สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 177

ตอนที่177 สาวใช้ตัวแสบ 81

ฝู้เฟิ่งหยียิ่งขมวดคิ้วแน่นขึ้น เดิมทีเธอก็เป็นมีมารยาทอยู่แล้ว ดังนั้นเลยมาได้ระเบิดออก

แต่เป็นเหตุการณ์แบบนี้ ทำให้เธอไม่อาจกลั้นได้อีก

“เด็กบ้านี่ เย่เชินหลินนี่ทำบ้าอะไรของเขานะ”เธอโกรธจนตัวสั่น

ส้งหลิงหลิงยิ้มเยาะในใจแล้วคิดว่า เธอจะไปโกรธอะไร นี่เป็นลูกรักที่เธอสอนออกมาไง ดังนั้นเธอจะโกรธไปทำไม

“เขาละ ไปเรียกเขาออกมาเดี๋ยวนี้”

“คุณบ้าคะ คุณอย่าโกรธเลยค่ะ เชินหลินเหมือนไปบริษัทแล้ว ตอนบ่ายเขามีปะชมค่ะ”ส้งหลิงหลิงใช้มือไปนวดขมับให้เธอเพื่อให้เธอหายโกรธ

“คุณน้า คุณฟังฉันก่อนนะอย่าเพิ่งไปด่าเชินหลินเลยค่ะ ตอนนี้มันสมัยใหม่แล้ว ผู้ชายที่มีเมียน้อยมันมีมากมาย เพียงแต่พวกเขาไม่ได้เอามาไว้ที่บ้านก็เท่านั้นเอง และหนูเองก็ไม่เคยออกครองเขาไปคนเดียว หนูว่าถ้าเขาไม่เอาผู้หญิงมาไว้ที่บ้านก็ต้องวิ่งออกไปหาพวกเธอบ่อยๆ ถ้าเป็นเช่นนั้นสู้เอามาไว้ที่บ้านดีกว่า อย่างนี้ก็สะอาดกว่าที่ไปเอากันข้างนอกนะ ดีไม่ดีอาจจะติดโรคแบบนั้นไปด้วย คุณว่าใช่หรือไม่ ตอนนี้น้องสาวกี่คนนี้หนูก็ชอบมาก พวกเธอก็เคารพหนู หนูเองก็รักเชินหลิน เห็นเขาดีใจหนูก็ดีใจไปด้วย หนูยอมปรนนิบัติเขากับพวกน้องๆนี้ด้วยกัน”

คำพูดของส้งหลิงหลิงทำให้ฝู้เฟิ่งหยีรู้สึกว่าเธอเป็นคนใจกว้างมาก

แต่ความหมายของเธอคือ ถึงฝู้เฟิ่งหยีจะไล่พวกมันออกไปก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเธอ เพราะเธอสามารถมีคนรับใช้และพ่อบ้านที่อยู่ข้างๆเป็นพยานได้

“หลิงหลิง เธอจะบ้าไปกับเขาได้ยังไง เขาพูดอะไรไปกับเธอแล้ว ทำให้ต้องทำให้เธอเสียใจอะ ใครบอกว่าผู้ชายสามารถมีเมียหลายคนได้ นั่นมันเหลวไหลชัดๆ เธออย่ามาโน้มน้าวฉันแล้ว คืนนี้ฉันจะต้องจัดการเขาแน่ๆ”

ฝู้เฟิ่งหยีโกรธ ส้งหลิงหลิงก็ยิ่งโน้มน้าวเธออย่างอ่อนโยน“คุณน้าคะ หนูก็รักเขานี่ ดังนั้นหนูต้องเห็นด้วยความคิดของเขา ไม่งั้นเขาจะต้องโกรธหนูแน่นอน คุณน้าอย่าไปพูดกับเขาเลยดีกว่า ถึงตอนนั้นเขาต้องคิดว่าเป็นหนูที่ไม่อยากให้เขาไปหาผู้หญิงคนอื่น หนูบอกความจริงกับคุณน้าดีกว่า ก่อนที่เราจะหมั้นกันเขาก็บอกกับหนูแล้วว่าชาตินี้เขาจะไม่มีแต่หนูที่เป็นผู้หญิงคนเดียว ถ้าหนูอยากแต่งงานกับเขาก็แต่งไป ถ้าไม่อยากก็ไม่เป็นไร แต่หนูรักเขา หนูเลยยอมแต่งงานกับเขา แม้จะต้องแบ่งเขากับคนอื่นหนูก็ยอม คุณหน้าคงไม่ได้หัวเราะหนูนะ”

“ได้ค่ะ”

พ่อบ้านเดิมตามหลังพวกเธอ หลังช่วยพวกเธอเปิดประตูแล้วก็พูดกับฝู้เฟิ่งหยีว่า“คุณหณิง ถ้ามีอะไรก็เรียกผมได้เลยครับ”

ฝู้เฟิ่งหยีส่งเสียงหึแล้วพูดว่า“เรียกแกงั้นหรือ ลูกหลินทำเรื่องบ้าๆแบบนี้ก็ไม่เห็นแกโทรมาบอกฉันเลย ฉันว่าแกคงลืมคำสั่งฉันไปแล้ว”

พ่อบ้านยิ้มอย่างอึดอัด ส้งหลิงหลิงก็ช่วยเขาพูด“คุณน้าคะ คุณก็รู้นิสัยของเชินหลินนี่ แม้พ่อบ้านอยากจะแจ้งให้คุณทราบเขาก็ไม่กล้าหรอก อีกทั้งหนูก็กลัวคุณจะโกรธเลยเขาไม่แจ้งให้คุณ ถ้าคุณน้าจะโทษก็โทษหนูเลยค่ะ”

ฝู้เฟิ่งหยีจะโทษเธอได้ยังไง เพียงแค่ยิ้มแล้วพูดว่า“หนูปกครองลูกหลินแบบนี้ เขาควรรักหนูดีๆถึงจะถูก ไป พวกเราเข้าไปเถอะ”

เมื่อเข้าห้องนอนของฝู้เฟิ่งหยี เธอก็นั่งลงบนเตียง แล้วลากมือส้งหลิงหลิงให้เธอนั่งลงมาด้วย