สามีเก่า...มาขอแต่งงานอีกแล้ว นิยาย บท 311

จากนั้นเธอก็พูดออกไปอีกว่า "คุณกำลังทำอะไรอยู่?"

อีกฝั่งหนึ่งของโทรศัพท์ เสียงของชายหนุ่มดังขึ้นอย่างช้าๆ "ประชุม"

หร่วนซิงหว่าน "......"

อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ ในห้องประชุมที่ยิ่งใหญ่ มันเงียบมาก แม้แต่เสียงเข็มที่ตกลงมายังสามารถได้ยินได้

ทุกคนไม่กล้าแม้แต่จะหายใจดัง พวกเขามองหน้ากัน

ก่อนหน้านี้เคยมีคนเอาข้อมูลของประธานโจวแห่งโจวซื่อกรุ๊ปไปให้นักเลงคีย์บอร์ดปล่อยลงไปยังอินเทอร์เน็ต จนกระทั่งถึงวันนี้ ฉากนั้นก็ไม่ควรจะเอามาพูดถึง

นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาเห็นประธานโจวเป็นแบบนี้ ในความทรงจำ เขาไม่ใช่คนที่กลัวภรรยา

หลังจากที่วางสายโทรศัพท์ โจวฉือเซินก็วางมือถือของเขาลง จากนั้นดวงตาของเขาก็มองไปรอบๆ "พูดถึงตรงไหนแล้ว?"

หลินหนานที่อยู่ใกล้ๆ เขาพูดออกมาว่า "เกี่ยวกับความคืบหน้าโครงการของปีที่แล้วครับ"

โจวฉือเซินพยักหน้า เขาจับจมูกของเขาและพูดว่า "ว่าต่อเลย"

ห้องประชุมที่เต็มไปด้วยความเงียบและหนาวเย็นๆ เหมือนว่าจะค่อยๆ กลับมาสู่สภาพปกติอีกครั้ง

หลังจากที่ประชุมเสร็จแล้ว หลินหนานก็เดินตามโจวฉือเซินมาด้านหลัง จากนั้นก็พูดออกมาว่า "ประธานโจว Danielไปที่บริษัทเทคโนโลยีดาวสว่างแล้ว ส่วนทางด้านของ William......ยังไม่มีการเคลื่อนไหวอะไร"

โจวฉือเซินพูดออกมาว่า "หลินจื้อหย่วนจับตามองเขาเสียขนาดนั้น แน่นอนว่าเขาไม่มีทางเคลื่อนไหวอย่างแน่นอน"

เมื่อได้ยินอย่างนั้นหลินหนานก็พูดออกมาด้วยความสงสัยว่า "ถ้าหากเป็นคุณนายเป็น...จริงๆ ......แบบนั้นตอนนี้เขายกเลิกโครงการของหลินซื่อกรุ๊ปมันอาจจะเป็นเรื่องที่อันตรายมากกว่าเดิมหรือเปล่า"

"ไม่มีลูกธนูที่ไหนย้อนกลับมาหาคันธนูได้ พวกเขาวางแผนกันมานานขนาดนี้แล้ว พวกเขาไม่มีทางยอมแพ้ง่ายๆ อย่างแน่นอน"

"ถ้าหากพวกเขายังคงจำดำเนินต่อไปจริงๆ แบบนั้นคุณผู้หญิงก็อาจจะตกไปอยู่ในอันตราย"

ผ่านไปครู่หนึ่ง โจวฉือเซินถึงพูดออกมาว่า "มันก็อย่างที่ว่านั่นแหละ กลับตัวตอนนี้ก็ไม่ทันแล้ว"

หลินหนานเข้าใจความหมายของเขา Williamปรากฏตัวต่อหน้าหลินจื้อหย่วนแล้ว ถ้าหากโครงการเป็นไปได้ด้วยดี การที่หลินจื้อหย่วนส่งคนมาคอยจับตาดูในตอนนี้ก็คงทำได้แค่ตรวจสอบเท่านั้น แต่กลับกัน ถ้าหากเขายอมล้มเลิกตั้งแต่ตอนนี้ก็จะยิ่งทำให้หลินจื้อหย่วนสงสัยไปมากกว่าเดิม และยิ่งทำให้หร่วนซิงหว่านอันตรายมากขึ้นด้วย

บางครั้งพรหมลิขิตก็ช่างแยบยล ถ้าหากรู้ล่วงหน้า 1 วัน ทุกสิ่งก็อาจจะแตกต่างออกไป

หลังจากเดินออกมาอีกไม่กี่ก้าว โจวฉือเซินก็พูดออกมาอีกว่า "คนนี้มีงานอะไรไหม"

หลินหนานตอบไปว่า "ไม่มีครับ"

หลังจากที่โจวฉือเซินย้ายไปอยู่กับหร่วนซิงหว่านแล้ว การนัดทานอาหารค่ำของเขาก็ถูกยกเลิกไปหมด

โจวฉือเซินพูดออกมาว่า "ทางด้านของหร่วนซิงหว่านมีเรื่องเกิดขึ้นนิดหน่อย คืนนี้ผมจะไปที่นั่น"

หลินหนานพยักหน้าเล็กน้อย "ได้ครับ ผมจะไปจัดการให้เดี๋ยวนี้"

โจวฉือเซินพูดออกมาอีกว่า "ทางด้านของโจงเสียนมีการเคลื่อนไหวอะไรไหม"

"เธอน่าจะใกล้ลงมือแล้ว"

มุมปากของโจวฉือเซินมีรอยยิ้มออกมา ท่าทางของเขาดูเยือกเย็น "อีกไม่นานแล้วสินะ เธอไม่รีบร้อน แต่ผมรีบร้อนจะตายแล้ว"

......

ที่ห้องทำงาน

หร่วนซิงหว่านเพิ่งจะเก็บของเสร็จ ประตูของห้องทำงานก็ถูกเคาะ หญิงสาวคนหนึ่งเดินเข้ามาแล้วพูดว่า "พี่ซิงหว่าน พี่เสร็จแล้วหรือยัง พวกเราเตรียมตัวกันพร้อมแล้ว"

"เรียบร้อยแล้ว ไปกันเถอะ"

สถานที่จัดงานวันเกิดตั้งอยู่ที่โรงแรมเล็กๆ ที่อยู่ไม่ไกล ของทานเล่นมากมาย เหล้าส่วนมากก็จะเป็นพวกเหล้าผลไม้ คนที่มาส่วนใหญ่จะเป็นคู่รักและเพื่อนสนิท พวกเขาพูดคุยกันอย่างมีความสุข

หร่วนซิงหว่านก็ไม่รู้จะตอบออกไปอย่างไรในทันที เธอคิดอยู่ครู่หนึ่งและพูดออกมาว่า "อาจจะเป็นเพราะปัญหาเรื่องความไว้ใจซึ่งกันและกัน แต่สุดท้ายแล้วฉันก็คิดว่ามันเป็นเรื่องของเวลา เมื่อเจอกับคนที่ใช่ในเวลาที่ถูก ก็สามารถเข้าใจความรู้สึกของกันและกันได้ ไม่มีใครถูกและไม่มีใครผิดเสมอไป"

ถ้าหากเธอกับโจวฉือเซินไม่ได้พบกันในคลับมู่สื้อ เปลี่ยนสถานที่ เปลี่ยนสิ่งแวดล้อม และเปลี่ยนสถานะ

ทุกอย่างมันอาจจะไม่เลวร้ายแบบนี้ก็ได้

ในเวลานี้ เด็กผู้หญิงคนหนึ่งแตะข้อศอกของหญิงสาวที่อยู่ข้างๆ เธอ "ฟังดูพี่ซิงหว่านพูดแบบนี้แล้ว เธอก็เลิกบ่นเรื่องแฟนของเธอบ่อยๆ ได้แล้วนะ ความสัมพันธ์มันเป็นเรื่องของคนสองคน"

หญิงสาวขมวดคิ้ว "ถ้าหากแฟนของฉันหล่อเท่าประธานโจวนะ อย่าว่าแต่เลิกทะเลาะกับเขาเลย แต่ให้เวลาทะเลาะกันฉันก็พร้อมที่จะให้อภัยเขาเสมอ"

เมื่อได้ยินแบบนั้นทุกคนก็หัวเราะออกมา

หร่วนซิงหว่านที่กำลังดื่มเหล้าผลไม้อยู่ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา

เด็กพวกนี้ส่วนใหญ่แล้วเพิ่งจะจบการศึกษาในระดับมหาวิทยาลัย อายุเพิ่ง 20 ต้นๆ บางคนยังเรียนอยู่ปีสี่อยู่เลย

ในชีวิตหลังจากนี้อาจจะมีช่วงเวลาหัวเราะอย่างสดใสและบริสุทธิ์แบบนี้ได้อีกแค่ไม่กี่ครั้ง

ในตอนนั้น ผู้หญิงที่อยู่ข้างๆ หร่วนซิงหว่านก็พูดออกมาว่า "พี่ซิงหว่าน ฉันขอแอบถามอะไรหน่อยได้ไหม?"

หร่วนซิงหว่านพยักหน้า "ถามมาสิ"

ผู้หญิงคนนั้นถามออกมาเบาๆ ว่า "คือว่า......น้องชายของพี่ เขามีแฟนหรือยัง?"

หร่วนซิงหว่านตอบกลับไปว่า "น่าจะยังไม่มีนะ" จากนั้นก็เงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นเธอก็พูดเสริมออกมาอีกว่า "เท่าที่ฉันรู้มาก็น่าจะยังไม่มี"

ผู้หญิงคนนั้นถามออกมาอีกว่า "งั้นพี่รู้หรือเปล่าว่า เขาชอบผู้หญิงแบบไหน?"

คำถามนี้ทำให้หร่วนซิงหว่านตะลึงไปเลย

เธอเองก็เคยถามหร่วนเฉินออกไปเหมือนกัน แต่ก็ไม่ได้คำตอบที่เป็นรูปธรรมสักเท่าไหร่