สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 125

ตอนที่ 125 สาวใช้ตัวแสบ 29

เย่เชินหลินเอาเสื้อผ้าของเธอที่ขาดรุยเหล่านั้นโยนวางกองบนพื้น คว้าผ้าห่มบนเตียงคลุมให้เธออย่างดี ตัวเองเข้าไปอาบน้ำที่ห้องอาบน้ำในห้องน้ำ

เพียงใช้เวลาสั้นๆอาบน้ำเท่านั้น ในเวลาที่เขากลับมา เซี่ยชีหรั่นนอนหลับไปแล้ว และยังนอนกรนเสียงเบาๆด้วย

ดูเหมือนว่าจะเหนื่อยมาก นอนหลับสบายเหมือนเด็กน้อย

เย่เชินหลินนั่งอยู่ข้างเตียง ลูบเส้นผมของเธอเบาๆ ในใจพูดว่า สาวน้อย เธอรู้หรือไม่ว่า ถ้าใจของเธอสามารถรักฉันได้อย่างหมดหัวใจ ฉันจะรักใคร่ทะนุทะถนอมเธออย่างดี

ถึงเขาไม่รักเธอ อย่างน้อยเขาจะรักและใส่ใจ เอาอกเอาใจเธอ ทำให้เธอเป็นคนที่มีความสุขที่สุดบนโลกที่ผู้หญิงทุกคนเอื้อมไม่ถึง

น่าเสียดาย ในสมองเธอคิดถึงเพียงแต่โม่เสี่ยวหนงในเวลานี้เท่านั้น และไม่มีไห่ลี่หมิน

จ้องมองเธอสักครู่ เขาเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าเลือกเสื้อผ้าสวมใส่ แล้วไปที่ห้องอาหาร

ส้งหลิงหลิงนั่งที่โต๊ะอาหารก่อนหน้า รอมาโดยตลอด ห้องอาหารที่กว้างใหญ่มีเพียงแค่เธอคนเดียว มองเห็นเงาของเธอจากที่ห่างไกลคนอื่นรับรู้ได้ถึงความรู้สึกโดดเดี่ยว

เธอรู้ว่าผลลัพธ์จะเป็นอย่างนี้ ดังนั้นเช้าวันนี้เธอบอกคนใช้ทุกคนไม่ต้องดูแลเธอ เธออยากบริการเย่เชินหลินเป็นการส่วนตัว

รอผู้ชายของตัวเองเสร็จธุระกับผู้หญิงคนอื่น แล้วมาทานอาหารเช้า รสชาตินี้ช่างน่าอึดอัด

แต่เพื่อความสุขทั้งชีวิตในอนาคต ชื่อเสียงทั้งชาติ ความร่ำรวยที่นับไม่ถ้วน เธอพูดปลอบตัวเองจำเป็นต้องอดทน

“เชินหลิน คุณมาแล้ว”เขากำลังก้าวเท้าเดินมาอย่างสง่างาม ส้งหลิงหลิงลุกขึ้นยืนอย่างเร่งรีบ ยิ้มให้เขา

เธอนำอาหารเช้าวางต่อหน้าเขา พูดอย่างอ่อนโยน “อุณหภูมิร้อนกำลังดี ฉันอุ่นให้แล้ว”

“พ่อบ้านและคนใช้ละ”เย่เชินหลินถามเบาๆ

“ฉันให้พวกเขาไม่ต้องมา คุณเป็นคู่หมั้นของฉัน ฉันควรดูแลอย่างใกล้ชิด”ส้งหลิงหลิงพูดอมยิ้มอย่างอ่อนโยน

ผู้หญิงคนนี้จู่ๆก็ปั้นเรื่องโกหกได้ขึ้นมา จอมปลอมเสียจริง คำพูดเหล่านี้ถ้าพูดเอาไว้ก่อนที่จะทำร้ายเย่เชินหลิน เขาอาจจะสนใจหลงเชื่ออยู่บ้าง ตอนนี้..........

“จริงหรือ”เขาถามอย่างไม่แยแส ส้งหลิงหลิงพยักหน้า “จริงซิจริง”

“นั้นแล้วทำไมต้องตบเซี่ยชีหรั่น”แววตาของเขาเปลี่ยนเป็นเยือกเย็นในทันที ใจของเธอหนาวสั่น

“ฉัน.........ฉันถูกปรักปรำนะเย่เชินหลิน เป็นใครที่พูด เป็นน้องหรั่นใช่ไหม ฉันไม่ได้ทำนะ คุณรู้ไหม ฉันรับเธอเป็นน้องสาวคนสนิทของฉันมาโดยตลอด ฉันจะไปตบเธอได้อย่างไรกัน ปกติคุณเห็นฉันดูแลเธออย่างไรก็น่าจะเข้าใจ ฉันไม่เพียงทำดีกับเธอ และน้องสาวของเธอฉันก็นับเป็นน้องสาวแท้ๆด้วยเช่นกัน

เหมือนเธอรู้สึกน้อยใจจริง ถูกปรักปรำแล้วเหมือนกัน

เย่เชินหลินไม่มีความอดทนดูการแสดงของเธอ แสดงออกอย่างเย็นชา

“ในใจเธอเองรู้ดี อย่าเสแสร้งต่อหน้าฉัน ถ้าเธอตรงไปตรงมาบ้างเล็กน้อย ฉันอาจจะมีความรู้สึกที่ดีกับเธอได้บ้าง”