สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 491

ตอนที่ 491 สาวใช้ตัวแสบ 395

เย่เชินหลิน คุณเป็นคนที่โง่ที่สุดในบนโลกนี้จริงๆ ! ยังภูมิใจว่าตัวเองจะฉลาดแค่ไหน เก่งแค่ไหน แต่กลับมีผู้หญิงวางแผนจนทำให้สับสนไปหมดได้ !

เขากัดฟันอย่างแรง ควบคุมอารมณ์ที่อยากจะวิ่งไปตระกูลส้ง ไปบีบคอของส้งหลิงหลิงไว้

เขาสูดหายใจเข้าลึก แล้วค่อยๆพูดกับคุณแม่ : เรื่องนี้ คือฉันเองที่ไม่ดี ตอนนี้ยังไม่รู้ว่าเป็นลูกฉันจริงหรือเปล่า ฉันจะไปตรวจสอบก่อน ท่านไม่ต้องห่วง ไม่ว่าจะสถานการณ์อะไรฉันก็จะจัดการให้เรียบร้อย

ท่าทางของเย่เชินหลินแบบนี้ ทำให้ฝู้เฟิ่งหยีคลายอารมณ์ลงมาสักที แต่คิ้วก็ยังคงขมวดอย่างแน่น

แม่ ท่านรู้ได้ยังไงว่าเธอท้อง ? เย่เชินหลินถาม ฝู้เฟิ่งหยีจึงเล่าเรื่องตอนที่ไปเที่ยวห้างกับ คุณนายไห่แล้วเจอส้งหลิงหลิง ออกมาทั้งหมด ให้เขาฟัง

อืม ฉันรู้แล้ว

เขาลุกขึ้น ก่อนจากไปก็พูดเน้นกับฝู้เฟิ่งหยี : แม่ อย่าบอกชีหรั่น เธอวางใจอะไรไม่ลง จะเครียด อีกอย่าง ท่านช่วยบอกกับคุณน้าหลี่ด้วย ให้เธอไม่ต้องเล่าให้คนข้างนอก

ฉันรู้ตัวอยู่แล้ว แต่สักวันส้งหลิงหลิงก็ต้องสร้างปัญหาจนคนปวดหัวแน่นอน แกไปจัดการเถอะ อย่าพอถึงเวลาแล้วให้ชีหรั่นคิดว่าแกตั้งใจโกหกเธอ เด็กคนนั้น ชอบกังวล อีกอย่างเรื่องแบบนี้ ใครโดนกับตัวก็รับไม่ไหว ฉันยังโกรธขนาดนี้ เธอก็คงจะโกรธมากกว่านี้ แกนะแก ! ฉันไม่รู้จริงว่าจะว่าแกยังไงแล้ว !

ขอโทษครับแม่ ผมไปก่อนแล้ว ท่านอย่าลืมโทรหาคุณน้าหลี่

เย่เชินหลินออกจากบ้าน ขึ้นรถ สั่งคนขับรถเร่งขับไปตระกูลส้ง

ส้งหลิงหลิง !

เย่เชินหลินไม่รู้ว่าพูดถึงผู้หญิงคนนี้ในใจกี่รอบแล้ว เธอก็คือทำทุกวิถีทางไม่อยากให้เขาและเซี่ยชีหรั่นได้ใช้ชีวิตดีดี

เธอคิดว่าแบบนี้ก็จะสำเร็จตามที่คิดงั้นหรอ ? เธอคิดง่ายเกินไปแล้ว !

ถึงตระกูลส้ง เย่เชินหลินก้าวขาเดินอย่างเร่งรีบ ไม่รอการรายงานก็เข้าไปโดยตรง

เวลานี้ รองประธานส้งสามีภรรยาทั้งคู่ ก็อยู่บ้าน เขากดกริ่งประตู รองประธานส้งเป็นคนเปิดประตู

สีหน้าเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้ม : เชินหลิน เธอมาได้ยังไง ? โห นานนานมาที 小玲 รีบเสิร์ฟชา

ไม่ต้องแล้ว ผมหาส้งหลิงหลิง !

เขาไม่อยากอ้อมค้อมกับพวกเขา ส้งหลิงหลิงทำแบบนี้ เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่เกี่ยวกับพ่อแม่เธอ

พวกเขายังอวยพรในงานหมั้นของเขา เขาควรตายที่ไม่มีความระมัดระวัง ทำอะไรอย่างเปิดเผยเปิดตา แต่กลับมีคนแอบที่จะทำลาย

หลิงหลิงอยู่เมืองนอกไม่ได้กลับมา ! หาเธอมีธุระหรอ ? รองประธานส้งแกล้งทำตัวไม่รู้แล้วพูด

ได้ ท่านไม่พูด ฉันก็มีวิธีหาเธอ

เย่เชินหลินคาดเดาว่าส้งหลิงหลิงตอนนี้คงจะไม่อยู่จริง หลังจากที่เธอเจอคุณแม่เขา ก็ทำเป็นไม่อยากรบกวนชีวิตของเขา แล้วซ่อนตัวขึ้นมาแล้ว

แม้แต่นั่ง เขาก็ยังไม่นั่ง หันหลังแล้วจากไป รองประธานส้งยังแกล้งทำตัวไม่อยากให้เขาไป : เธอดื่มชาก่อนแล้วค่อยไปสิ? หลิงหลิงกลับมาแล้วจริงหรอ ? เธอดูผิดหรือเปล่า ? พวกฉันยังไม่เห็นเธอเลย ถ้าเธอกลับมาเธอจะไม่กลับบ้านได้ยังไง ?

เย่เชินหลินหันหลังกลับอีก มุมปากเผยรอยยิ้มที่เย็นชาสุดขีดออกมา แล้วพูด : รองประธานส้ง ท่านคิดว่าชนะแล้วงั้นหรอ ?

คำว่ารองประธานส้งเขาพูดเน้นทุกตัว สีหน้าของตาแก่ส้งก็ดูไม่ดีทันที เขาเป็นมือรอง คำพูดที่มือรองไม่อยากให้คนอื่นเรียกที่สุดคือคำว่ารองนี้

เป็นเพราะเขามีคำว่ารอง ทำให้เขาที่อยู่ต่อหน้าหัวหน้าจงก็มักจะด้อยลงมาระดับหนึ่ง

หัวหน้าจงตัดสินใจอะไร เขาก็ไม่สามารถสงสัยได้แม้แต่น้อย เขาจึงได้แค่พยักหน้าบอกว่าใช่

เย่เชินหลินมองเขาอย่างเย็นชา ไม่พูดอะไรอีก เดินก้าวใหญ่แล้วจากตระกูลส้งออกมา

ที่เขาไม่โทรหาส้งหลิงหลิงก่อน แต่กลับมาถึงตระกูลส้งโดยตรง เขาก็แค่อยากบอกต่อหน้าพ่อแม่เธอและทั้งตระกูลของเธอ ให้เข้าใจ ไม่ว่าเด็กจะเป็นของเขาหรือไม่เป็น แล้วพวกเขาคิดจะให้ส้งหลิงหลิงได้แต่งงาน มาอยู่ในตระกูลเย่แบบนี้ ก็คือฝันทั้งนั้น !

ออกจากประตูใหญ่ เขากดโทรออกเบอร์ของส้งหลิงหลิง ในความไม่คาดคิด เธอรับโทรศัพท์แล้ว

เชินหลิน คุณน้าพูดกับคุณแล้ว ใช่ไหม ? ขอโทษ ฉันรู้ ว่าฉันไม่ควรแอบท้องลูกของคุณ ..... เสียงของส้งหลิงหลิงมีความสั่น เย่เชินหลินขัดคำพูดเธออย่างเย็นชา : อยู่ไหน ? พูด !

คุณไม่ต้องหาฉัน ฉันไม่ให้คุณหาฉันเจอ แล้วทำร้ายลูกฉัน ส้งหลิงหลิงสูดจมูก น้ำเสียงกลับยึดมั่น

จนถึงตอนนี้ เธอยังโกหกเขาเหมือนคนโง่ พอตอนที่เธอกลับมาก็ได้เจอคุณแม่เขาก่อน ? บนโลกจะมีเรื่องที่บังเอิญขนาดนั้นเลย ?

ถ้าเธออยากจะซ่อนต่อไปจริง เธอก็สามารถคลอดลูกที่เมืองนอก แล้วค่อยกลับมาก็ได้

เธอเลือกที่จะกลับมาเดือนนี้ ก็หมายความว่าเธออยากใช้เวลาที่ลูกยังอยู่ในท้อง เพิ่มความสัมพันธ์กับเขาหรือว่าเธอได้ยินว่าพวกเขาหมั้นกันแล้ว เธอรอไม่ไหวแล้ว

เสียดายที่ไม่ว่าเธอจะแสดงละครยังไง เย่เชินหลินก็ไม่มีความรู้สึกแม้แต่น้อย

ฉันพาเธอไปตรวจ ถ้าเด็กเป็นของฉัน ฉันถึงจะมาจัดการ น้ำเสียงเย่เชินหลินแข็งนัก ใจของส้งหลิงหลิงก็กังวลขึ้นมาอีกรอบ

เธอว่าแล้ว เขาไม่มีทางยอมเด็กคนหนึ่งง่ายแบบนี้หรอก

ส้งหลิงหลิงยังอยากแสดงให้น่าสงสาร แต่เย่เชินหลินไปแล้ว เธอคนเดียวจะแสดงให้ใครดู ?

รถของเย่เชินหลินรอข้างนอก เขาเดินหน้า ส้งหลิงหลิงเดินตามหลัง เธอสามารถดูออกจากฝีเท้าเย่เชินหลิน แม้สีหน้าเขาจะดูโหดและเย็นชา แต่ใจก็ไม่ได้แข็งนัก เขาเดินไม่เร็ว เพื่อไม่ให้เธอตามเขาอย่างเสียแรง

เย่เชินหลิน บางครั้งความเมตตาของคนคนหนึ่งก็คือจุดอ่อนของเขา ฉันก็ใช้จุดนี้ คุณรู้ไหม ?

ถึงโรงพยาบาล เย่เชินหลินหาหมอที่ดีที่สุดในสูตินรีเวชวิทยา เจาะน้ำคร่ำให้ส้งหลิงหลิง ระหว่างนั้น เย่เชินหลินก็สั่งต้าฮุยวางแผนสักเล็กน้อยแล้ว

หลังจากนั้น เย่เชินหลินฝากส้งหลิงหลิงให้กับหลินต้าฮุยที่รออยู่นอกโรงพยาบาล

ที่มากับต้าฮุย ยังมีบอดี้การ์ดที่ตัวใหญ่ไม่กี่คน ส้งหลิงหลิงโดนเชิญขึ้นรถอย่างเกรงใจ

เชินหลิน คุณจะทำอะไร ? ลูกฉันเป็นลูกของคุณนะ คุณจะทำอะไรกับฉัน ? ครั้งนี้ส้งหลิงหลิงกังวลจริงแล้ว

สีหน้าของเย่เชินหลินยังคงเย็นชา เสียงของเขาไม่มีความรู้สึกใดใด : ฉันเตรียมสถานที่ให้เธอดูแลลูกอ่อนในครรภ์ ก่อนที่ผลจะออกมา เธอก็ไม่จำเป็นต้องติดต่อกับใครแล้ว พวกแก ถ้าเธอไม่ร่วมมือด้วย พวกแกก็ลงมือเลย

เย่เชินหลินพูดจบอย่างเย็นชา เม้มปากไว้แน่น ขึ้นรถอีกคัน

เขารู้ว่ากับคนอย่างส้งหลิงหลิงแบบนี้ก็ต้องเข้มงวดอย่างเดียว เขาสั่งแบบนี้แม้จะแค่ขู่เธอ เธอกลับคิดว่าเขาจะทำจริง วิธีนี้ได้ผลจริง ส้งหลิงหลิงยอมแล้ว

หลังจากคุณนายไห่กลับบ้าน ไห่ฉิงฉิงและโม่เสี่ยวจุนกำลังดูทีวีด้วยกันในบ้าน

เห็นสีหน้าเธอไม่ค่อยดี ไห่ฉิงฉิงรีบปิดทีวีทันที เข้าไปในห้องของคุณแม่กับโม่เสี่ยวจุน ถามท่าน : ท่านเป็นอะไร ไม่สบายหรือเปล่า ?

คุณนายไห่ส่ายหัว ในใจยังโกรธส้งหลิงหลิงแทนเพื่อนตัวเอง ไร้ยางอาย ! ไร้ยางอายจริง ! เวลานั้น เธอทนไม่ไหวที่อยากจะไปตบผู้หญิงคนนั้นแทนเพื่อนจริงๆ

เมื่อก่อนเห็นเป็นผู้หญิงที่ดี ทำไมถึงทำเรื่องแบบนี้ออกมาได้

พวกเธอสองคนไม่ต้องมามองฉันตรงนี้ ฉันไม่เป็นอะไร คุณนายไห่พูดกับโม่เสี่ยวจุน