สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 153

ตอนที่ 153 สาวใช้ตัวแสบ 57

“ปล่อยฉัน เล่นอะไรแบบนี้ ไม่กลัวคุณเย่โกรธ?” เซี่ยชีหรั่นยกคิ้ว

ฟางลี่น่าใช้แรงดึงอีก เซี่ยชีหรั่นก็ร้องดังขึ้นมา “โอ๊ย”

เวลานี้ก็ได้ยินเสียงคนเดินมา แล้วเสียงก็ตามมา “นี่มันอะไรกัน” ฟังก็รู้ว่ามันคือเสียงของเย่เชินหลิน ฟางลี่น่ารีบปล่อยผมของเซี่ยชีหรั่นทิ้ง ก็ร้องไห้บอกว่า “คุณเย่ คุณจะช่วยฉันนะ เขาสองคนพี่น้องร่วมกันมาตบตีฉัน ฉันคาดว่าขาฉันโดนแตะจนบวมหมดล่ะ”

เย่เชินหลินเอาสายตามองไปทั่วห้อง สบตากับเซี่ยชีหรั่นไว้

ฟางลี่น่าทำเกินไปล่ะจริงๆ เดิมทีเขาก็อยากจะด่าสักคำสองคำอยู่แต่ตอนที่สายตาเขาไปอยู่ที่โม่เสี่ยวหนง สีหน้าเขาก็มืดลง เสื้อที่เธอใส่ไว้เป็นเสื้อที่ซื้อให้กับเซี่ยชีหรั่น ป้ายราคายังติดอยู่

เธอกำลังใช้ท่าทางบอกกับเขา ของที่เขาให้เธอ เธอไม่สนใจเลยสักนิด

เซี่ยชีหรั่น!

“พวกเธอเป็นผู้หญิงของฉันหมด ต่อไปห้ามทะเลาะกันแบบนี้อีกล่ะ เซี่ยชีหรั่น ฟางลี่น่า คืนนี้มารับใช้ที่ห้องฉัน ....”

พอเขาพูดแบบนี้ออกมา หน้าของเซี่ยชีหรั่นก็ซีดขาวทันที

เซี่ยชีหรั่นคิดว่าเรื่องวันนี้ที่เขาเอาเธอต่อหน้ากระจก ก็เป็นเรื่องที่น่าอายล่ะ แต่ไม่คิดเลยว่าเขาจะพูดข้อเสนอแบบนี้ออกมาได้

หลายครั้งที่เธอจะปลอบใจตัวเอง ไม่ว่าเขาจะทำอะไร เธอก็ยอมใจหมด

แต่ตอนนี้เขาต้องการให้เธอกับผู้หญิงอีกคนไปนอนกับเขา เธอรับไม่ไหวจริงๆ

เธออยากพูดกับเขาตรงๆว่ามันเป็นไปไม่ได้ แต่เห็นสายตาอันเย็นชานั้นแล้ว เธอก็อดไว้

เธอคิดว่าคงเป็นเพราะเขาเห็นโม่เสี่ยวหนงใส่เสื้อเธอก็เลยโกรธ เลยจะลงโทษเธอ แต่ถึงตอนนั้นเขาจะทำแบบนี้รึเปล่า ยังคงไม่รู้เหมือนกัน

แต่ถ้าตอนนี้เธอข้อร้องเขา รึว่าคัดค้าน บางทีอาจจะทำให้เขาโกรธมากกว่าก็ได้

เซี่ยชีหรั่นพลางคิดพลางลุกขึ้นจากพื้น

“เธอไปอาบน้ำก่อน วันนี้ให้จิ่วจิ่วพาเธอไปอาบในห้องอาบน้ำใหญ่ ต้องล้างให้สะอาด” คำพูดของเย่เชินหลินก็ตอบคำถามของฟางลี่น่าไปล่ะ

“ค่ะ ค่ะ ค่ะ หนูกำลังจะไปล่ะ”

วันนี้เขาเรียกจิ่วจิ่วมาดูแลเธอ แถมใช้ให้จิ่วจิ่วไปดูแลฟางลี่น่าเหมือนกัน ดูเหมือนเขาต้องกันให้เซี่ยชีหรั่นรู้ว่าเธอไม่ต่างกับผู้หญิงคนอื่นเลยสักนิด

ถึงแม้เธอรู้ว่าเขาจงใจแกล้งกัน เมื่อได้ยินเรื่องเหล่านี้ ในใจเธอก็เจ็บปวดเหมือนกัน

แต่เธอไม่พูดไรเลย ก็ยืนอยู่ที่ตรงนั้นเงียบๆ ทนอยู่ความเจ็บปวดที่อยู่บนหัว ยืนแบบเงียบๆไว้

เย่เชินหลินเดินไปถึงข้างหน้าของเซี่ยชีหรั่น ชูมือขึ้นแล้วจับคางเธอไว้แล้วบอกกับเขาว่า “เธอก็เหมือนกัน ฟางลี่น่าอาบเสร็จแล้วเธอก็ไปอาบต่อ ทำให้เนื้อตัวหอมๆหน่อย อย่าให้เขาได้แย่งหน้าเธอไป ฉันก็ไม่อยากทิ้งเธอไว้ข้างๆนะ”

เซี่ยชีหรั่นได้ยินคำที่เขาพูด ความรู้สึกตอนนี้ก็เหมือนกับว่ามีมีดมาขูดเขียนบนหน้าเธอ หน้าเธอจากขาวเป็นแดง จากแดงเปลี่ยนเป็นขาว เธออดทนความเจ็บปวดเอาไว้ แม้มองก็ไม่กล้ามองเขา

เธอกลัวมองแล้ว เธอก็จะอธิบายกับเขา ข้อร้องไห้เขาปล่อยเธอ แต่ตอนนี้ก็ไม่ใช่เวลาที่จะอธิบายรึข้อร้องอะไรเขา