สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 493

ตอนที่ 493 สาวใช้ตัวแสบ 397

แม้เขาจะไม่รู้ว่า ความหักหลังนี้มีเมื่อไหร่ เขาก็ไม่สนว่าเหตุผลจะคืออะไร เขารู้แค่ว่าถ้ารับลูกไว้ ก็เท่ากับความไม่มีความสุขของเซี่ยชีหรั่นทั้งชาติ

เธอมีความเมตตามากเกินไป ความเมตตานี้ก็จะโดนคนทำแบบนี้

แค่มีเขาโม่เสี่ยวจุนที่ยังอยู่ เขาก็ไม่อนุญาตให้ใครรังแกเธอ !

โม่เสี่ยวจุนลงมาจากที่นั่งอีกฝั่ง จากรถสปอร์ตของไห่ฉิงฉิง เย่เชินหลินที่กลัวเซี่ยชีหรั่นจะรู้ ก็ได้มายืนต้อนรับอยู่หน้าแล้ว

เย่เชินหลินพึ่งเดินไปใกล้โม่เสี่ยวจุน ก็โดนเขาทำสีหน้ามืดหมองแล้วดึกปกคอเสื้อเขา

ก่อนโม่เสี่ยวจุนจะทำแบบนี้ ก็ได้สำรวจประตูซ้ายขวาข้างไหน ไม่เจอเซี่ยชีหรั่น

ไอ้เลว ! โม่เสี่ยวจุนตะโกนแล้วกัดฟัน กำหมัดไว้แน่น แล้วอยากที่จะลงมือไปทางใบหน้าที่ของเขา

เย่เชินหลินไม่ได้หลบ แต่แค่ขมวดคิ้วเบาๆ เปิดปากอย่างเย็นชา : ปล่อย ! อย่าให้เธอเห็น !

คำพูดจบลง โม่เสี่ยวจุนปล่อยคอเสื้อเย่เชินหลินออก เขาก็คาดเดาได้แล้วว่า เซี่ยชีหรั่นตอนนี้ยังไม่รู้เรื่องนี้ โม่เสี่ยวจุนก็ต้องไม่ให้เธอรู้อยู่แล้ว ไม่อยากเพิ่มความเครียดให้เธอ

ฉิงฉิง เธอไปหาเซี่ยชีหรั่น บอกว่าฉันจะเปิดบริษัท อยากจะขอคุยส่วนตัวกับคุณเย่ โม่เสี่ยวจุนพูดกับไห่ฉิงฉิงสั้นๆ

ไห่ฉิงฉิงพยักหน้าเบาๆ พูด : พวกคุณคุยตามสบายเถอะ ฉันไปหาชีหรั่น

พ่อบ้าน พาคุณไห่ไปหาชีหรั่น เย่เชินหลินสั่ง พ่อบ้านตอบรับคำหนึ่ง แล้วนำทางไห่ฉิงฉิงไปชั้นสอง

เย่เชินหลินเดินอยู่หน้า โม่เสี่ยวจุนเดินตามหลัง ทั้งสองเดินเข้าห้องสมุดชั้นหนึ่งของเย่เชินหลิน

เหมือนครั้งก่อนก่อน เย่เชินหลินโยนบุหรี่ให้โม่เสี่ยวจุนอีก เขากลับไม่รับ

ฉันมา ไม่ได้มาสูบบุหรี่กับคุณโม่เสี่ยวจุนทำสีหน้าเย็นชา

ฉันก็แค่อยากบอกคุณ คุณต้องแท้งลูกของในท้องของผู้หญิงคนนั้น ถ้าคุณไม่กล้า ฉันจะทำเอง ฉันไม่มีทางให้เธอคลอดลูกออกมา ฉันไม่มีทางให้ใครมาขัดขวางความสุขของเซี่ยชีหรั่น

พูดจบแล้ว ? สีหน้าของเย่เชินหลินไม่ต่างจากโม่เสี่ยวจุน

เขารู้ว่าผู้ชายคนนี้รักผู้หญิงของเขา แต่วิ่งมาพูดแบบนี้ ก็ไม่ทำให้เขาดีใจ

พูดจบแล้ว ไม่เหมือนคนบางคน ปากพูดว่าจะให้คนอื่นเขามีความสุข กลับให้ผู้หญิงอีกคนท้องให้ ปลอมจริง !หลังจากโม่เสี่ยวจุนทิ้งคำนี้ไว้ ไม่อยากจะคุยส่วนตัวกับเย่เชินหลินอีก หันหลังแล้วจะออกจากประตู

เย่เชินหลินก็ไม่อยากสนทนากับเขามาก แต่แค่พูดอย่างเย็นชาคำหนึ่ง : คุยเรื่องบริษัท คงไม่เร็วแบบนี้หรอก

โม่เสี่ยวจุนนิ่ง ยังคงขมวดคิ้วแล้วมองเย่เชินหลิน ฟังความหมายที่แม้ว่าจะเป็นการแสดงก็ต้องทำให้ดี ของเขาออก ไม่ควรให้เซี่ยชีหรั่นมองออก

แคร์ความรู้สึกเธอจริง ก็ไม่ควรเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น อย่ามาพูดว่าทำอะไรไม่ได้ แกไม่ถอดกางเกง ผู้หญิงคนอื่นจะท้องลูกแกได้ ?

คำพูดนี้ของเขาเหมือนเข็ม เย่เชินหลินฟังอย่างไม่สบายหู แต่มันกลับเป็นเรื่องจริง

สีหน้าของเย่เชินหลินหมองมากขึ้น ไม่พูดอะไร จุดบุหรี่คนเดียว แล้วสูบขึ้นมา

โม่เสี่ยวจุนไม่อยากให้เซี่ยชีหรั่นเกิดความสงสัย จึงได้แค่นั่งลงตรงข้ามเย่เชินหลิน หยิบบุหรี่ที่เย่เชินหลินโยนไว้บนโต๊ะชา ควักไฟแช็กออกแล้วจุดขึ้น

คุณอยากทำยังไงกันแน่ ? คุณรักผู้หญิงคนนั้นหรือรักเซี่ยชีหรั่น ? ผ่านไปนาน โม่เสี่ยวจุนก็ยังทนไม่ไหวที่จะถามออกมาอีก

เขารู้ว่าการขู่ของเขาสำหรับเย่เชินหลินแล้วไม่มีประโยชน์อะไร ถ้าเย่เชินหลินระมัดระวังมากขึ้น เขาอยากเข้าใกล้ส้งหลิงหลิงแล้วทำให้แท้ง ก็คงจะยาก

ฉันจะทำยังไงมันเรื่องของฉัน คุณไม่ต้องมาสน เย่เชินหลินพูดอย่างเฉยชา จากนั้นก็สูบบุหรี่ต่อ

ฉันก็ไม่อยากสนใจเรื่องของคุณ แต่เรื่องของคุณเกี่ยวกับผู้หญิงที่ฉันสนใจที่สุด .....

เย่เชินหลินขัดคำพูดของโม่เสี่ยวจุนอย่างรำคาญใจ

คุณยังพูดคำว่าสนใจที่สุดอีกรอบ ระวังฉันจะต่อยคุณ ! เธอเป็นคู่หมั้นของฉัน ไม่ต้องการให้คุณมาสนใจ คุณเก็บความสัมพันธ์ที่อยู่ท่วมหัวคุณนั้นหน่อยเถอะ ไปใช้กับไห่ฉิงฉิง ได้ยินแค่เสียงลมพัด ก็วิ่งมาถึงบ้านฉันอย่างบ้าคลั่ง คุณคิดว่าไห่ฉิงฉิงจะไม่มีความรู้สึกหรอ จะไม่หึงหรอ ?

โม่เสี่ยวจุนเงียบสักพัก ตั้งแต่วันนี้ที่รู้เรื่องนี้ เขาควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่จริงๆ และก็คงต้องทำให้ไห่ฉิงฉิงเจ็บ

เธอเป็นผู้หญิงที่ดีมาก ถ้าเปลี่ยนเป็นคนอื่นคงไม่มีใครอยากมาจัดการเรื่องของศัตรูตัวเองเป็นเพื่อนเขาหรอก

ไห่ฉิงฉิงก็เหมือนเย่เชินหลินกับโม่เสี่ยวจุน ไม่อยากให้เธอรู้เรื่องของส้งหลิงหลิง เธอก็ทนไม่ไหวที่จะให้ผู้หญิงใสซื่อคนนี้ได้ขมวดคิ้วขึ้นมา เครียดกับเรื่องแบบนั้น

ช่วงนี้ร่างกายฉันดีแล้ว เสี่ยวจุนก็คิดว่าจะทำธุรกิจ เขาอยากเปิดบริษัท ไปคุยกับเย่เชินหลินแล้ว ดูจริงจังมากเลย ยังไล่ฉันออกมาอีกเนี่ย

จริงหรอ ? นี่เป็นเรื่องดี ที่จริงเสี่ยวจุนมีความสามารถมาก ถ้าเขาเปิดบริษัท ต้องเก่งมากเลย

เห้อ ก็แค่เวลาที่จะอยู่กับฉันน้อยลงแล้ว แต่ผู้ชายก็ต้องเห็นการงานมาก่อน ฉันเข้าใจเขา ไห่ฉิงฉิงก็ไม่ได้มาพูดมั่วอยู่ที่นี่ ช่วงนี้เธอกับโม่เสี่ยวจุนก็คุยกันเรื่องที่เขาอยากเปิดบริษัทจริง แต่แค่กำลังสำรวจว่าควรทำแบบไหนเท่านั้น

เอาเถอะ ไม่พูดเรื่องนี้แล้ว เธอเล่าเรื่องตอนเด็กของโม่เสี่ยวจุนให้ฉันฟังหน่อยได้ไหม ? เธอก็รู้ เขาเนี่ยเย็นชาทั้งวันทั้งคืน พูดก็น้อย ฉันอยากรู้จักเขามากขึ้น

ได้สิ เธออยากฟังอะไร?

เมื่อก่อนตอนสมัยเรียน เขาเคยได้รับจดหมายบอกรักไหม ?

เคยได้รับสิ มากด้วย เขาหน้าตาดีและเย็นชาเล็กน้อย ทำให้ผู้หญิงคนอื่นสนใจ หลายคนบอกว่าเขาหล่อเหมือนเทพนิยาย เซี่ยชีหรั่นพูดถึงความทรงจำนั้น ก็พูดอย่างสนุกสนานเหมือนกัน

เมื่อก่อนเธอรู้สึกว่าตัวเองไม่ได้สวยมาก แต่รู้สึกว่าโม่เสี่ยวจุนหน้าตาดีจริง

เป็นเพราะมีคนตามจีบโม่เสี่ยวจุนมากไป ส่วนเธอก็เหมือนคนที่ไม่มีใครทัก ตอนนั้นเธอแค่ไม่รู้ว่า มีคนหนึ่งที่สนใจเธอ โม่เสี่ยวจุนจะไปหาคนอื่นตัวต่อตัว ไม่ให้คนอื่นเข้าใกล้เธอ ทำร้ายเธอ

เธอไม่รู้ เขาหล่อเหมือนคนที่ตั้งใจและมีความอ่อนโยน ไห่ฉิงฉิงมีความหลงใหลเล็กน้อย เซี่ยชีหรั่นหัวเราะ หัวเราะสักพัก ไห่ฉิงฉิงถึงพึ่งรู้ตัวว่าเธอหัวเราะเธอ

แก้มไห่ฉิงฉิงแดงขึ้นมา ไม่กล้ามองไปทางอื่น พูด : เห้อ เธอดูสิ พี่เชินหลินดีกับเธอแค่ไหน เมื่อก่อนฉันไม่เคยคิดว่าเขาจะดีกับใครได้ขนาดนี้ ถ้ารู้ว่าเขาจะเป็นคนหลงใหลความรักด้วย ฉันก็ไม่ยอมเธอแล้วเนี่ย ฉันจะได้เอื้อมมือไปก่อน

ใบหน้าเซี่ยชีหรั่นเผยรอยยิ้มที่มีความสุขออกมา และสำรวจห้องสมุดห้องนี้กับไห่ฉิงฉิง ทุกรายละเอียดก็ทำให้เธอชอบหมด ห้องสมุดห้องนี้ไม่เหมือนห้องทั่วไปแบบนั้น ข้างบนคุมด้วยสีชมพู และมีลายหมีน่ารัก

แม้เย่เชินหลินจะไม่พูด แต่ก็คงอยากจะทำเพื่อวัยเด็กที่ไม่มีอะไรของเธอ

ผู้ชายแบบนี้ ไม่ได้ตกไปกับมือของผู้หญิงคนอื่น กลับตกหลุมรักเธอ เซี่ยชีหรั่นจะรู้สึกไม่มีความสุขได้อย่างไร

งั้นฉันก็คงต้องขอบคุณเธอจริงๆ เซี่ยชีหรั่นยิ้มแล้วพูด