สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 272

ตอนที่ 272 สาวใช้ตัวแสบ 176

ก็เหมือนที่ไห่ฉิงฉิงกล่าวว่า เขาเย็นชากับผู้หญิง แม้ว่าบางครั้งเขาจะให้ความอบอุ่น และดูแลเธอ

แต่ผู้หญิงของเขายังมีอีกเยอะมาก

ตอนนี้ฉันคิดกลับไปถึงความรู้สึกที่สวยงามเมื่อกอดกับเขา ราวกับว่าโลกทั้งใบจะไม่มีอยู่อีกต่อไป

เมื่อฉันคิดถึงผู้หญิงคนอื่นที่เขากอด ผู้หญิงคนอื่นอาจรู้สึกแบบเดียวกัน

เหมือนกับว่าใจของเธอจะไม่มีทางกำจัดความรู้สึกแบบนี้ไปได้

“ คุณก็มีความกังวลใช่ไหม” ไห่ฉิงฉิงถามเบา ๆ และไม่รอให้เซี่ยชีหรั่นตอบ

คำถามเธอกล่าวเสริม:“ แม้ว่าสภาพครอบครัวของเราจะไม่ดีเท่ากับครอบครัวเย่

แต่ในมุมอื่นๆไม่ได้แย่ไปกว่าครอบครัวของเขา

น้องชายของฉันสามารถให้คุณมีครอบครัวที่ปกติ และสมบูรณ์แบบ

ทุกคนในครอบครัวของเราจะชอบคุณเทียบกับครอบครัวเย่ ที่นี่ดีกว่ามาก คุณลองคิดทบทวนดูก่อน

ได้ไหม？

ไห่ฉิงฉิงภูมิใจเสมอ ถ้าไม่ใช่เพราะพี่ชายของเธอ เธอจะไม่พูดขอร้องกับใครแบบนี้

เมื่อเร็ว ๆ นี้เย่เชินหลินอุทิศตัวอย่างมาก ตั้งแต่เขาบอกว่าเขาจะนัดบอดให้ไห่ลี่หมิน

เขาไปหาคนจริง ๆ และนัดหนึ่งให้เขาทุกวัน ไห่ลี่หมินจะเป็นบ้าตายแล้ว

เมื่อเผชิญหน้ากับคำขอร้องของไห่ฉิงฉิงขมวดคิ้วไม่กล้าที่จะปฏิเสธ แต่เธอเข้าใจ

ว่าการที่ไม่ปฏิเสธนั้น จะมีแต่ให้ความหวังกับไห่ลี่หมิน

"ฉันขอโทษ! ฉันรู้ว่าสิ่งที่คุณพูดนั้นดีเพราะหวังดีกับฉัน และฉันเชื่อว่าที่นี่เป็นบ้านที่ดีกว่าบ้านเย่

แต่ฉันไม่มีทางเลือกอื่น ฉันยังคงยืนยำคำเดิม หวังว่าคุณจะช่วยฉันเกลี้ยกล่อมไห่ลี่หมิน

ในชีวิตของฉันนอกเหนือจากคุณเย่ ใจฉันก็ไม่มีที่ว่างให้ใครแล้ว "

น้ำเสียงของเซี่ยชีหรั่นช่างหนักแน่น จนไห่ฉิงฉิงอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ

“ ฉันไม่สามารถโน้มน้าวเขาได้ ดูเหมือนว่าฉันไม่สามารถช่วยอะไรในเรื่องนี้ได้เลย

ไปกันเถอะลงไปทานอาหารเช้ากันเถอะ!”

“โอเค”

ไห่ฉิงฉิงพาเซี่ยชีหรั่นออกมา พวกเขาลงมาชั้นล่าง และชายทั้งสองมองไปที่เซี่ย ชีหรั่น

กระโปรงสีขาวอยู่บนเธอมันก็สง่างามมาก

นี่ทำให้เย่เชินหลินนึกถึงครั้งแรกที่เห็น เซี่ยชีหรั่น เป็นชุดกระโปรงยาวสีขาว ผมยาวตรง และยืนนิ่ง

ๆอยู่ตรงนั้น การปรากฏตัวของเธอทำให้คนไม่สามารถเพิกเฉยได้

หลังจากเซี่ยชีหรั่นลงบันได เดินมาอย่างสวยงาม เพราะทุกคนกำลังมองที่เธอ

จึงทำให้ใบหน้าของเธอแดง

แม้ว่าเธอไม่ต้องการให้เขาอยู่กับเธออย่างใกล้ชิดที่บ้านคนอื่น เพื่อแสดงจุดยืนของเธอ

เธอก็ไม่ขัดขืนแต่อย่างใด

“ เสี่ยวหนงเป็นอย่างไรบ้าง แล้วตอนนี้อยู่ที่ไหน?”ขมวดคิ้วเห็นทั้งสองหันหน้าเข้าหากันอย่างนั้น

จึงหันไปทางเย่เชินหลินแล้วถาม

"ออกจากบ้านพักปลอดภัยแล้วคุณไม่ต้องกังวล คุณสามารถโทรศัพท์์คุยกับเธอหลังอาหารเช้าได้"

"ขอบคุณ!" ทันทีที่เสียงของเซี่ยชีหรั่นจบลง

เธอก็ได้ยินเสียงคุณนายไห่ตะโกนขึ้นจากห้องห้องอาหาร: "อาหารเช้าพร้อมแล้ว!"

ไห่ฉิงฉิงไปที่ห้องนอนของคุณปู่ไห่ และคุณยายไห่ เพื่อเรียกพวกเขา

ตอนนั้นพ่อของไห่ลี่หมิน ก็เปิดประตูเข้ามาพอดี

"ลุงไห่สวัสดี!" เย่เชินหลินทักทายพ่อไห่

"อา เชินหลินมาเหรอ ไม่ได้เห็นเด็กนี่นานแล้ว !"

"ดี!" เย่เชินหลินตอบด้วยความเคารพ

ในเวลานี้ตาของคุณพ่อไห่ตกอยู่ที่เซี่ยชีหรั่น ด้วยการที่ให้เกียรติผู้อาวุโส ทันทีที่พ่อไห่เข้ามา

เย่เชินหลินก็รีบปล่อยมือเซี่ยชีหรั่นทันที

"ลุงไห่สวัสดี!"ขมวดคิ้วเรียกตามเย่เชินหลิน เขาค่อนข้างพอใจกับการตอบสนองของเธอ