คุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไร เรามาที่นี่เพื่อขอความยุติธรรม และหลินจื้อหย่วนหลอกลวงพวกเราขนาดนี้ แล้วพวกเราจะไม่มีสิทธิ์เรียกร้องหรอ?"

"หลินจื้อหยวนเสียชีวิตเมื่อ 20ปีที่แล้ว เกิดอะไรขึ้น เข้าฝันคุณกลางดึกหรือไง?"

ใบหน้าของคนตอบเดี๋ยวแดงเดี๋ยวซีด

ในเวลานี้ มีคนตอบทันทีว่า "อย่าสนใจว่าเป็นหลินจื้อหย่วนหรือหลินจื้ออาน อย่างไรก็ตามหลินซื่อก็เป็นหนี้พวกเรา เราจะเอา......"

"แล้วจะทำไม? จะตายพร้อมกับหลินซื่อหรอ"

"คุณจะพูดแบบนี้ก็ไม่ได้ พวกเราแค่ต้องการเงิน"

รอบข้างเงียบไปครู่หนึ่ง

คนกลุ่มนี้ทำงานเพื่อเงิน เพียงให้พวกเขาก่อกวนที่หน้าประตู คงไม่คิดว่าจะมีคำถามเหล่านี้ให้ตอบด้วย

ยิ่งโจวฉือเซินยืนอยู่ตรงนั้น รัศมีอันทรงพลังก็ล้นหลามทำให้คนแทบจะหายใจไม่ออก

ในด้านการอภิปราย พวกเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาเลย

เมื่อพวกเขาลังเลและไม่รู้จะพูดอะไร หร่วนซิงหว่านก็พูดเบา ๆ ว่า "ฉันรู้ว่าช่วงนี้หลินซื่อเกิดเรื่องมากมาย ซึ่งทำให้หลายคนเดือดร้อน และส่งผลกระทบต่อคนจำนวนมาก นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันมาหลินซื่อ ก็เพื่อแก้ไขสถานการณ์ปัจจุบันให้"

หยุดไปชั่วครู่ แล้วเธอก็พูดต่อ "ฉันสัญญา จะให้คำอธิบายที่น่าพอใจแก่ทุกคนที่ได้รับผลกระทบจากหลินซื่อ การแก้ปัญหาต้องแก้ไขเป็นระดับ การชุมนุมก่อกวนที่นี่ มีแต่จะเพิ่มความโกลาหล และไม่ยุติธรรมกับผู้ที่รอผลของเรื่อง"

การแก้ปัญหาต้องทำเป็นขั้นเป็นตอน การมารวมตัวกันที่นี่ทำให้เกิดปัญหามีแต่จะเพิ่มความโกลาหล

หลังจากหร่วนซิงหว่านพูดจบ ก็มีเสียงเห็นชอบมากมายจากฝูงชน

แม้แต่นักข่าวและสื่อก็ไม่รู้ว่าพวกเขามาตั้งแต่เมื่อไหร่

หร่วนซิงหว่านสูดหายใจเข้าลึก ๆ มองกลับมา เดินตรงไปที่ทางเข้าหลักของหลินซื่อ

ทันทีที่เธอเข้าไปในประตู จ้าวจิ้งรีบตรงมาทางลิฟต์และยิ้มขอโทษ "คุณหร่วนมาถึงแล้ว เมื่อครู่ฉันมีธุระนิดหน่อยก็เลยมาช้า จึงไม่สามารถมาต้อนรับคุณด้วยตัวเอง ต้อง......"

หร่วนซิงหว่านกล่าว "ประธานจ้าว คำพูดที่เป็นมารยาทก็ไม่ต้องกล่าวแล้ว พาฉันไปที่ห้องทำงานเถอะ"

รอยยิ้มแข็งๆที่มุมปากของจ้าวจิ้ง มองดูเสิ่นจื่อที่อยู่ด้านหลังเธอ สีหน้าค่อยๆจางหายไป "คุณหร่วนเชิญทางนี้"

หลังจากขึ้นลิฟต์ จ้าวจิ้งเริ่มตีสนิทกับเสิ่นจื่อซี "ทนายเสิ่น พวกเราเคยเจอกันก่อนหน้านี้ คุณยังจำได้ไหม ที่งานเลี้ยงวันเกิดของคุณพ่อคุณ"

เสิ่นจื่อซียิ้มอย่างอ่อนโยน "จริงหรอ"

"ใช่ๆ"

"แต่ถ้าฉันจำได้ไม่ใช่เรื่องดีเท่าไหร่ ถ้าไม่ใช่เรื่องพวกนักธุรกิจชั้นสูงที่ถูกส่งเข้าคุกฐานทุจริตและติดสินบน ก็เป็นหัวหน้าบริษัทที่ยักยอกเงินสาธารณะหลักหลายร้อยล้าน คุณว่าใช่ไหม ประธานจ้าว?"

จ้าวจิ้ง "......"

เขาปิดปากทันที

หร่วนซิงหว่านจ้องไปที่หมายเลขที่เพิ่มขึ้นในลิฟต์ "ประธานจ้าว ฉันขอให้ผู้บริหารระดับสูงทุกคนที่ทำงานอยู่ มาประชุมตอน 10 โมงเช้าวันนี้ ได้แจ้งพวกเขาหรือยัง"

"ได้แจ้งไปแล้ว แต่......"

"แต่อะไร?"

"มีสองคนที่บ้านมีธุระ คนหนึ่งป่วยอยู่ที่โรงพยาบาล และอีกคนหนึ่ง........"

"ช่างบังเอิญจริงๆ เกิดเรื่องพร้อมกันเลย"

จ้าวจิ้งถอนหายใจ "ใช่ไหม"

หร่วนซิงหว่านกล่าว "พอดีเลย ในเมื่อยุ่งกันมาก ก็พักผ่อนให้เพียงพอแล้วกัน ในเมื่อฉันก็ว่างมากไม่มีอะไรทำ สายๆฉันจะไปเยี่ยมด้วยตัวเอง พูดคุยกับพวกเขาเกี่ยวกับการจ่ายเงินให้กับคนงานในโครงการ"