สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 265

ตอนที่ 265 สาวใช้ตัวแสบ169

"ใช่! ฉันไม่เพียงแต่ต้องการกักตัวเท่านั้น ฉันยังต้องการแต่งงานกับเธอด้วย"

"คุณฝันไปเถอะ!" เย่เชินหลินกัดฟันตัวเองแล้วพูดคำสี่คำ จากนั้นก็ตัดสายโทรศัพท์์ทันที

ไห่ลี่หมินยกมุมปากอย่างมั่นใจ ฝันใช่ไหม? ความฝันของเขานี้ กำลังจะเป็นจริงแล้ว!

"กลับบ้านกับฉันสิ!" ไห่ลี่หมินจอดรถไว้ที่ประตูบ้านของเขาอย่างช้า ๆ แล้วพูดกับเซี่ยชีหรั่น

ยามที่ประตูก็อยู่ในเวลากลางคืนเช่นกัน ดังนั้นบริเวณทางทหารจึงปลอดภัยมาก

เซี่ยชีหรั่นรู้สึกว่าคำของไห่ลี่หมิน ที่ให้เธอกลับบ้านพร้อมกับเขา มีความหมายมาก

แต่มันก็ไม่ง่ายที่จะคัดค้านเขา

ยามจ่ายเคารพทักทายไห่ลี่หมิน และขมวดคิ้ว เขาพาเธอเข้าไปในบ้านของเขา

บ้านในเขตทหารจะดูทั่วไปไม่สูง บ้านของเขาเป็นแค่อาคารสองชั้น

"คุณปู่ของฉันเคยเป็นผู้บัญชาการของเขตทหาร และตอนนี้อาศัยอยู่ที่นี่ และมีคุณยายพ่อแม่

และน้องสาวของฉันอยู่ที่บ้าน แต่คุณไม่ต้องเกร็ง พวกเขาเป็นคนง่ายๆสบายๆ ระหว่างที่ที่

หวีซานซานยังไม่ถูกจับกุม คุณก็อยู่ที่นี่ไปก่อน ฉันจะไม่ปล่อยให้ใครพาคุณไป

แม้ว่าเย่เชินหลินจะมาถึงที่นี่ ฉันก็จะไม่ปล่อยให้เขาพาคุณไป "

ไห่ลี่หมินกล่าวอย่างมั่นคงขมวดคิ้วต้องการค้านเขา เขาดึงกุญแจออกมาเพื่อเปิดประตู

ห้องเงียบมาก ครอบครัวของไห่ลี่หมินนอนหลับขมวดคิ้วกลัวที่จะปลุกพวกเขา

ดังนั้นเธอจึงไม่พูดอะไรอีกต่อไป แต่เดินไปกับเขาเบา ๆ

"ฉันจะเตรียมน้ำร้อนให้คุณอาบน้ำ" ไห่ลี่หมิน กระซิบอย่างเอาใจใส่

เซี่ยชีหรั่นไม่ต้องการรบกวนเขา แต่เมื่อเธอก้มมองลงไป

เนื่องจากร่างกายเธอถูกับหินและผนังทั้งตัว ไม่มีทางที่จะนอนได้โดยไม่ต้องอาบน้ำ

และมันจะทำให้เตียงสกปรก

อย่างไรก็ตามยังมีปัญหาใหญ่ในการไปอาบน้ำ คือจะเอาเสื้อผ้าที่ไหนมาเปลี่ยน

ไห่ลี่หมินเห็นความลำบากใจของเธอ และกระซิบกับเธอว่า "คุณอาบน้ำก่อน

และฉันจะให้เสื้อผ้าคุณเปลี่ยน"

“ขอบคุณ!”ขมวดคิ้วขอบคุณด้วยความละอาย และเข้าห้องน้ำอย่างเงียบ ๆ และในไม่ช้า

ไห่ลี่หมินก็เคาะประตู และยัดเสื้อยืดผู้ชายใจตัวใหญ่จากประตูมาหาเธอ

"ฉันจะหาเสื้อผ้าของฉิงฉิงให้คุณพรุ่งนี้เช้า ตอนนี้ดึกมากแล้ว เธอนอนหลับไปแล้ว

ฉันไม่สะดวกที่จะไปที่ห้องของเธอ เธอจะสวมชุดนี้นอนไปก่อนนะ"

คงตอนเป็นแบบนี้ขมวดคิ้วหยิบเสื้อตัวนั้น และเอาผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่มาเช็ดตัว

ของใช้ส่วนตัวของเธอสิ่งที่ไม่สกปรก เธอจึงนำมาใส่ต่ออีก และรีบเปลี่ยนชุดนอนอย่างรวดเร็ว

เธอสวมเสื้อยืดของไห่ลี่หมิน

สวมเสื้อผ้าของผู้ชายที่ไม่คุ้นเคยเธอมักจะรู้สึกอึดอัดใจในใจของเธอเสมอ แต่ไม่มีวิธีอื่น

ควบคู่กับสภาพแวดล้อมที่ไม่คุ้นเคย เตียงของชายคนอื่นที่เธอนอนอยู่

ซึ่งยิ่งทำให้เธอนอนไม่หลับยิ่งขึ้นอีก

เธอลืมตาขึ้น และไม่หลับจนท้องฟ้าสว่าง ทันใดนั้นโทรศัพท์์ในมือของเธอก็ส่งเสียงพึมพำ

และดังขึ้นเป็นพิเศษ ในตอนเช้าที่เงียบสงบ

ไม่มีใครรู้จักหมายเลข

โทรศัพท์์ของเธอ ดังนั้นนี่อาจเป็นเพียงการโทรของเย่เชินหลิน เท่านั้น และเธอก็รีบกดปุ่มรับสาย

"ให้เวลาคุณลงบันไดสามนาที! ฉันรอคุณชั้นล่าง!" เสียงหนักแน่ของเย่เชินหลินมาจากโทรศัพท์์

เซี่ยชีหรั่นรู้สึกงุนงงเล็กน้อย และเธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเธอได้ยินอะไร

คนที่อยู่ห่างไกลขนาดนั้น จะมาอยู่ชั้นล่างได้อย่างไร!

แม้ว่าเธอจะไม่เชื่อ แต่เธอก็ยังลุกขึ้นเปิดผ้าม่านเปิดหน้าต่าง และโน้มตัวออกไปดูข้างนอก

โอ้พระเจ้า!ขมวดคิ้วปิดปากเธอ และเห็นท่าทางที่แข็งแกร่งของผู้ชายยืนนิ่ง ๆ มองมาที่เธอ

แม้จะอยู่ห่างไกลเธอก็ยังรู้สึกว่าดวงตาเย็นชาเหมือนฤดูหนาวที่หนาวเหน็บ

คนนั้นไม่ใช่เย่เชินหลินที่เธอนึกถึงเมื่อคืน นี่ใครล่ะ?ขมวดคิ้วมองดูเขาอย่างเด็ดเดี่ยว

ตกใจจนและว่าต้องรับโทรศัพท์์เขา