สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 284

ตอนที่284 สาวใช้ตัวแสบ 188

จากนั้นคำทำนายของเซี่ยชีหรั่น ซึ่งตัวเองก็ยังไม่ได้อ่าน มันก็ไปอยู่ในมือของเย่เชินหลินแล้ว เย่เชินหลินจ้องอ่านไปครู่หนึ่ง อดไม่ได้คิ้วขมวดเป็นมัน

เห็นเพียงเซียมซี่ที่เขียนว่า คำทำนายตามด้านล่างนี้ ไม่กี่บรรทัด

เห็นเพียงคำทำนายเขียนว่า:เปิดฟ้าผ่าแผ่นดินมาเป็นคู่บุญวาสนา ถึงฤกษ์งามยามดีจะมีพร้อมสรรพทุกอย่าง หากได้เซียมซีนี้ไซ้ จักได้เสพสุขดั่งราชา

เหตุผลที่เย่เชินหลินขมวดคิ้ว คือกำลังคิดวิเคราะห์ คำว่าคู่บุญวาสนาโลกและสวรรค์ ซึ่งหมายถึงเธอและเขาเย่เชินหลิน หรือว่า......ส่วนคำว่าถึงฤกษ์งามยามดีจะมีพร้อมสรรพทุกอย่าง ถ้าพูดถึงพวกเขา ก็ไม่ค่อยเหมือนนะ

โดยเฉพาะประโยคสุดท้าย จักได้เสพสุขดั่งราชา เธอผู้หญิงคนนี้ จะมีชีวิตดั่งราชาได้อย่างไร ถึงแม้จะมาเป็นภรรยาเขา ก็ไม่สามารถเป็นราชาได้นี่ ถึงแม้เธอจะได้เป็นราชาจริงๆ เขายังจะอยู่ภายใต้เธอหรือ

เย่เชินหลินจะไม่ยอมอยู่ภายใต้การปกครองของเธออย่างแน่นอน

เซี่ยชีหรั่นก็ไม่รู้ว่าตัวเองได้เซียมซีอะไร อย่างไรก็ตามได้เห็นเย่เชินหลินทำหน้าบูดๆ เธอก็รู้สึกได้ว่าคงไม่ใช่เรื่องดีแน่

“คุณชายเย่คะ คุณช่วยคืนเซียมซีให้ฉันได้ไหมคะ?” เซี่ยชีหรั่นถามเขาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนอย่างระมัดระวัง

หลวงจีนเฒ่าอดไม่ได้ที่จะดูใบหน้าของ เซี่ยชีหรั่นอีกครั้ง และมาดูใบหน้าของเย่เชินหลิน ในใจอดถอนหายใจไม่ได้ วาสนาของทั้งสอนคน......เฮ้อ ดีเป็นสิ่งที่ดี แต่ก็ดีกว่าสีกาที่เสี่ยงทายก่อนหน้านี้ ไม่รู้ว่าจะต้องทนทุกข์มากแค่ไหน

ชีวิตของทั้งสองนั้นแข็งแกร่งมาก ทั้งถิ่นกำเนิดและบุคลิกภาพที่ไม่เหมือนคนทั่วไป จะเดินให้ถึงก้าวสุดท้ายนั้น ก็ขึ้นอยู่กับบุญวาสนาของพวกเขาแล้ว

เย่เชินหลิน ขมวดคิ้วแล้วยังจ้องอยู่กับคำทำนายเซียมซีอันนั้น อ่านซ้ำแล้วซ้ำอีกหลายๆรอบ เซี่ยชีหรั่นกังวลว่าเขายิ่งอ่านยิ่งอารมณ์เสีย จึงพูดขึ้นอีกครั้งว่า “คุณเย่คะ คุณช่วยคืนเซียมซีให้ฉันได้ไหมคะ?”

จิ่วจิ่วและส้งหลิงหลิงยืนอยู่ใกล้ๆพวกเขา ในเซียมซีเขียนทำนายอะไรนั้น ก็อยากรู้อยากเห็นมากเหมือนกัน

ในใจจิ่วจิ่วยังแอบคิดว่า คุณชายท่านนี้เอาแต่ใจจริงๆ ชอบควบคุมของของคนอื่น รวมถึงเซียมซีของคนอื่นยังตกอยู่ในความดูแลของเขาอีกหรือ? ตัวเซี่ยชีหรั่นเองยังไม่ได้ดูเลยนะ เขาถือไว้ไม่ยอมปล่อย ทำให้เธอกังวลมากจนอยากดู

หลังจาก ดูไปหลายรอบ และจ้องมองไปทางเซี่ยชีหรั่นครู่หนึ่ง จากมุมปากของเขาขยับขึ้นอย่างอ่อนโยนครู่หนึ่ง ไม่ได้พูดอะไร หยิบเซียมซีอันนั้นของเธอ คืนเข้าไปในกระบอก

“ผู้ที่เสี่ยงทายได้เซียมซีอันนี้ ได้รับคำอวยพรจากบ้านที่อยู่อาศัย เป็นคนนำโชคลาภ ฤดูใบไม้ร่วงและฤดูหนาวเป็นฤดูมงคล ธุรกิจค้าขายประสบผลสำเร็จ ตั้งครรภ์ลูกชาย ได้พบเจอคนที่ตามหา สัตว์เลี้ยงและพืชผลทางการเกษตรอุดมสมบูรณ์ ได้พบกับคนที่รอคอย คดีความเป็นฝ่ายได้เปรียบ ทรัพย์สินสูญหายด้านทิศตะวันออกเฉียงเหนือ หายจากอาการป่วยไข้ ฮวงซุ้ยของวงศ์ตระกูลมงคล”

คำพูดของหลวงจีนเฒ่า พอฟังเข้าใจบ้าง ไม่เข้าใจบ้าง แต่สรุปแล้ว โชคชะตาในอนาคตอันใกล้ไม่เลว แต่คำว่าได้พบเจอคนที่ตามหา คำเหล่านี้ทำให้เซี่ยชีหรั่นอดที่จะปวดใจไม่ได้

คนที่เธอตามหา ได้กลายเป็นผงขี้เถ้าไปแล้ว ยังจะสามารถพบเจอได้อีกหรือ

จากจุดนี้เพียงอย่างเดียว เซียมซีนี้ก็คงจะไม่ได้แม่นยำ

แต่ในเซียมซียังมีคำว่า“คดีความเป็นฝ่ายได้เปรียบ” คำเหล่านี้ เธอแอบสวดอ้อนวอนว่าเซียมซีนี้ขอให้แม่นยำ ดังนั้นคดีของโม่เสี่ยวจุนก็จะมีข้อสรุปแล้ว สำหรับโรคป่วยไข้อื่นๆ เรื่องตั้งครรภ์ลูกชาย ไม่ใช่สิ่งที่เธอจะกังวล ส่วนยาคุมกำเนิดของเธอ หลังจากทุกครั้งที่มีอะไรกันเสร็จเธอก็กินยาทุกครั้ง แล้วจะตั้งครรภ์ได้อย่างไร ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเด็กผู้ชายเลย

เย่เชินหลินได้ยินว่าตั้งครรภ์ลูกชายคำเหล่านี้ คิ้วก็ขยับเล็กน้อย ดูไม่ออกว่าเขาต้องการให้เธอคลอดลูกชาย หรือหวังว่าเธอไม่ต้องตั้งครรภ์ลูกของเขา

ส้งหลิงหลิงมีรอยยิ้มบนใบหน้าเธอเสมอ หลวงจีนเฒ่าพูดถึงเรื่องคนอื่น เธอไม่ได้สนใจอะไรมาก แต่ประโยคที่ว่าตั้งครรภ์ลูกชายทำให้เธอตื่นตระหนกมาก