สามีพันล้าน รักฉันให้มีสติหน่อย นิยาย บท 113

บรรดาแมวสาวเหล่านี้ต่างตกหลุมรักกู้เย่จิ่น พวกเธอต่างอยากจะได้รับเลือก แต่ว่าฮั่วเสวียนก้าวขึ้นมาในตำแหน่งตรงกลาง แย่งซีนของทุกคน สำหรับการกระทำของคุณหนูที่เอาแต่ใจของตระกูลโห้ว พวกเธอย่อมไม่พอใจอย่างมาก

แน่นอนว่าฮั่วเสวียนคนนี้เต็มเปี่ยมไปด้วยความมั่นใจ ในฐานะเน็ตไอดอล เธอเต้น fire ได้ตั้งนานแล้ว ตอนนี้เธอเต้นจนเหงื่อท่วมไปทั้งตัว คู่ดวงตาที่งดงามกำลังมองกู้เย่จิ่นด้วยความหวัง

เธอรู้สึกว่ากู้เย่จิ่นจะต้องมอบคีย์การ์ดให้กับเธออย่างแน่นอน

ท่ามกลางเสียงโห่ร้องของผู้คน กู้เย่จิ่นเหลือบมองฮั่วเสวียนแวบหนึ่ง จากนั้นก็ยกริมฝีปากเบา ๆ ขึ้น “ผมคิดว่าพวกเธอต่างเต้นกันได้ไม่ดี”

อะไรนะ

ฮั่วเสวียนแข็งชะงัก

ทันใดนั้นเธอนึกถึงคำตกปากรับคำของกู้เย่จิ่นที่ว่าจะสนุกเป็นเพื่อนพวกเธอ จะมอบคีย์การ์ดห้องให้กับคนที่เต้นได้ดีที่สุด แต่ตอนนี้ไม่มีใครเต้นได้ดี เขาย่อมไม่มอบคีย์การ์ดให้กับผู้ใด

ความหวังทั้งหมดของฮั่วเสวียนพังทลายลงทันที กู้เย่จิ่นไม่เลือกเธอ!

บรรยากาศค่อนข้างอึดอัด ทุกคนต่างคิดไม่ถึงว่ากู้เย่จิ่นจะไม่รักษาน้ำใจขนาดนี้ ความจริงแล้วผู้ชายน่ะ พูดตรง ๆ ก็คือผู้หญิงเหล่านี้เขาล้วนไม่ถูกใจ ไม่สนใจสักคน

เวลานี้ได้มีคนมาคลี่คลายบรรยากาศนี้ “จะว่าไปแล้ว คนที่เต้น fire ได้ดีที่สุดก็คือเย่หลิงคนสวย”

ทุกคนต่างมองไปทางเย่หลิง “เย่หลิงคนสวย คุณชายกู้บอกว่าคนเหล่านี้ต่างเต้นได้ไม่ดี หรือว่าคุณมาเต้น fire สักท่อนหนึ่ง fire ของคุณนั้นสุดคลาสสิกมาก”

กู้เย่จิ่นยกเปลือกตาที่หล่อเหลาขึ้น แววตาดำขลับอันเย็นเยียบตกกระทบไปที่ใบหน้าเล็ก ๆ ที่มีเสน่ห์ของเย่หลิง

เย่หลิงมองกู้เย่จิ่นแวบหนึ่ง จากนั้นก็ยกมือขึ้นมาจับเส้นผมที่อยู่บนแก้มทัดไปที่ใบหู “ขอโทษด้วยค่ะ วันนี้ร่างกายของฉันไม่ค่อยสบาย เต้นไม่ไหว พวกคุณค่อย ๆ สนุกกันต่อนะคะ ฉันขอตัวไปเข้าห้องน้ำสักครู่”

เย่หลิงเดินจากไปแล้ว

……

เย่หลิงยืนที่อยู่ระเบียงทางเดินสูดอากาศ บรรยากาศในห้องทำให้เธอรู้สึกกดดัน เธอไม่อยากจะอยู่ต่อแม้แต่วินาทีเดียว

เวลานี้มีหนุ่มหล่อไฮโซสูงใหญ่ได้เดินเข้ามา “เย่หลิง ใช่คุณไหม คุณยังจำผมได้หรือเปล่า ผมคือเพื่อนสมัยเรียนมัธยมปลายด้วยกัน”

เย่หลิงนึกขึ้นได้ว่ามีคนคนนี้อยู่จริง เธอจึงยิ้มอย่างเป็นมารยาท “สวัสดีค่ะ”

“เย่หลิง ไม่เจอหลายปี คุณยิ่งอยู่ยิ่งสวยขึ้นเรื่อย ๆ ทำให้ผมยังไม่กล้าทักเลย ตอนนั้นคุณเป็นดาวโรงเรียนของพวกเรา คิดไม่ถึงตอนนี้คุณกลายเป็นดาราดังไปแล้ว ตอนนี้คุณ…ยังโสดอยู่ไหม หากว่าโสด งั้นผมก็จะตามจีบคุณ”

อันนี้…

ไฮโซคนนี้เป็นกันเองมาก เย่หลิงรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย “ฉัน…” เย่หลิงยังไม่ทันได้กล่าวจบ เสียงทุ้มต่ำหนึ่งได้ขัดจังหวะคำพูดของเธอ แล้วตอบกลับหนุ่มไฮโซว่า “เธอมีแฟนแล้ว”

ไฮโซหันหน้าไปมอง เห็นเพียงกู้เย่จิ่นที่เดินเข้ามา แล้วมาหยุดอยู่ที่ข้างตัวเย่หลิง

ไฮโซสีหน้าเปลี่ยน ในฐานะที่เป็นเพื่อนสมัยเรียนของเย่หลิง ย่อมไม่ลืมพี่ชายของเย่หลิงคนนี้ พี่ชายคนนี้ไม่ชอบให้ผู้ชายคนใดเข้าใกล้เย่หลิง

ตอนนั้นไม่ว่าจะเป็นงานเลี้ยงการรวมตัวเพื่อน ๆ หรือว่าจะเป็นปาร์ตี้เชื่อมสัมพันธ์ กู้เย่จิ่นก็จะไปเป็นเพื่อนเย่หลิงเสมอ มีบางครั้งเขายังพาเลขาส่วนตัวไปที่หัวมุมเพื่อดูเอกสาร ในขณะที่ไฮโซคนนี้ยังเป็นเด็กนั้น กู้เย่จิ่นได้แผ่กลิ่นอายความแข็งแกร่งและเย็นชาของความเป็นชายไปทั่วแล้ว บรรยากาศแบบนี้ไม่มีใครที่จะสามารถต้านได้

ตอนนี้ไฮโซคนนี้ยังคงมีความกลัวเล็กน้อย ดังนั้นเขาจึงฝืนยิ้มแล้วกล่าวขึ้น “คุณ…คุณชายกู้ สวัสดีครับ เย่หลิง ผมยังมีธุระ ขอตัวก่อนนะ”

“เรื่องที่ผ่านไปพวกเราลืมไปเถอะ ต่อไปไม่ต้องพูดถึงอีกดีไหม ฉันอยากจะมีชีวิตที่ดี ๆ ตอนนี้ฉันยังอายุน้อย เพิ่งจะ 20 ปีเอง ชีวิตเพิ่งจะเริ่มต้น ฉันไม่อยากจะถูกทำลายภายใต้น้ำมือของพี่ พี่เลือกผู้หญิงที่มีสกุลรุนชาติเหล่านั้นมาแต่งงานเถอะนะ ส่วนฉันเองก็จะมีความรัก เจอกับผู้ชายที่ตัวเองชอบและก็ชอบฉัน แต่งงานมีลูกด้วยกัน พวกเราต่างคนจะชีวิตที่ดี ไม่ใช่เหรอ”

กู้เย่จิ่นมองเธอ ริมฝีปากยกเป็นเส้นโค้งขึ้น “ฝันไปเถอะ ขอเพียงฉันยังอยู่ ตำแหน่งนี้ก็จะไม่มีชายใดกล้าคิดกับเธอเช่นนี้ และก็ไม่มีชายใดกล้าแต่งงานมีลูกกับเธอ”

“งั้นก็ไม่มีอะไรคุยกันแล้ว ฉันไปละ”

เย่หลิงหันหลังตรงไปที่ห้องน้ำ

แต่เมื่อเธอเดินไปถึงหน้าประตูห้องน้ำชาย จู่ ๆ มีมือใหญ่ยื่นออกมา คว้าแขนที่เรียวยาวของเธอแล้วดึงเธอเข้าไป

เย่หลิงกระแทกเข้าไปยังหน้าอกอันแข็งแรงและอบอุ่น เงยหน้าขึ้น ใบหน้ารูปงามดุจหยกของกู้เย่จิ่นนั้นขยายใหญ่ปรากฏอยู่ในสายตาของเธอ

“พี่ดึงฉันเข้ามาในห้องน้ำผู้ชายทำไมกัน กู้เย่จิ่น พี่คงไม่ได้โรคจิตที่จะให้ฉันดูพี่ยืนฉี่หรอกนะ” เย่หลิงดันทรวงอกของเขา พยายามที่จะผลักเขาออก

มือใหญ่ของกู้เย่จิ่นเลื่อนไปด้านล่าง แล้วจับอยู่ที่เอวคอดบางของเธอที่ราวกับงูน้ำอย่างนั้น ริมฝีปากบางยกเป็นเส้นโค้งขึ้นอย่างไม่พอใจ “ฉี่เหรอ นี่คือสิ่งที่เธอเรียนรู้จากวงการบันเทิงเมื่อสองปีก่อนเหรอ”

“ไม่งั้นจะให้พูดฉี่ยังไงเหรอ ฉันลืมไปเลยว่าพี่ชอบเซี่ยเหยียนเหยียน ไม่รู้จริง ๆ ว่าสุภาพสตรีหมายเลขหนึ่งของเมืองไห่จะใช้ศัพท์คำว่าฉี่ให้สูงส่งยังไง”

กู้เย่จิ่นโอบเธอเข้ามาในอ้อมกอด ริมฝีปากบางถูอยู่ที่ผมที่เป็นลอนสีน้ำตาลของเธอ สองปีก่อนตอนที่เธอจากไปนั้นยังเป็นผมตรง เป็นสาวน้อยคนหนึ่ง ตอนนี้ผมเธอเป็นลอนแล้ว กลายเป็นสาวแล้ว เธอโตแล้ว 

ความตระหนักนี้ทำให้กู้เย่จิ่นรัดแขนให้แน่นขึ้น “ทำไมเธอพูดถึงเหยียนเหยียนล่ะ เหยียนเหยียนย่อมไม่เหมือนเธอ…ยั่วยวน หว่านเสน่ห์ผู้ชายไปทั่วอยู่แล้ว”

เย่หลิงยกเท้าขึ้น ใช้แรงเตะเข้าที่เท้าอันแข็งแรงของเขา “งั้นพี่ก็ไปหาเซี่ยเหยียนเหยียนสิ เธอสะอาดบริสุทธิ์ พี่ไม่ได้ตัวเธอแล้วมาเอาฉันเป็นที่ระบาย ฉันรังเกียจพี่!”