สามีเก่า...มาขอแต่งงานอีกแล้ว นิยาย บท 542

หลังจากที่ตำรวจออกไป โจวฉือเซินก็กลับเข้าไปในห้องพักผู้ป่วยอีกครั้ง เมื่อเห็นหร่วนซิงหว่านนั่งอยู่ที่นั่นด้วยสีหน้าเคร่งเครียด จึงเดินเข้าไปถาม "ยังเวียนหัวมากหรือเปล่า?"

หร่วนซิงหว่านมองมาที่เขา และพูดอย่างน่าสงสาร "หิวแล้ว"

โจวฉือเซิน "........"

เขาพูดว่า "ฉันจะถามหมอว่า คุณกินอะไรได้บ้าง"

หร่วนซิงหว่านพยักหน้า แต่ขณะที่โจวฉือเซินกำลังจะออกไป ก็จับมือของเขาไว้ "เฮ้ คุณทำงานที่บริษัทเสร็จแล้วหรอ ฉันก็ไม่เป็นไรแล้ว ถ้าคุณยุ่งอยู่ก็........."

โจวฉือเซินยกมือขึ้นและงอนิ้ว เดิมทีต้องการจะดีดหน้าผากของเธอ เห็นว่าเธอพันผ้าก๊อซไว้จึงทำไม่ลง จึงดีดปลายจมูกของเธอแทน และพูดอย่างหงุดหงิดว่า "ในหัวของคุณคิดอะไรอยู่?"

หร่วนซิงหว่านลูบจมูก หายากที่จะไม่ได้ทะเลาะกับเขา แต่พูดว่า "เมื่อก่อนฉันไม่เคยรู้สึกอะไรมาก่อน แต่เมื่อฉันมาถึงหลินซื่อ จึงได้รู้ว่าจะดูแลบริษัทที่ใหญ่ขนาดนี้ต้องใช้พลังงานและเวลาในการจัดการไม่น้อยเลย ไม่ต้องพูดถึงโจวซื่อกรุ๊ปเลย ฉันก็กำลังคิดเผื่อคุณนะ"

"อย่าคิดเรื่องยุ่งๆพวกนั้นอีก แล้วไปนอนซะ"

"นอนไม่หลับ หิว"

โจวฉือเซินกล่าวว่า "ฉันจะไปหาหมอ คุณนอนลงและอย่าขยับ"

หร่วนซิงหว่าน "อ้อ"

หลังจากที่ โจวฉือเซินออกไปแล้ว หร่วนซิงหว่านก็เอนกายลงบนเตียง แล้วหาโทรศัพท์ของเธอบนตู้ข้างๆเธอ

มีข้อความที่เพ้ยซานซานส่งถึงเธอเมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้ว ถามว่าเธอถึงบ้านหรือยัง

หลังจากที่หร่วนซิงหว่านตอบว่า "ถึงแล้ว" ก็รู้สึกเริ่มเวียนหัว ดังนั้นจึงวางโทรศัพท์ลงและหลับตาเพื่อพักผ่อน

หลังจากนั้นไม่นาน โจวฉือเซินก็กลับมาพร้อมกับถุงอาหารในมือ

กลิ่นหอมของอาหาร หร่วนซิงหว่านรู้สึกสดชื่นทันที

โจวฉือเซินวางถุงกระดาษไว้ข้างๆ แล้วยกโต๊ะเล็กๆ ไว้หน้าเตียง

ขณะที่หร่วนซิงหว่านกำลังจะหยิบอุปกรณ์ทานข้าวบนโต๊ะอาหาร โจวฉือเซินก็กล่าวว่า "นั่งดีๆ"

เธอก็พิงกลับไปอีกครั้ง

โจวฉือเซินนั่งอยู่ข้างเตียง หยิบช้อนออกมา ตักโจ๊กหนึ่งช้อน ก้มศีรษะแล้วเป่า แล้วใส่เข้าปากของเธอ

เมื่อหร่วนซิงหว่านเห็นเช่นนี้ ก็อดไม่ได้ที่จะยกมุมปากขึ้น

โจวฉือเซินยักคิ้วเล็กน้อย "คุณบ้าหรอ?"

หร่วนซิงหว่านคิดไม่ทัน "หือ?"

"นอนอยู่บนเช่นนี้ยังมีความสุขได้"

หร่วนซิงหว่านกล่าว "นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นคุณดูแลคนแบบนี้ รู้สึกว่า........"

"รู้สึกอะไร?"

"มันแปลกๆ"

โจวฉือเซิน "........"

รอยยิ้มบนใบหน้าของหร่วนซิงหว่านกว้างขึ้น และดูเหมือนว่าอารมณ์ของเธอจะไม่ดีเช่นนี้มาเป็นเวลานานแล้ว

โจ๊กเนื้อชามหนึ่งหมดก้น หร่วนซิงหว่านก็รู้สึกสบายใจขึ้นมาก

เธอกล่าวว่า "โจวฉือเซิน"

เสียงของชายคนนั้นต่ำ "อืม?"

"ฉันจะออกจากโรงพยาบาลได้เมื่อไหร่"

โจวฉือเซินกล่าว "คุณไม่เวียนหัวแล้วหรอ?"

หร่วนซิงหว่าน "............"

ก็มีอยู่นิดๆ

โจวฉือเซินวเก็บโต๊ะเล็กๆลง "อย่าคิดเรื่องจะออกจากโรงพยาบาล สองสามวันนี้คุณพักผ่อนมากๆ เรื่องอื่นไม่เป็นต้องกังวล"

"แต่......"

โจวฉือเซินมองมา สายตาไม่เย็นชาและไม่เฉื่อยชา

เมื่อพูดถึงเพ้ยซานซาน สวี่วานก็ซุบซิบนินทา "เธอกับ...Danielเป็นอย่างไรบ้างแล้ว"

"สองสามวันนี้ Danielไปดูแลเธอที่บ้าน ฉันคิดว่ามันมีอะไรแปลกๆนะ"

"ฉันคิดว่าไม่แน่อาจมีอะไรก็ได้ ซานซานสวยขนาดนี้ และDanielก็ไม่ได้ตาบอด แต่ลงมือกับคนรู้จัก จะไม่มีความรู้สึกได้ยังไง ไม่อย่างนั้นในอนาคตจะมองหน้ากันยังไง"

หร่วนซิงหว่านรู้สึกว่า สิ่งที่เธอพูดนั้นก็สมเหตุสมผลมาก

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง หร่วนซิงหว่านก็พูดว่า "ช่วงนี้คุณได้ติดต่อกับเสี่ยวเฉินบ้างไหม"

สวี่วานปอกส้มอยู่ข้างๆ "ไม่นะ ตั้งแต่ฉันไปโรดโชว์ พวกเราสองคนก็ไม่ค่อยได้ติดต่อกันเท่าไหร่แล้ว"

"ที่โรงเรียนเขางานน่าจะเยอะ"

สวี่วานพยักหน้า แล้วยื่นส้มที่ปอกเปลือกให้เธอ

หร่วนซิงหว่านรับมา หลังจากนั้นก็คิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า "เรื่องที่เขาเข้าสู่วงการบันเทิง ช่วงนี้เป็นยังไงบ้างแล้ว"

สวี่วานพูดว่า "เขาไม่ได้บอกคุณหรอ?"

"ไม่ ช่วงนี้ฉันก็ไม่ค่อยได้เจอเขาเลย และหลายเรื่องที่เกี่ยวกับวงการบันเทิง ฉันก็ไม่ค่อยรู้"

สวี่วานกล่าวว่า "ฉันได้ยินมาว่า บริษัทของพวกเขาดูเหมือนจะเตรียมกิจกรรมแสดงความสามารถ เพื่อผลักดันเขา ไม่ต้องกังวล ด้วยหน้าตาของน้องชายคุณ ถึงแม้จะไม่ได้ทำอะไร เพียงแค่ยืนอยู่บนหน้าจอเฉยๆ ก็สามารถทำให้สาวๆ หลงเป็นพันเป็นหมื่นคนแล้ว"

สวี่วานกล่าวและพูดอีกครั้งว่า "เอ๊ะ แต่ฉันเคยคุยกับเขาก่อนหน้านี้ ได้ยินเขาบอกว่าเขาเหมือนจะมีคนที่เขาชอบอยู่แล้ว คือใครหรอ คุณรู้ไหม?"

หร่วนซิงหว่านสำลักส้มในปาก และไอหลายครั้ง

สวี่วานรีบตบหลังให้เธอ ถามด้วยความสงสัยว่า "คุณไม่รู้หรอ?"

"ไม่......ไม่ใช่ เมื่อกี้ฉันทานเร็วไปหน่อย เขาบอกคุณว่า เขามีคนที่ชอบแล้วเหรอ?"

"ใช่ แต่ไม่ได้บอกอะไรมาก พอฉันถามเขาอีกครั้ง เขาก็ไม่สนใจฉันแล้ว"

หร่วนซิงหว่านกระตุกริมฝีปาก "บางทีเขาอาจคิดว่า ผู้หญิงที่เขาชอบ ไม่ชอบเขา เขาจึงอายที่จะบอกคุณ"

สวี่วานโบกมือ "เป็นไปได้ยังไง ฉันจะบอกคุณนะ คุณประเมินเสน่ห์ของน้องชายคุณต่ำเกินไปแล้ว ฉันกล้ารับประกันว่า เด็กผู้หญิงสมัยนี้ ชอบสไตล์แบบเขาทั้งนั้น"