สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 135

ตอนที่ 135 สาวใช้ตัวแสบ 39

“เหอะๆ พี่หลิงหลิงไม่ต้องสนใจหรอกค่ะว่าฉันรู้เรื่องที่เซี่ยชีหรั่นยั่วคุณเย่ได้ยังไงแต่รับรองว่าเรื่องนี้เป็นความจริงร้อยเปอร์เซ็นต์แน่นอนค่ะ ฉันเชื่อว่าเป็นไปไม่ได้ที่พี่จะไม่รู้เรื่องนี้ ผู้หญิงอย่างเราลางสังหรณ์แม่นจะตาย”

ส้งหลิงหลิงไม่ได้ค้านต่ออีกแต่อย่างใด พูดแค่ว่า “เธอจะดื่มอะไรไหม ฉันจะสั่งให้คนดูแลเอามาให้เธอ”

“ไม่ล่ะคะ พี่หลิงหลิงพวกเรามาเข้าเรื่องกันดีกว่า ฉันไม่หิว”

“อ่อ งั้นก็ช่างเถอะ”ส้งหลิงหลิงพูดพลางยิ้ม แล้วก็ถามต่อ“ทำไมเธอถึงดูไม่พอใจน้องหรั่นนักล่ะ เขาทำอะไรให้เธอไม่พอใจงั้นหรอ？”

ก่อนที่หวีซานซานจะออกมาเธอคิดไว้อยู่แล้วว่าถ้าหากเธอไม่แสดงความน่าเชื่อถือและความจริงใจออกมา ส้งหลิงหลิงก็คงไม่ยอมเชื่อใจเธอว่าเธอจะมาช่วยเขาจริงๆ

เธอยิ้มแหยๆใบหน้าแฝงไปด้วยการเสแสร้งแกล้งทำเป็นว่าจำเป็นต้องพูดออกมา “ฉันเองก็ไม่ได้อยากจะปิดบังพี่หรอกนะคะ ที่จริงแล้วฉันกับเซี่ยชีหรั่นเรารู้จักกันมาก่อนแล้วล่ะค่ะ แต่มีเรื่องขัดแย้งกันนิดหน่อย คือเรื่องมันเป็นแบบนี้ค่ะ คือระหว่างฉันเธอและก็แฟนเก่าของเธอเคยมีปัญหาขัดแย้งกันนิดหน่อยค่ะ ฉันเองเป็นคนอารมณ์ร้อน ตอนนั้นทะเลาะกับพวกเขาฉันเลยพูดจาไม่ดีออกไป ฉันพูดว่าฉันจะเอาพวกเขาให้ถึงตาย ใครจะไปรู้ล่ะว่าปากแมวๆของฉันที่พูดออกมานั้นจะศักดิ์สิทธิ์ขนาดนี้ วันนั้นเองแฟนอายุสั้นของเธอก็ดันมาถูกไฟไหม้เสียชีวิต”

ส้งหลิงหลิงนั่งฟังเฉยๆโดยไม่ออกความเห็นใดๆ เธอสามารถที่จะตัดสินได้ว่าคำพูดที่หวีซานซานพูดนั้นเป็นความจริง มันก็คงไม่มีผลดีอะไรต่อเธอหรอกถ้าเธอจะแต่งเรื่องเพื่อมาหลอกตน

“ไฟไหม้ครั้งนั้นมันเป็นอุบัติเหตุชัดๆไม่มีใครคิดว่าเซี่ยชีหรั่นเธอจะฟ้องร้องฉันขึ้นมาจริงๆ แต่จริงๆแล้วมันไม่มีอะไรในกอไผ่ เพราะงั้นเธอจึงฟ้องร้องไม่สำเร็จ ทางฝั่งตำรวจเขาตัดสินออกมาแล้วว่าโม่เสี่ยวจุนเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุ แต่เธอก็ยังไม่ยอมแพ้ ที่เธอมาเป็นคนใช้ที่นี่คงหวังหาโอกาสฟ้องเรื่องนี้กับผู้อำนวยการเย่ ก็ไม่รู้ว่าเธอได้พบเขาแล้วหรือยัง แต่ตอนนี้เธอคงจะเปลี่ยนใจหันมาดึงดูดความสนใจคุณเย่แทน คงคิดว่าถ้าเป็นแบบนั้นแล้วจะสามารถทำให้ชีวิตของฉันกับพ่อพังลงได้ล่ะมั๊ง ชีหรั่นนี่ช่างน่ากลัวจริงๆ”

ผู้หญิงคนนี้ปากก็บอกว่าเป็นอุบัติเหตุบ้างล่ะ ว่าตัวเองถูกใส่ร้ายบ้างล่ะ ส้งหลิงหลิงกลับคิดว่าเธอกำลังโกหกอยู่เป็นแน่

ถ้าหากว่าเธอไม่ได้เป็นคนทำจริง เธอจะรีบถ่อตามมาถึงที่นี่หรอ？

ราวกับว่าเธอมองออกว่าส้งหลิงหลิงกำลังคิดอะไรอยู่ เธอจึงอธิบายต่อว่า “ฉันถูกใส่ร้าย แต่เธอยังจะทำให้เป็นเรื่องใหญ่ พี่หลิงหลิงก็รู้ว่าอีกไม่นานก็จะเปลี่ยนสมัยผู้บริหารแล้ว ฉันไม่ยอมให้เรื่องที่ไม่มีมูลพวกนี้มาขัดขวางทำให้คุณพ่อต้องได้รับผลกระทบแน่”

ความสัมพันธ์ของพวกเขาก็แค่มีสัญญาร่วมกันก็แค่นั้น เขาไม่มีธุระอะไรที่เกี่ยวข้องกับเธอ นอกจากเรื่องที่เขาจะช่วยเธอจัดการกับหวีซานซานสองพ่อลูกนั่นให้ต้องพ่ายแพ้

แต่วันนี้เขากลับให้คนไปส่งอาหารเช้าให้เธอ และยังให้ส้งหลิงหลิงมาขอโทษเธออีก ทั้งหมดนี่มันนอกเหนือที่เขาควรจะทำ ไม่สนว่าเหตุผลนั้นคืออะไรแต่ยังไงเธอก็ยังต้องขอบคุณเขาอยู่ พอคิดมาถึงตรงนี้ เธอก็ลุกขึ้นและเดินไปยังตู้เสื้อผ้าและเปิดประตูตู้ออก เธอหยิบชุดสาวใช้ที่เหลืออยู่เพียงตัวเดียวออกมา และก็หยิบชุดชั้นในออกมาเปลี่ยนด้วย เสร็จแล้วก็ไปเคาะประตูของห้องเย่เชินหลิน

“เข้ามา！”น้ำเสียงเขาชัดเจนว่าไม่ค่อยสบอารมณ์นัก

เซี่ยชีหรั่นบิดลูกบิดและเปิดประตูภายในห้องฟุ้งไปด้วยกลิ่นควันบุหรี่ ทำให้เธอสำลักควันบุหรี่ไอกระแอมออกมาเบาๆ เธอแทบจะไม่เคยเห็นเขาสูบบุหรี่มาก่อน คิดไม่ถึงเลยว่าเธอพึ่งจะออกจากห้องไปเมื่อครู่นี้เองแต่เขาสูบไปเยอะขนาดนี้เลยหรอ　　การที่เธอร้องไห้ต่อหน้าเขามันทำให้เขารู้สึกแย่ขนาดนั้นเลยหรอ？หรือว่าเธอคิดมากไปเอง เขาไม่ได้เป็นเพราะเธอถึงสูบบุหรี่ซะหน่อย？

“ฉันไม่ได้เรียก เธอเข้ามาทำไม？จะมาขอให้ฉันต้องการเธองั้นหรอ？” เย่เชินหลินขมวดคิ้วพูดอย่างเฉยชา