สามีเก่า...มาขอแต่งงานอีกแล้ว นิยาย บท 779

เพ้ยซานซานมองไปทางเธอด้วยสีหน้าเรียบเฉย "ป่วยก็ไปโรงพยาบาลค่ะ อย่ามาเป็นบ้าที่นี่"

หญิงสาวปาสร้อยคอในมือลงกับพื้น "ทำธุรกิจ แต่ยังกลัวลูกค้าจับผิดเสียนี่? จิตใจอ่อนแอจังเลยนะ กลับบ้านไปสิ อย่าออกมาให้ขายขี้หน้าคนอื่นเขา"

เพ้ยซานซานยังไม่ทันพูดอะไร หร่วนซิงหว่านก็เดินมาตรงหน้าเธอแล้ว

หร่วนซิงหว่านพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา "เก็บขึ้นมา"

หญิงสาวสบตาเข้ากับเธอ พลางกอดอก พูดอย่างไม่พอใจว่า "นังนี่เสนอหน้ามาจากไหนอีกล่ะ พวกเธอนี่ช่างสม......"

หร่วนซิงหว่านหยิบกาแฟข้างๆ สาดไปยังใบหน้าของเธอ

"อ๊ะ!!"

หญิงสาวกรีดร้องเสียงแหลม เบิกตามองดูหยดกาแฟที่ไหลลงมาจากศีรษะของตัวเองอย่างไม่เชื่อสายตา

ในขณะนั้นเอง สายตาของลูกค้าโดยรอบก็ถูกดึงดูดมาทางนี้

หญิงสาวคนนั้นโกรธเสียจนตัวสั่นเทา "พวกแก......พวกแก......"

หร่วนซิงหว่านพูดอย่างสงบจิตสงบใจว่า "ฉันจะพูดอีกครั้ง หยิบขึ้นมา"

ผู้หญิงคนนั้นเงยหน้าขึ้นมา ก่อนจะเห็นสายตามากมายจ้องมองมาที่เธอ บอกว่าไม่อับอายก็คงโกหก

เธอคว้าของของตัวเอง คิดอยากจะออกไปอย่างโกรธเครือง

ทว่าเดินไปได้ไม่กี่ก้าว เพ้ยซานซานก็มาขวางเธอตรงหน้า "เมื่อกี้ไม่ใช่ว่าเสียงค่อนข้างจะดังไปหน่อยเหรอ จะคุยกับคุณได้ยังไง ตอนนี้ไม่ได้ยินอีกแล้ว?"

หญิงสาวก่นด่า "พวกแก......เป็นร้านผิดกฎหมาย! คอยดูเถอะ ฉันจะรายงานทางการแน่!"

หร่วนซิงหว่านพูด "ได้สิ ฉันจะรอนะ"

หญิงสาวคนนั้นถูกขวางไว้ทั้งซ้ายขวา ออกไปไม่ได้

เธอกัดฟันกรอด ย่อตัวลงหยิบสร้อยคอบนพื้นมาวางไว้บนเคาน์เตอร์เสียงดังปึงอย่างรวดเร็ว ก่อนจะถือกระเป๋า พลางก้าวยาวๆออกไป

หร่วนซิงหว่านหันไปมอง พูดกับสาวน้อยของสตูดิโอที่อยู่ด้านหลังว่า "ทำความสะอาดที่นี่ด้วยล่ะ"

สาวน้อยสองสามคนตอบรับอย่างรวดเร็ว คนนี้ไปเอาไม้ถูพื้น ส่วนอีกคนไปกระจายลูกค้าให้ไปยืนที่อื่น

หร่วนซิงหว่านดึงเพ้ยซานซานมายังห้องทำงาน "คนนี้เหรอแฟนเก่าของโจงเหวินป๋อ?"

เพ้ยซานซานพยักหน้าน้อยๆ "ใช่ ฉันไม่คิดเลยว่าเธอจะมาถึงนี่ ฉันขอโทษนะ ซิงซิง......"

หร่วนซิงหว่านพูดอย่างไม่สบอารมณ์ว่า "เธอมาขอโทษฉันทำไม ไปคุยกับโจงเหวินป๋อให้ชัดเจนเถอะ"

เมื่อยกเรื่องนี้มาพูด เพ้ยซานซานก็เม้มริมฝีปากแน่น "ฉันจะไปหาเขาเดี๋ยวนี้"

"คิดดีแล้วเหรอว่าจะพูดยังไง?"

"ฉัน......"

หร่วนซิงหว่านพูด "เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ พวกเธอถ่ายวิดีโอเอาไว้ เธอส่งไปให้โจงเหวินป๋อเถอะ แล้วก็ไม่ต้องไปคุยเรื่องอื่นกับเขาอีกแล้วล่ะ เสียเวลาเปล่า"

เพ้ยซานซานเองก็ไม่คิดอยากจะเสียเวลาทะเลาะกับโจงเหวินป๋อด้วยเรื่องนี้ด้วย เธอไม่มีอะไรจะทะเลาะกับเขา

เมื่อเธอกลับมาถึงห้องทำงาน เธอก็นำวิดีโอที่หร่วนซิงหว่านส่งมา ส่งต่อไปหาโจงเหวินป๋อโดยไม่พิมพ์อะไรไปสักคำเดียว ก่อนจะวางโทรศัพท์ลง และทำงานของตัวเองต่อ

เพ้ยซานซานไม่แปลกใจ เพียงแค่พูดว่า "ฟ้องเร็วเหลือเกิน"

โจงเหวินป๋อพูด "ผมบอกเธอไปแล้ว ผมสัญญาว่าต่อจากนี้เธอจะไม่ไปหาคุณที่สตูดิโออีก ซานซาน ผม......"

เพ้ยซานซานพูด "พอแค่นี้แล้วกัน ฉันเองก็ไม่อยากพบเจอกับพวกคนประหลาดอีกแล้ว พวกเราเลิกกันเถอะค่ะ"

โจงเหวินป๋อขมวดคิ้วแน่น "ผมไม่เห็นด้วย"

ก่อนเขาจะพูดด้วยน้ำเสียงอบอุ่น "เรื่องครั้งนี้เป็นแค่อุบัติเหตุ ผมจะไม่เจอเธออีก แล้วก็ไม่ให้มารบกวนคุณอีกครับ"

เพ้ยซานซานมองไปทางเขา ด้วยอารมณ์คงที่ "โจงเหวินป๋อ พวกเราเลิกรากันดีๆเถอะซะ คุณเองก็รู้ว่าทำไมตอนแรกเราถึงได้คบหากัน ตอนนี้ดูแล้ว คงจะไม่เหมาะกันจริงๆ"

"ให้โอกาสผมอีกครั้งได้ไหม?" โจงเหวินป๋อพูด "อีกอย่าง พวกเราก็พอๆกัน ผมไม่คิดเล็กคิดน้อยถึงอดีตของคุณ แล้วก็ไม่สนว่าแฟนคุณเก่า เขายังติดต่อกับคุณไหม ดังนั้น......"

"ดังนั้นฉันเองก็ไม่ควรไปคิดเล็กคิดน้อยถึงเรื่องที่แฟนเก่าคุณมาระรานฉันที่สตูดิโอ ด่าทอฉันต่อหน้าทุกคนน่ะเหรอ? แถมยังทำลายงานออกแบบของเพื่อนฉันอีก?"

โจงเหวินป๋อพูด "เรื่องนี้ผมขอโทษคุณไปแล้ว แล้วก็สั่งสอนเธอไปแล้วด้วยครับ คราวหลังเธอจะไม่มาให้คุณเห็นหน้าอีก"

เพ้ยซานซานพูดพลางหัวเราะ "ที่คุณไม่เลิกกับฉัน ก็เป็นเพียงเพราะพ่อแม่ของคุณสินะ มีฉันเป็นโล่กำบัง คุณก็จะได้เจอกับเธออีกแบบไม่มีความกดดัน คุณบอกกับฉันตั้งแต่แรกว่าคุณไม่สนใจประสบการณ์ความรักที่ผ่านมาของฉัน ที่แท้ก็เพื่อหาทางหนีทีไล่ให้ตัวเอง คุณไม่ถือสาฉัน ฉันเองก็ไม่สามารถไปว่าอะไรคุณได้สินะคะ"

โจงเหวินป๋อยังอยากจะพูดอะไร เพ้ยซานซานก็พูดขึ้นมาว่า "ครบห้านาทีแล้วค่ะ พอได้แล้ว ถึงแม้ช่วงเวลานี้เราจะไม่มีความรู้สึกอะไรต่อกัน แต่คุณเองก็ไม่ใช่คนเลวร้ายอะไร ฉันอยากเลิกรากับคุณแบบดีๆ อย่างไรฉันก็เจอผู้ชายนิสัยแย่มาเยอะ ถ้าคุณยังดันทุรังต่อไปละก็ ฉันจะส่งวิดีโอนี้ให้พ่อกับแม่ของคุณดู"

โจงเหวินป๋อหุบปากในทันที

ดูท่า คงกลัวพ่อกับแม่รู้สินะว่ายังติดต่อกับแฟนเก่าอยู่

เพ้ยซานซานหมุนตัวหันหลังกลับไปขึ้นรถ