สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 114

ตอนที่ 114 สาวใช้ตัวแสบ18

จริงๆในใจเธอคาดเดาไว้บ้างแล้ว แต่เธออยากฟังจากปากเขาเอง

เธออยากรู้ว่าตอนเขาพูดเงื่อนไขนั้นออกมา เธอจะทำได้ไหม

เย่เชินหลินใช้นิ้วเชยคางเรียวของเธอขึ้นมา มองดวงตาเธอด้วยความสนใจใคร่รู้

“ดูเหมือนเธอจะเดาออกนะ เธอไม่ได้โง่เลย”

“ไม่ค่ะ ฉันเดาไม่ออก คุณเย่ ฉันขอให้คุณบอกมาให้ชัดเลยค่ะว่าคุณต้องการให้ฉันทำอะไร”

เขาเลื่อนนิ้วที่เชยคางเธอออก ใช้ปลายนิ้วลูบไล้ไปที่ริมฝีปาก จนร่างเธอสั่นเบาๆ

“ร่างกายเธอไง เซี่ยชีหรั่น ตอนนี้ชัดเจนพอรึยัง?”

เธอเดาออกแต่แรกแล้ว แต่พอได้ยินจากปากเขาตรงๆ กลับเป็นอีกเรื่อง เขากำลังคุยข้อแลกเปลี่ยนกับเธอ ผู้ชายคนนี้ที่เธอคิดว่าเธอเคยตกหลุมรักมาก ผู้ชายที่กระซิบข้างหูว่าชอบกอดเธอ คิดถึงเธอ เพียงไม่นานก็กลับกลายเป็นมาคุยข้อแลกเปลี่ยนกับเธอ

เธออยากตอบปฏิเสธไปอย่างมีศักดิ์ศรี แต่เธอรู้ชัดแจ้งว่า แค่เพียงกำลังของเธอเอง คงไม่อาจทำให้เสี่ยวจุนตายตาหลับ

เพื่อเสี่ยวจุนแล้ว เธอยอมทิ้งความใสซื่อ แม้เธอจะเกลียดเขาแค่ไหน รู้สึกว่าเขาเป็นคนที่น่ารังเกียจที่สุดในโลกแค่ไหน การคุยตกลงข้อแลกเปลี่ยนเป็นทางการกับเขา ก็คงดีกว่าต้องมายอมก้มหัวให้เขาทำให้เธอโศกเศร้าเป็นครั้งๆไปตลอด

เสี่ยวจุน เธอจะโกรธฉันไหม?

ถึงแม้เธอจะโกรธฉัน ฉันก็จะทำแบบนี้

ขอแค่ให้พ่อลูกคู่นั้นได้รับโทษตามกฎหมาย ความภูมิใจในตัวเองฉันไม่เอาก็ได้ ร่างกายฉันไม่เอาก็ได้ แม้กระทั่งชีวิตฉันไม่เอาก็ได้ เสี่ยวจุน เธอพอจะเข้าใจจิตใจฉันไหม?

ท่าทางของเธอที่เหมือนตายก็ไม่เสียดาย ยิ่งทำให้ใจเขารู้สึกแย่ เขากดนิ้วหัวแม่มือบนริมฝีปากเธอแรงขึ้น

“เธอมีเวลาตัดสินใจสามวิ หนึ่ง…”

“ฉันตกลง !” เซี่ยชีหรั่นไม่รอให้เขานับถึงสอง เธอเบือนหน้าออกจากปลายนิ้วเขา ตอบเขาอย่างชัดเจน

ใบหน้าเซี่ยชีหรั่นแดงขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด ความรู้สึกอดสูจู่ๆก็เกิดขึ้นในใจ เธอกัดฟัน พยายามพูดอย่างใจเย็นว่า “ขอบคุณคุณเย่มากค่ะที่ให้โอกาสฉัน และขอบคุณที่คุณคิดรอบคอบขนาดนี้”

เธอคงต้องขอบคุณพ่อแม่เธอด้วยที่ให้หน้าตาที่ไม่ได้น่าเกลียดนักแก่เธอ ถ้าเธอเกิดมาน่าเกลียด ถึงอยากจะทำสัญญาเงื่อนไขกับเขาก็คงไม่มีคุณสมบัติพอกระมัง

“ไม่ต้องเกรงใจ ไม่นานเธอก็จะรู้ ว่าการทำเรื่องนี้ให้สำเร็จไม่ใช่เรื่องง่ายแค่นอนสบายเฉยๆ” เขากระซิบข้างหูเธอด้วยเสียงทุ้มราวปีศาจ ความหมายแฝงทางเพศทำให้แก้มเซี่ยชีหรั่นที่แดงอยู่แล้วแดงขึ้นไปอีก ไม่ต้องพูดถึงคราวหน้า แค่เวลานี้เธอก็รู้แล้วว่าเรื่องนี้ทำสำเร็จได้ไม่ง่าย

เธอพยายามทำใจให้สงบลง พูดกับเขาด้วยใบหน้าจริงจัง “คุณให้หลักประกันฉันแล้ว งั้นก็รบกวนช่วยแจ้งกำหนดเวลาที่ชัดเจนด้วยค่ะ”

เขาคำรามในใจเบาๆคิดจะหนีฉันเหรอ? คิดว่าทำสำเร็จแล้วก็จะหนีไปสินะ? ช่างคิดได้ไร้เดียงสานัก

“กำหนดเวลาคือจนกว่าฉันจะพอใจ”เขาพูดแบบไม่แสดงความรู้สึกใดๆ

“คุณ!” เซี่ยชีหรั่นกัดริมฝีปาก จ้องเขาอย่างไม่เชื่อสายตาตนเอง เธอคิดว่ากำหนดเวลาน่าจะสักหนึ่งปี สองปี หรืออย่างมากก็สามปี นึกไม่ถึงว่าเขาจะตอบออกมาแบบนี้

อย่างนี้ก็แปลว่าถ้าเขายังไม่เบื่อเธอ เธอก็ต้องกลายเป็นเมียเก็บลับๆของเขาไปทั้งชีวิตอย่างนั้นเหรอ?