สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 174

ตอนที่174 สาวใช้ตัวแสบ 78

“คุณหมอห่าว ต่อไปถ้าฉันมีเวลาก็มาช่วยคุณต้มยา ได้ไหมคะ”ตอนเที่ยง จิ่วจิ่วมาเรียกเซี่ยชีหรั่นไปกินข้าว เซี่ยชีหรั่นก็พูดกับคุณหมอห่าว

เดิมทีหมอห่าวเพียงคิดว่าเธอรู้สึกมันสนุกเลยมาต้มยา เธอคงไม่มีความอดทนนานในการทำเรื่องแบบนี้ ดังนั้นเลยพยักหน้าไป

“ขอบใจค่ะ คุณหมอห่าว”

เมื่อเซี่ยชีหรั่นกลับมาถึงตึกใหญ่ ผู้หญิงกี่คนนั้นก็มาครบแล้ว ส้งหลิงหลิงกำลังคุยกับพวกเธออยู่

“น้องหรั่น เธอมาแล้วหรอ”ส้งหลิงหลิงยิ้มแล้วทักทายกับเธอ

“ค่ะ ฉันมาแล้ว”เซี่ยชีหรั่นยิ่งเคารพส้งหลิงหลิงขึ้น เพราะเช้านี้เย่เชินหลินพูดแล้วให้พวกเธอเคารพเธอ เพราะเธอเป็นคู่หมั้นของเขา ฐานะเธอสูงกว่าพวกเธอไปชั้นหนึ่ง

แม้เธอจะรู้สึกว่าความสัมพันธ์แบบนี้แปลกมาก แต่ในบ้านนี้เธอต้องปรับตัวไปรับมันไว้

พ่อบ้านสั่งให้คนรับใช้มาเสิร์ฟอาหาร การจัดวางอาการก็มีระเบียบด้วย อาหารข้างหน้าของส้งหลิงหลิงดูหรูหรากว่า และอาหารของเธอก็หรูหรากว่าสองคนนั้น

เมื่อกับข้าวจัดวางเรียบร้อย เย่เชินหลินถึงเดินออกมาอย่างสง่างาม ส้งหลิงหลิงได้ยินเสียงฝีเท้าก็ยืนขึ้นมาลากเก้าอี้ออกมาให้เขา

ที่นั่งพวกเขาก็เหมือนตอนที่นั่งในห้องประชุม เย่เชินหลินนั่งอยู่ที่นั่งหลัก ส้งหลิงหลิงนั่งอยู่ทางขวาของเขา ทางซ้ายเป็นฟางลี่น่าและเหอเหวิน ส่วนเซี่ยชีหรั่นนั่งอยู่ที่ไกลสุด

เย่เชินหลินดูเหมือนไม่ได้มองเห็นพวกเธอ เมื่อนั่งลงก็พูดว่า“เซี่ยชีหรั่นมานั่งข้างซ้ายฉัน ฟางลี่น่า เธอไปเปลี่ยนที่นั่งกับเขา”

เดิมทีฟางลี่น่าตั้งใจมานั่งที่นี่เพื่ออยากใกล้ชิดเย่เชินหลินหน่อย วันนี้เธอตั้งใจฉีดน้ำหอมที่ดึงดูดใจเพื่อดึงความสนใจของเขา

เซี่ยชีหรั่นรู้สึกเกินความคาดคิด แต่เขาก็ออกคำสั่งแล้วเธอจะไม่ปฏิเสธ เผื่อเขาจะโกรธอีก เธอลุกขึ้นแล้วหยิบจานของตนเองเดินไปถึงข้างๆเย่เชินหลิน

ส้งหลิงหลิงยิ้มเบาๆ “เมื่อกี้ฉันได้ยินคุณจัดแบ่งคนรับใช้ ดูเหมือนลี่น่าไม่มีคนมาดูแลเลยนะ คุณลืมไปหรือว่าเป็นคนไม่พอคะ ยังไงเสี่ยวลี่ก็อยู่ที่นี่บ่อยๆ งั้นก็ให้ซุนเหมิงเหมิงไปดูแลลี่น่าเลยค่ะ”

ฟางลี่น่ามองส้งหลิงหลิงด้วยความขอบใจ และคิดในใจว่า เมียหลวงคนนี้ดีจริงๆ

เย่เชินหลินเหลือบมองส้งหลิงหลิงแล้วพูดอย่างเย็นชา“เธอเป็นคุณหนูส้ง มีฐานะสูง จะไม่มีคนไปดูแลได้ยังไง สุขภาพร่างกายของลี่น่าไม่เลว เธอน่าจะดูแลตนเองได้ รอคนรับใช้ใหม่มาแล้วค่อยแบ่งให้เธอ”

ฟางลี่น่ารู้สึกอึดอัดขึ้นมาทันที จิ่วจิ่วอยู่ข้างพยายามอดยิ้มไว้ แล้วคิดในใจว่า สมน้ำหน้า คนแบบนี้ต้องทำแบบนี้กับมันถึงจะถูก

ส้งหลิงหลิงมองฟางลี่น่าอย่างจนใจ หมายความว่าเธอก็ช่วยไม่ได้แล้ว

“กินข้าวเถอะ”