สามีพันล้าน รักฉันให้มีสติหน่อย นิยาย บท 106

เซี่ยซีหวั่นกล่าวว่า—ลู่หานถิงเป็นสามีที่ถูกต้องตามกฎหมายอย่างนั้นเหรอ

โจวผิงดีดตัวผึงขึ้นมาจากเก้าอี้ด้วยความตกใจ และมองไปที่เซี่ยซีหวั่นอย่างไม่อยากจะเชื่อ นี่เธอกำลังพูดเรื่องอะไร

อธิการหลี่เหวินชิงที่ถือสายอยู่กลับดูไม่แปลกใจเลยสกนิด แน่นอนว่านักวิจัยทางการแพทย์ไม่สนใจเรื่องซุบซิบส่วนตัวเหล่านี้ของคนอื่นอยู่แล้วๆ “ฮ่าฮ่า ฉันไม่นึกเลยว่าลู่หานถิงจะตาดีขนาดนี้ แต่ซีหวั่น อย่าทำตัวเป็นเด็กเกินไปล่ะ เราต้องเป็นการเป็นงาน ผู้ชายน่ะ อย่างมากก็แค่ชอบสนุกไปเรื่อยๆ แต่สิ่งเหล่านี้ก็เป็นแค่สิ่งที่อยู่นอกกายเท่านั้นแหละ”

โจวผิง “…..”

เซี่ยซีหวั่นยื่นโทรศัพท์ให้โจวผิงที่ยังตกตะลึงอยู่ จากนั้นเสียงที่เข้มงวดตามปกติของอธิการก็ดังขึ้นมา และใบหน้าก็เปลี่ยนไปเร็วราวกับพลิกหนังสือ "ผู้อำนวยการโจว เรื่องวุ่นวายในสถาบัน คุณไปจัดการซะ อย่าให้ใครมารบกวนเซี่ยซีหวั่น เข้าใจไหม”

“ค่ะ ฉัน... ฉันเข้าใจแล้ว”

โจวผิงวางสาย เธอไม่เหม่อลอยอยู่เป็นเวลานาน เรื่องราวที่ได้รับรู้เมื่อสักครู่แต่ละเรื่องมันค่อนข้างหนักหนาสาหัส และเธอก็ต้องการเวลาเพื่อทำความเข้าใจ

โจวผิงหันมาพินิจมองเซี่ยซีหวั่นให้ดีอีกครั้ง เธอไม่เข้าใจจริงๆ ว่าผู้หญิงตรงหน้ามีเวทมนตร์อะไรกันแน่ ที่ถึงได้รับความรักและชื่นชอบจากอธิการมากขนาดนี้ แล้วไหนจะเรื่องของเธอกับลู่หานถิงอีกมันเรื่องอะไรกันแน่?

“เซี่ยซีหวั่น เธอบอกว่าลู่หานถิงเป็นสามีถูกต้องตามกฎหมายของเธอ แล้วสามีอีกคนของเธอจากรีสอร์ทโหยวหลานมันคืออะไร?”โจวผิงรู้สึกว่าสมองเริ่มประมวลผลไม่ทันแล้ว

ดวงตาที่สดใสของเซี่ยซีหวั่นมองมาโจวผิง "ผู้อำนวยการโจว จริงๆเรื่องนี้มันไม่มีอะไรซับซ้อนเลย คนทั้งเมืองไห่รู้ว่าฉันแต่งเข้ารีสอร์ทโหยวหลานก็จริง แต่ไม่มีใครรู้เลยว่า เจ้าของรีสอร์ทคือลู่หานถิง”

พระเจ้าช่วย!

โจวผิงตกใจมาก ปรากฏว่าสามีผีที่ป่วยหนักในรีสอร์ทโหยวหลานที่คนลือกันนั้น จริงๆแล้วคือ... ลู่หานถิง?

“เซี่ยซีหวั่น เหตุการณ์นี้กะทันหันเกินไปสำหรับฉัน และฉันจะฟังความจากเธอแค่ข้างเดียวไม่ได้ เธอบอกว่า คุณหานถิงเป็นสามีที่ถูกต้องตามกฎหมายของเธอใช่ไหม งั้นเธอก็เรียกคุณหานถิงมาที่นี่สิ ฉันอยากได้ยินเขาบอกเองกับปาก”

"ได้."

เซี่ยซีหวั่นหยิบโทรศัพท์มือถือของเธอออกมาแล้วกดหมายเลขของลู่หานถิง

เสียงรอสายดังอยู่ชั่วครู่ ปลายสายก็กดรับอย่างรวดเร็ว เสียงที่นุ่มนวลและมีเสน่ห์ของลู่หานถิงก็ดังขึ้นมา "ไม่ทันไรก็คิดถึงผมแล้วเหรอ?"

เซี่ยซีหวั่นเม้มริมฝีปากสีแดงของเธอ แต่เธอก็คลายออกอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็พูดอย่างเคร่งขรึมว่า “คุณลู่ ตอนนี้คุณมีเวลาไหม ผู้อำนวยการโจวอยากเชิญคุณมาที่สถาบันน่ะ”

“ทำไม คุณนายลู่อยากให้สถานะที่ชัดเจนกับผมแล้วเหรอ”

"....."

แน่นอนว่าเรื่องกระทู้ในสถาบันวิจัย เขารู้อยู่แล้ว แต่เขาก็ยังให้อิสระกับเธอมากพอที่จะปล่อยให้เธอได้จัดการมันเอง

“คุณลู่ คุณจะมาไหม”

"รอเดี๋ยวก็ถึงแล้ว"

……

โถงทางเดินในสำนักงานรายล้อมไปด้วยผู้คน ทุกคนต่างรอดูผลการตัดสินของผู้อำนวยการโจวเพื่อดูว่าเซี่ยซีหวั่นจะถูกไล่ออกหรือไม่

เซี่ยเหยียนเหยียนก็รออยู่ข้างนอกเช่นกัน เธอมั่นใจมาก ว่าถ้าไม่ไล่เซี่ยซีหวั่นออกในครั้งนี้คนอื่นๆไม่ยอมง่ายๆแน่

—— ฉันได้ยินมาว่ามีการถกเถียงกันอยู่ข้างใน และเซี่ยซีหวั่นก็โทรหาคุณหานถิง เพื่อขอให้เขามาช่วย

——ไม่หรอกมั้ง คุณหานถิงจะมาจริงๆเหรอ?

——เหยียนเหยียน เธอคิดว่าคุณหานถิงจะมาไหม

ทุกคนล้อมรอบเซี่ยเหยียนเหยียน

เซี่ยเหยียนเหยียนยิ้มเบา ๆ "เรื่องที่หวั่นหวั่นเล่นชู้ถูกปล่อยออกมาขนาดนี้แล้ว และตอนนี้สถานการณ์กำลังเดือด ฉันไม่คิดว่าคุณหานถิงจะมา อันที่จริงบางครั้งผู้ชายก็อยากลองอะไรใหม่ เมื่อเห็นสิ่งล่อตาล่อใจ แต่พอเขาได้สติ ก็จะตัดความสัมพันธ์ที่ผิดรูปออกไปอย่างรวดเร็ว ถึงตอนนั้นใครบางคนก็จะกลับไปอยู่ในสภาพเดิม"

เซี่ยเหยียนเหยียนบอกเล่าความเท็จว่าเซี่ยซีหวั่นไปล่อลวงลู่หานถิง และแน่นอนว่าเธอก็คิดอย่างนั้น ไม่เช่นนั้น เธอก็ไม่รู้แล้วจริงๆว่าทำไมลู่หานถิงถึงมาคบกับเซี่ยซีหวั่นได้

ทุกคนยอมหลีกทางให้เซี่ยซีหวั่นโดยอัตโนมัติ เซี่ยซีหวั่นจึงก้าวไปข้างหน้า และเงยหน้ามองใบหน้าที่หล่อเหลาของลู่หานถิงด้วยดวงตาสีดำของเธอ และเมื่อเธอยื่นมือเล็กๆ ออกไปหาเขา เธอก็กระโดดเข้าไปในอ้อมแขนของเขา ท่าทางน่ารักเหมือนเด็กรอผู้ปกครองมารับ

ลู่หานถิงจับมือที่อ่อนนุ่มและบอบบางของเธอเอาไว้และบีบเบา ๆ จากนั้นก็จับมือเล็ก ๆ ของเธอเดินเข้าไปในห้องทำงานของโจวผิง

จากนั้นทุกอย่างก็เงียบจนแทบไม่ได้ยินเสียงหายใจเลย เมื่อกี้เกิดอะไรขึ้น มาโชว์หวานแบบนี้ หมายความว่าไง?

เซี่ยเหยียนเหยียนรู้สึกเหมือนมีน้ำเย็นๆสาดใส่หน้า ทำให้ทั้งหัวใจเย็นชืดไปหมด ลู่หานถิงมาที่นี่จริงๆ!

ทำไม?

ทำไม?

ส่วนไหนที่ผิดพลาด เซี่ยซีหวั่นให้ท่าลู่หานถิงสำเร็จได้ยังไง เธอแทบจะตามสืบไม่ได้เลย สืบไม่ได้เลยแม้แต่นิดเดียว!

ทำไมลู่หานถิงถึงหลงใหลในเซี่ยซีหวั่นมากขนาดนี้?

...

การมาถึงของลู่หานถิงได้อธิบายทุกอย่างแล้ว เมื่อโจวผิงเดินออกมาส่งอย่างสุภาพ ในเวลานี้คนอยากสอดรู้สอดเห็นทั้งหลายก็เข้ามาถามว่า "ผู้อำนวยการโจว เซี่ยซีหวั่นสุดยอดไปเลย...."

“ไปๆๆ กลับไปทำงานของตัวเอง ถ้าพวกเธอเก่ง ก็ไปให้ท่าลู่หานถิงให้ได้เหมือนเซี่ยซีหวั่นสิ พวกเธอจะได้สุดยอดกับเขาบ้าง！” โจวผิงกล่าวอย่างเฉียบขาด

ทุกคน "…"

ใบหน้าของเซี่ยเหยียนเหยียนซีดเล็กน้อย เธอเอ่ยเรียกเบาๆว่า “ผู้อำนวยการโจว…”

โจวผิงยังคงชอบเซี่ยเหยียนเหยียนมาก เธอรู้ว่าลูกสาวของตระกูลเซี่ยที่ต้องแต่งเข้ารีสอร์ทโหยวหลาน ไม่ใช่เซี่ยซีหวั่น ถ้าไม่ใช่เพราะถูกสลับตัว ป่านนี้เซี่ยเหยียนเหยียนก็คงได้แต่งเข้าไปแทนแล้ว

เซี่ยเหยียนไม่รู้ว่าตัวเองพลาดจุดนี้ไป และเมื่อกี้ก็เพิ่งเดินเฉียดไหล่กับตำแหน่งคุณนายลู่ไปหมาดๆ