สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 593

ตอนที่ 593 สาวใช้ตัวแสบ 497

ดูอย่างระมัดระวัง ลักษณะท่าทางมีความแข็งแรงบ้าง อย่างน้อยเขาก็ดูออกว่าพวกเธอรู้การต่อสู้

“หลิงหลิง หลังจากที่คุณมา กำลังคนในวิลล่าก็ไม่เพียงพอ ดังนั้นฉันถึงสั่งให้หลินต้าฮุยหาคนใหม่มาเพิ่ม” เย่เชินหลินพูดอย่างอ่อนโยน สั่งให้ทุกคนยืนเป็นแถว ทานเสร็จเช็ดปากด้วยผ้าเช็ดปาก ลุกขึ้นอย่างสง่างามแล้วเดินผ่านหน้าคนเหล่านั้น ดูอย่างระมัดระวังทีละคน

“คุณและคุณ พวกคุณทั้งสองชื่ออะไร” เขาชี้ไปทางสองคนที่มีความสูงปานกลางแล้วถาม

“คุณเย่ ฉันชื่อย่าเฟย”

“คุณเย่ ฉันชื่อเหอหยิงหยิง” ทั้งสองตอบอย่างสุภาพ

“ดี ฉันเห็นว่าพวกคุณสองคนใช้ได้หลิงหลิง ฉันจะมอบหมายสองคนนี้ให้คุณ” เย่เชินหลินพูด ส้งหลิงหลิงยิ้มเล็กน้อยแล้วลุกขึ้น เพื่อชักจูงทั้งสองคนเป็นพวกเดียวกัน หวังให้พวกเธอเผชิญหน้ากับโม่เสี่ยวหนง เธอตั้งใจทำเหมือนสนิทใกล้ชิด เอื้อมมือไปจับมือทั้งสองคน ฉันจะทำเหมือนพวกคุณเป็นน้องสาวของฉัน ฉันตั้งท้องอยู่ เคลื่อนย้ายไม่ค่อยสะดวก ถ้าฉันต้องรบกวนพวกคุณ พวกคุณต้องขออภัยด้วยนะ”

ย่าเฟยและเหอหยิงหยิงได้รับการฝึกฝนมาอย่างดี จะไม่หลงคำพูดของส้งหลิงหลิงง่ายๆแน่นอน พวกเธอยิ้มเล็กน้อย ตอบอย่างสุภาพว่า “นี่เป็นหน้าที่ของพวกเรา”

“อุ๊ย น้องสาวทั้งสอง ฉันก็เป็นคนดูแลคุณส้งด้วย ฉันชื่อโม่เสี่ยวหนง เธอเป็นคนดีมาก ปฏิบัติต่อทุกคนเหมือนเป็นน้องสาวจริงๆ พวกคุณก็โชคดีเหมือนฉัน” โม่เสี่ยวหนงเดินเข้าไปใกล้อีกนิด แม้ว่าจะเป็นการยกย่องส้งหลิงหลิง แต่ส้งหลิงหลิงรู้สึกตกใจเมื่อได้ฟัง แต่ก็ไม่สะดวกออกฤทธิ์

“พ่อบ้าน” เย่เชินหลินร้องเรียกเสียงดัง พ่อบ้านรีบมาทันที พูดอย่างสุภาพว่า “คุณเย่”

“พวกคุณชื่ออะไร” เย่เชินหลินถามคนที่มีรูปร่างสูงใหญ่ เป็นผู้หญิงที่ท่าทางดูดี

“คุณเย่ ฉันชื่อหลี่หงเหมย”

“คุณเย่ ฉันชื่อจ้าวเจี๋ยหราน”

“สองคนนี้ มอบหมายให้ดูแลเซี่ยชีหรั่น ตามเธอไปช่วยจัดการเรื่องเสื้อผ้าของฉัน และทำตามคำสั่งที่พ่อบ้านมอบหมายด้วย” เย่เชินหลินสั่ง ส้งหลิงหลิงอึ้งไปสักครู่ พูดในใจว่า เธอไม่ใช่สาวใช้ธรรมดาทั่วไปเหรอ”

เย่เชินหลินจงใจกล่าวประโยคนี้ในที่สาธารณะ เขามองไปที่ส้งหลิงหลิง อธิบายด้วยเสียงเล็ก ๆ “ที่ผ่านมาเซี่ยชีหรั่นเกี่ยวข้องอะไรกับพวกเรา คิดว่าทุกคนก็น่าจะรู้ ถึงแม้ตอนนี้เธออาจจะอยากกลับมาหาฉัน ใจผู้หญิงไม่สามารถคาดเดาได้ ไม่มีใครรู้ได้ว่าเธอจะคิดทำร้ายคุณหรือไม่ เราก็ป้องกันไว้ก่อนดีกว่า”

เขาพูดเช่นนี้ ไม่มีใครไม่รู้สึกว่าในใจเขา ส้งหลิงหลิงสำคัญกว่าเซี่ยชีหรั่น ใครจะไปคิดว่าเขาตั้งใจจัดคนมาดูแลเซี่ยชีหรั่น

จากที่เย่เชินหลินพูด ส้งหลิงหลิงก็รู้สึกพอใจมากพอสมควร แต่โม่เสี่ยวหนงไม่ค่อยพอใจ เธอคิดว่า ถ้าเซี่ยชีหรั่นคิดจะทำอะไรสักอย่างจริงๆ จะต้องเหมือนมือเท้าที่ถูกมัดไว้ เฮ่ย อย่างไรเธอก็จะไม่ลงมือด้วยตัวเอง แต่มันก็ไม่สำคัญอะไรมากมาย

“คนอื่นๆ พ่อบ้านจัดการให้ด้วยนะ รบกวนทุกคนด้วย” เย่เชินหลินพูดอย่างเฉยเมยจนจบ ไม่ได้สนใจเรื่องที่นี่อีก พูดกับส้งหลิงหลิงว่าหลินต้าฮุยเอาเอกสารของงานมา เขาจะไปทำงาน ต้องขอตัวก่อน

เขากับหลินต้าฮุยเข้าไปในห้องหนังสือ มั่นใจว่าไม่มีใครตามมา เขาถึงขมวดคิ้วแล้วถามหลินต้าฮุย “มีการเคลื่อนไหวใหม่หรือไม่”

“ตอนนี้ยังไม่มีอะไร คุณเย่ แค่ตระกูลส้ง ดูเหมือนว่าส้งซูหาวจะมีการติดต่อกับสื่อ”

“สื่อ” เย่เชินหลินขมวดคิ้วเล็กน้อย ในใจคิด พวกเขาติดต่อกับสื่อทำไม อยากให้เรื่องตั้งครรภ์ของส้งหลิงหลิงดังกว่านี้เหรอ ตระกูลส้งกำลังจะทำอะไร แน่นอนต้องมีผลประโยชน์ต่อพวกเขา ถ้ามีคนรู้มาก ส้งหลิงหลิงก็จะปลอดภัยมากขึ้น

พวกเขาช่วยส้งหลิงหลิงได้ ก็เท่ากับว่าช่วยตัวเองเช่นกัน

คนรู้มาก เขาก็จะไม่สะดวกในการทำร้ายแม่ของลูกถูกไหม

จิ้งจอกเฒ่าส้ง คุณอยากทำอะไรก็ตามสบายเลย อย่าไร้เดียงสาเลย นึกว่าทำเช่นนี้แล้วฉันจะไม่มีวิธีจัดการกับคุณเหรอ คุณอย่ายกก้อนหินโยนใส่ขาของตัวเองหล่ะ

“ทางประธานจงเป็นอย่างไรบ้าง” เย่เชินหลินถามต่อ

“เขาให้ไห่ลี่หมินไปเรียนที่สถาบันพรรคคอมมิวนิสต์ ไม่ได้ให้เขากลับไปที่เมืองหลินเจียง ดูเหมือนว่าจะเจอกันเป็นการส่วนตัวบ่อยๆ” หลินต้าฮุยรายงานตามความเป็นจริง

“อืม รู้แล้ว”

ดูเหมือนว่าจิ้งจอกเฒ่าวางแผนจับคู่ให้กับไห่ลี่หมินกับเซี่ยชีหรั่นมั่ง ฉวยโอกาสนี้ จับคู่ให้ไห่ลี่หมินกับเซี่ยชีหรั่น เขาวางแผนของเขาดีจริงๆ คิดอยากจะแย่งผู้หญิงของเขาอย่างแนบเนียน

จิ้งจอกเฒ่า คุณคิดจะเช่นโน้นเช่นนี้ แต่ก็คิดแทนคนอื่นไม่ได้หรอก คนบางคน เรื่องบางเรื่อง คุณจะแยกอย่างไร ก็อย่าหวังว่าจะแยกออกจากกันได้เลย

เขาประเมินว่า ไอ้หนุ่มไห่ลี่หมิน อีกไม่นานคงจะมาแย่งคนในเร็วๆนี้

“คุณไปเถอะ ให้คนชุดดำคอยจับตาไว้ อย่าทำให้พลาด” เขาสั่งการเสร็จ หลินต้าฮุยเหมือนอยากจะพูดอะไรบางอย่าง คิ้วของเขาขยับแล้วขยับอีก พูดว่า “พูดสิ”

เขารู้ว่าหลินต้าฮุยต้องการพูดอะไร แต่ก็เดาไม่ผิด

“คุณนายเย่เธอ.....เธอสบายดีไหม คุณก็อย่าเย็นชากับเธอมากเลยนะ เธอจะเสียใจนะ”

เซี่ยชีหรั่นมองส้งหลิงหลิงอย่างเงียบๆ ไม่พูดอะไร ก้มหน้าแล้วจะเดินไปที่บ้านหลัก

“หยุดนะ คุณเป็นคนรับใช้ ฉันเป็นเจ้านาย ฉันพูดกับคุณ คุณกล้าทำเป็นไม่ได้ยินเหรอ” ส้งหลิงหลิงเพิ่งพูดจบ รถของไห่ลี่หมินจอดห่างจากบ้านหลักแค่นิดเดียว

เขาขมวดคิ้วมองดูเซี่ยชีหรั่นที่สวมใส่ชุดสาวใช้ สีหน้าดูเศร้าหมองเล็กน้อย

ส่วนนี้ประธานจงไม่ได้โกหกเขาจริงๆด้วย เซี่ยชีหรั่นกลับมาที่วิลล่าตระกูลเย่จริงๆ และไม่ได้เป็นคู่หมั้นของเย่เชินหลิน แต่เป็นสาวใช้เล็กๆ กลับไปเป็นสภาพเดิมแล้ว

ตอนนี้เธออยู่ในสถานะอะไร แม่ของเธอเป็นภรรยาของเสนาธิการหลี่ พ่อเป็นประธานคณะกรรมการมณฑล ถ้าเธอไม่ได้เต็มใจมาเป็นสาวใช้ของเขา ใครจะไปบังคับเธอได้

ไห่ลี่หมินเปิดประตูรถแล้วลงมา ส้งหลิงหลิงเห็นเขาแล้ว เปลี่ยนสีหน้าทันที ต้อนรับด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม

“อุ๊ยประธานไห่ ท่านมาเหรอ คุณดูสิ ท้องของฉันใหญ่ขนาดนี้ก็ยังออกมาต้อนรับคุณ ประทับใจมากไหม” ส้งหลิงหลิงพูดติดตลก ไห่ลี่หมินมองเธออย่างเฉยเมย ไม่ได้พูดต่อ

เมื่อก่อนพวกเขาเป็นเพื่อนกัน โดยเฉพาะหลังจากที่เขากับพานหยูคบกัน พวกเขาสนิทกันมาก

เมื่อก่อนส้งหลิงหลิงไม่ใช่แบบนี้ อาจจะเป็นเพราะเธอปิดบังเก่ง ถ้าตอนนั้นสามารถดูออกว่าเปลือกนอกที่ดูน่ารักไร้เดียงสาของเธอซ่อนงูพิษไว้ข้างใน อย่าว่าเย่เชินหลินไม่อยากคบเธอเลย เขาไห่ลี่หมินก็จะคัดค้านพวกเขาอยู่ด้วยกันเช่นกัน

ส้งหลิงหลิงรู้สึกอับอาย แอบพูดในใจ ก็แค่ประธาน พ่อฉันมีตำแหน่งสูงกว่าคุณตั้งมากมาย

ถ้าฉันไม่เห็นว่าคุณเป็นเพื่อนรักของเย่เชินหลิน แล้วฉันมายิ้มพูดกับคุณเช่นนี้ คุณจะไม่ประจบสอพลอฉันก็ถือว่าไม่เลวแล้ว

ไห่ลี่หมินไม่สนใจว่าเธอจะคิดอย่างไร เขาเดินฝ่าฝูงชนตรงไปหาเซี่ยชีหรั่น มองไปที่เธอ ถามเบาๆ “คุณทำเช่นนี้เพื่ออะไร ไปกับฉัน”

เขาก็ไม่จำเป็นต้องเข้าแล้ว จะพาเธอออกไปตอนนี้เลย

เขาเอื้อมมือมาดึงตัวเซี่ยชีหรั่น แต่เซี่ยชีหรั่นหลับออก ไม่ให้เขาโดยตัว

“ประธานไห่ ท่านทำเช่นนี้ มันไม่เหมาะสม” เซี่ยชีหรั่นพูดเสียงเบา น้ำเสียงยืนยันและมีระยะห่าง

ในเวลานี้ส้งหลิงหลิงก็ไม่ได้สนใจว่าไห่ลี่หมินจะสนใจเธอหรือไม่ เดินไปข้างๆเซี่ยชีหรั่น พูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง “น้องหรั่นฉันว่านะ คุณดูสิ มีคนมองอยู่มากมาย น้ำใจของไห่ ใครๆก็ดูออก ฉันรู้ว่าคุณยังลืมเชินหลินไม่ได้ แต่คุณลองคิดๆดูนะ พวกเราตอนนี้เป็นครอบครัวพ่อแม่ลูกแล้ว...........”