สามีเก่า...มาขอแต่งงานอีกแล้ว นิยาย บท 750

หลังจากที่พูดคุยกันได้สองสามประโยค ก็หมดหัวข้อจะคุย

สวี่วานจึงก้มศีรษะลง และจดจ่ออยู่กับการกิน

ผ่านไปสักพัก หร่วนเฉินพูดว่า "หลังจากยกเลิกสัญญากับโจวซื่อ คุณมีแพลนอะไรไหม?"

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ สวี่วานถอนหายใจ เอนหลังพิงโซฟา "ยังไม่ได้คิดเรื่องนี้เลย แต่สองสามปีที่ผ่านมายังไม่ได้หยุดพักผ่อนเลย หลังจากทำงานเสร็จฉัน ก็เลยฉวยโอกาสนี้ไปพักก่อนสักหน่อย ถือว่าให้ตัวเองได้มีเวลาพัก ส่วนเรื่องอื่น เดี๋ยวค่อยว่ากันอีกที"

พูดจบ สวี่วานก็พูดว่า "ใช่สิ คุณจะเปิดเทอมแล้วใช่ไหม?"

หร่วนเฉิน "อือ" เขาส่งเสียงบอก "อาทิตย์หน้า"

สวี่วานคิดแล้วพูดว่า "ทางที่ดีคุณบอกคุยกับทางเจียเหอ ให้พวกเขาจัดหาผู้จัดการให้สักคน ฉันเห็นข้อมูลของคุณบนออนไลน์ต่างถูกขุดคุ้ยออกมาเยอะมากแล้ว พวกเขารู้ว่าคุณเรียนอยู่ที่ไหน ก็จะยากที่จะเลี่ยงเรื่องส่วนตัวที่ก่อให้เกิดความวุ่นวายได้"

"ผมเข้าใจแล้ว"

ทั้งสองหาคำพูดมาพูดคุยกันแบบนี้ บรรยากาศก็กลมกลืนกันมากขึ้น

โดยที่ไม่รู้ตัว ของกินบนโต๊ะชา ก็ถูกกินจนเกือบจะหมดแล้ว

สวี่วานสบโอกาสขณะที่หร่วนเฉินไม่ได้สนใจ จ้องมองเขาอยู่ครู่ใหญ่

เธอเคยได้ยินมาบ้างเกี่ยวกับภูมิหลังของหร่วนซิงหว่าน และก็รู้ว่าพวกเขาสองคนพี่น้องเมื่อตอนเด็กลำบากมาก อาจด้วยเหตุผลประการนี้ เธอจึงไม่เคยเห็นหร่วนเฉินไม่เห็นค่าของสิ่งใดเลย......

ถึงแม้เขาจะไม่พูดเยอะ แต่การมีอยู่ของเขาไม่เคยด้อย

สะอาดสะอ้านอยู่เสมอ หน้าตาก็ดี

ทันใดสวี่วานก็สงสัยอยู่นิดหน่อย เมื่อก่อนชีวิตของเขา แท้จริงแล้วเป็นอย่างไร

ในขณะที่เธอตกอยู่ในภวังค์ หร่วนเฉินก็สัมผัสได้ถึงสายตาของเธอ เขาสบสายตาของเธอ "เป็นอะไรไป?"

สมองสวี่วานก็มีปฏิกิริยาตอบกลับโดยอัตโนมัติ "ไม่......ไม่ แค่กินเยอะไปหน่อย คุณล่ะ?"

"ไม่เท่าไหร่"

สวี่วานลุกขึ้นยืนแล้วจัดการกับขยะบนโต๊ะ "งั้นฉันเอาขยะพวกนี้ไปทิ้งก่อนนะ?"

หร่วนเฉินรับของที่อยู่ในมือเธอ "ผมไปเองดีกว่า นี่ก็ดึกแล้ว คุณไม่ต้องลงไปหรอก"

สวี่วานพูด "ไม่ได้ ท้องแน่นนิดหน่อย ฉันต้องเดินลงไปข้างล่าง ไม่งั้นนอนไม่หลับ"

หร่วนเฉินเงียบไปไม่กี่วิ "ถ้างั้นคุณไปเปลี่ยนเสื้อผ้า"

สวี่วาน "......"

เธอก้มหัวมองดู ถึงได้รู้ว่า ตัวเองใส่ชุดนอน

สวี่วานวิ่งกลับไปที่ห้องนอนในทันใด

รอเธอเปลี่ยนเสื้อผ้าออกมาเรียบร้อย ก็ใช้เวลาสิบนาทีแล้ว

จัดผม ล้างหน้า แล้วก็ทาลิปสติกอีก

เธอเดินออกไปช้าๆ รับขยะที่อยู่ในมือหร่วนเฉิน พูดอย่างใจเย็น "ไปกันเถอะ"

หยิบของของตัวเองหร่วนเฉิน ริมฝีปากยกขึ้นเล็กน้อย เดินตามหลังเธอไป

พอถึงชั้นล่าง ทิ้งขยะเสร็จเรียบร้อยแล้ว ทั้งสองใช้เวลามากกว่าครึ่งชั่วโมงในบริเวณนั้น

สวี่วานพูด "หลังจากเปิดเทอมแล้ว คุณจะอยู่ในมหาลัยหรือคุณจะเช่าห้องอยู่ต่อ? "

"เช่าครับ"

สวี่วานก็คิดเหมือนกัน หอพักในมหาลัยเสียงดังเกินไป นิสัยแบบนี้ของหร่วนเฉิน คงจะชอบอยู่เงียบๆ มากกว่า

พวกเขาเดินไปรอบ ๆ สักพัก สวี่วานมองเวลาเห็นว่าดึกแล้ว จึงเริ่มเดินกลับไป

หร่วนเฉินพาเธอมาส่งถึงปากประตู "เข้าไปกันเถอะ"

สวี่วานหันหน้ากลับ "ตอนนี้รถไฟฟ้าน่าจะไม่มีแล้ว ตอนกลับคุณก็ระวังๆ ด้วยนะ"

หร่วนเฉินพยักหน้า "โอเค"

สวี่วานโบกมือให้เขา "ถ้างั้นก็เจอกันใหม่ครั้งหน้านะคะ"

"ราตรีสวัสดิ์"

สวี่วานหยุดไปสักครู่ แล้วจึงพูดว่า "ราตรีสวัสดิ์"

หลังจากรอให้สวี่วานปิดประตูหร่วนเฉินจึงถอนสายตา ยืนอยู่ที่เดิมสองสามนาที เมื่อเดินไปถึงทางที่ปลอดภัยแล้วก็มองซ้ายขวา ตรวจสอบดูว่ามีร่องรอยของฉินหยู่ฮุยอยู่หรือไม่แล้วจึงเดินไปตามทางบันได ออกไปอย่างช้าๆ

เมื่อถึงข้างล่าง หร่วนเฉินหาที่นั่ง เขาหยิบโทรศัพท์หาบทความภาษาอังกฤษดู

เมื่อถึงปากประตู มองดูทางที่ปลอดภัยด้านข้าง สวี่วานจู่ๆ ก็นึกถึงครั้งนั้นที่ฉินหยู่ฮุยเคยมาหาเธอก่อนหน้านี้

เมื่อคืนวานตอนที่หร่วนเฉินมา ฉินหยู่ฮุยหนีไปได้

สวี่วานนิ่งอึ้ง เขาด้วยเหตุผลนี้ ถึงได้ยืนอยู่ข้างล่างทั้งคืนอย่างนั้นเหรอ?

เมื่อกลับมาถึงข้างในบ้าน พอล้มตัวลงบนโซฟา เธอมองบนเพดาน ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่

ผ่านไปสักพัก โทรศัพท์มือถือของเธอก็ดังขึ้น เพื่อนเรียกให้เธอออกไปช้อปปิ้งในตอนบ่าย

สวี่วานไม่ได้ทำอะไรพอดี อยากหาอะไรฆ่าเวลาเหมือนกัน เพื่อหลีกเลี่ยงความคิดเหลวไหลของตัวเอง จึงตอบตกลงไป

ขณะที่ช้อปปิ้งเพื่อนพูดว่า "เธอยังไม่สบายใจเรื่องยกเลิกสัญญาอยู่เหรอ?"

สวี่วานถอนความคิด เธอฝืนความรู้สึกทำเป็นร่าเริง "เปล่าหรอก"

"ถ้าอย่างนั้นเป็นอะไรเหรอ?"

สวี่วานหาข้อแก้ตัว "เมื่อคืนดูซีรีส์ ฉันไล่ดูซีรีส์จนดึก ไม่ได้นอน"

เพื่อนพูดว่า "เธอยังติดซีรีส์อยู่อีกเหรอ กำลังดูเรื่องอะไร มีเรื่องอะไรแนะนำไหม?"

"ก็......ดูไปเรื่อยน่ะ"

"นี่ ช่วงนี้ฉันเพิ่งจะดูซีรีส์ไปเรื่องหนึ่ง แนวรักๆ เบาสมอง เหมาะที่จะดูฆ่าเวลา เธอไปลองดูได้" เพื่อนพูดอีกว่า "และมันก็ยังเป็นรักแบบสาวใหญ่กับหนุ่มน้อยด้วย หวานซะจนใจป้าจะละลาย"

สวี่วาน "......"

ทันใดนั้นเธอก็ไม่รู้สึกสนใจอะไรมาก

ในตอนนี้ ข้างๆ เธอมีชายหญิงคู่หนึ่งกำลังช็อปปิ้ง

ผู้ชายจะพูดอะไรกับผู้หญิงสักอย่าง เขาเรียกเธอแค่ชื่อเท่านั้น

ผู้หญิงก็พูดอย่างฉุนๆ ว่า "ฉันบอกเธอไปกี่ครั้งแล้ว ฉันแก่กว่าเธอสองปี เธอต้องเรียกฉันว่าพี่สาว ไม่มีมารยาท"

ผู้ชายก็ไม่ได้พูดอะไร แค่แลบลิ้นใส่เธอ แล้ววิ่งหนีไป

เพื่อนมองแล้วอดไม่ได้ที่จะทำเสียงจิ๊จ๊ะอยู่สองครั้ง โน้มเข้าไปใกล้สวี่วานพูดว่า "เห็นไหมล่ะ อายุน้อยกว่าไม่เรียกพี่ มีความคิดไม่ดีแน่"