สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 171

ตอนที่171 สาวใช้ตัวแสบ 75

เซี่ยชีหรั่นไม่อยากสอบตากับเขา แต่เขากลับบังคับไม่ให้เธอหลบหนี

เมื่อสบตาไปพักใหญ่ สายตาเขาถึงค่อยๆเลื่อนไปปากเล็กๆของเธอ ริมฝีปากของเธอทับลงริมฝีปากที่นุ่มนวลของเธอ ทั้งระมัดระวังทั้งอ่อนโยน ไม่รุนแรงเหมือนกี่ครั้งก่อน

เมื่อค่อยๆจูบอ่อนโยนไปพักหนึ่ง จูบของเขาก็ค่อยๆรุนแรงขึ้น ลิ้นของเขาบุกเข้าปากของเธอไปพัวพันกับลิ้นของเธอ

เขาเหมือนไม่เร่งรีบที่จะเอาเธอ เพียงแค่จูบแบบนี้ จูบเป็นนานๆจนหน้าขาวเนียนของเซี่ยชีหรั่นแดงก่ำไปหมด จูบที่รุนแรงทำให้เธอหายใจลำบากยิ่งขึ้น

เขาหยุดแล้วให้เวลาให้เธอหายใจ เซี่ยชีหรั่นสูบหายใจเข้าเพียงไม่กี่นาทีเขาก็จูบลงอีกครั้ง

อุณหภูมิในห้องค่อยๆสูงขึ้น มือใหญ่ของเขาก็ค่อยเลือนไปลูบไล้ร่างกายเธอ

คราวนี้เขามีความอดทนมาก เขาลูบไล้จนทั้งร่างกายของเธอร้อนไปหมด แต่เขาก็ยังไม่ใจร้อนที่จะฉีกชุดทำงานของเธอออก

มือของเขาค่อยๆยื่นไปซิปที่อยู่ข้างกายเธอแล้วดึงลงมา การกระทำนี้ทำให้เซี่ยชีหรั่นได้รับรู้ถึงความอ่อนโยนของเขา แต่พอนึกถึงเขาก็เคยทำแบบนี้กำผู้หญิงคนอื่นมากมาย ร่างหายเธอก็แข็งทื่อเล็กน้อย

เขายกร่างกายตนเองขึ้น แล้วช่วยเธอถอดกระโปรงออกอย่างอ่อนโยน ร่างกายที่ขาวเนียนของเธอก็ปรากฏอยู่หน้าเขา

ช่างเป็นร่างกายที่สวยจริงๆ แถมยังเป็นร่างกายที่ทำให้เขามีความอยากมาก

คราวนี้แตกต่างกับครั้งนั้นที่ในโรงแรม คราวนี้เสื้อผ้าของทั้งสองเย่เชินหลินเป็นคนถอด เมื่อทั้งสองร่างกายเปลือยกัน เย่เชินหลินก็กอดเซี่ยชีหรั่นแน่นๆ ในใจยังมีไฟแห่งความใคร่ลุกขึ้นมาสูงๆ

เขารู้อยู่รางๆว่านี่คงไม่ใช่แค่ความใคร่เท่านั้น เพียงแต่เขาไม่ยอมรับว่านอกจากความใคร่แล้วเขายังมีความรู้สึกอื่นต่อเธอ

“อยากได้ฉันไหม”เขาพูดอยู่ข้างหูของเธอ

เธอสามารถบอกว่าไม่อยากได้ไหม

ไม่ได้

ก็เหมือนวันนี้เธอทำกุ๊กกี้ให้เขา เดิมทีเธอควรเชื่อฟังเขา มีแต่เชื่อฟังเขา เขาถึงไม่แกล้งเธอ

มีแต่เชื่อฟังเขา เธอถึงมีโอกาสเห็นหวีซานซานและหวีหงทาวโดนจับ

“อื่ม”เธอตอบไปเบาๆ เสียงนั้นทั้งอ่อนโยนทั้งเบาแต่กลับเป็นสิ่งที่เขาอยากได้ยิน

เซี่ยชีหรั่นได้ยินว่าจิ่วจิ่วไปเคาะประตูของฟางลี่น่าแล้ว และห้องเธอก็อยู่ข้างๆห้องของฟางลี่น่า คนต่อมาก็คือเธอแล้ว นี่ทำให้เธอยิ่งตื่นเต้นขึ้น แล้วเธอก็ไปขอร้องเขาอีก“ขอร้องล่ะคุณเย่ ประห้องไม่ได้ล็อก จิ่วจิ่วจะเข้ามาแล้ว เราหยุดไว้ก่อนได้ไหม”

“ตั้งใจหน่อย”เขายิ้มชั่วร้าย ดูเหมือนตั้งใจแกล้งเธอ

“ชีหรั่น เธออยู่ไหม ฉันเองจิ่วจิ่ว คุณเย่ให้ฉันมาส่งดอกไม้ให้เธอ”จิ่วจิ่วเคาะประตูแล้วถาม เซี่ยชีหรั่นตื่นเต้นจนไม่รู้จะทำยังไง

“วางใจเถอะ ถึงเธอจะเข้ามาก็ไม่เห็นเธอหรอก เพราะฉันทับเธอไปแล้ว”ขายิ้มและพูดออกมา ดูเหมือนเขาไม่กังวลเลยสักนิด

คำพูดของเขายิ่งทำให้เซี่ยชีหรั่นกังวลไปใหญ่ อะไรคือมองไม่เห็น ก็ทำแบบนี้ไปแล้วจิ่วจิ่วยังเดาไม่ออกหรอว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่

“ชีหรั่น เธออยู่ไหม ฉันเข้าไปแล้วนะ”จิ่วจิ่วลองถามอีกแล้วก็เปิดประตูเข้าไป

เซี่ยชีหรั่นเห็นว่าเย่เชินหลินไม่มีท่าทางจะหยุดลงมา อีกทั้งตอนนี้หยุดลงก็ไม่ทันแล้ว เธอเลยมีแต่จับผ้าห่มแน่นๆ พลางพูดกับข้างนอกว่า“เธออย่าเพิ่งเข้ามา รอแป๊บก่อน...”ตอนนี้เร่งรีบมาก เธอมีแต่พูดแบบนี้

“คงต้องรอนานมาก”เสียงของผู้ชายดังที่ข้างหูเธอ

“อื่ม....”