ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 1018

เขาแนะนำทุกคนให้กับภรรยาของเขา

สุดท้ายเขาก็แนะนำผู้หญิงคนนั้นให้พวกเขาได้รู้จัก “นี่ซาร่าภรรยาของฉันเอง”

เลียมและเจเน็ตรีบเดินไปข้างหน้า พลางเอ่ยคำทักทายเธออย่างสุภาพ “สวัสดี คุณนายอัลฟูธ”

คุณนายอัลฟูธดูเหมือนจะอายุสี่สิบปี แต่สภาพร่างกายของเธอดูไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่นัก อาจจะเป็นเพราะว่าเธอไม่ค่อยดูแลผิวกายของเธอ มันจึงทำให้เธอดูซีดเซียวไปบ้าง แต่เราก็สามารถเห็นได้ว่ารูปร่างหน้าตาจริง ๆ ของเธอยังคงดูดีอยู่ เธอจะต้องเป็นผู้หญิงที่สวยตั้งแต่ยังเด็กอย่างแน่นอน

เธอเผยยิ้มออกมา พลางพูดว่า “ข้างนอกอากาศหนาว ถ้ามีธุระอะไร ก็เข้าไปคุยกันข้างในเถอะค่ะ”

พอพูดจบ เธอก็ขยับตัวไปด้านข้าง ก่อนจะเดินเข้าไปในบ้าน

เมื่อกลุ่มของพวกเขาเข้ามาในบ้าน เครื่องทำความร้อนก็ได้เริ่มทำงาน ทำให้บ้านทั้งหลังเต็มไปด้วยอากาศอุ่น คุณนายอัลฟุธสั่งให้สาวใช้ไปช่วยถอดเสื้อคลุมของพวกเขาออก

เพราะความเร่งรีบทั้ง เนลล์ เจนนิงส์ และคนอื่น ๆ ยังคงสวมชุดเดียวกันกับที่พวกเขาได้ใส่ไปงานเลี้ยงอาหารค่ำในก่อนหน้านี้ เว้นแต่ว่าพวกเขาสวมเสื้อโค้ททับไว้อีกหนึ่งตัว

โชคดีที่บ้านหลังนี้มีเครื่องทำความร้อน พวกเขาจึงไม่รู้สึกหนาว แม้ว่าจะถอดเสื้อโค้ทออกแล้วก็ตาม

ลุงเอียนเอ่ยถามด้วยความกังวลว่า “เกิดอะไรขึ้น? หยกอาถรรพ์ควรจะอยู่ที่บ้านไม่ใช่เหรอ? ทำไมถึงบอกว่ามันหายไป?”

ขณะที่พูดถึงหยก ใบหน้าของคุณนายอัลฟูธก็เริ่มดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่นัก

“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันเกิดอะไรขึ้น ของทุกชิ้นที่อยู่ในบ้าน ที่คุณวางไว้ จะไม่มีใครไปแตะต้องมัน แต่ตอนที่คุณโทรหาฉันก่อนหน้านี้ แล้วบอกให้ฉันเอาหยกออกมาจากตู้เซฟ มันก็หายไปแล้ว”

ใบหน้าของลุงเอียนบูดบึ้ง

“พาผมไปดูหน่อย”

จากนั้นกลุ่มของพวกเขาก็มุ่งหน้าไปที่ชั้นสอง

ก่อนหน้านี้หยกอาถรรพ์ชิ้นนั้นถูกเก็บไว้ในตู้เซฟเป็นอย่างดี แม้ว่าในสายตาของลุงเอียน หยกชิ้นนั้นอาจจะเป็นของปลอม แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าหยกอาถรรพ์ชิ้นนั้นจะไม่มีค่า

ดังนั้นเขาจึงเก็บมันล๊อคไว้ในตู้เซฟเป็นอย่างดี

ตู้เซฟตั้งอยู่ในห้องนอนบนชั้นสอง

เมื่อกลุ่มของพวกเขามาถึงที่เกิดเหตุ สิ่งที่พวกเขาเห็นคือตู้เซฟกำลังเปิดอยู่ ในนั้นมีเงินสด และเอกสารอยู่บ้างเล็กน้อย กล่องกำมะหยี่สีดำถูกวางไว้อยู่ข้าง ๆ แต่ในกล่องนั้นมีแต่ความว่างเปล่า

ลุงเอียนรีบเดินไปหยิบกล่องนั้นออกมา

เนลล์ถามว่า “ก่อนหน้านี้คุณลุงเก็บหยกอาถรรพ์ ไว้ในกล่องนี้หรือคะ?”

ลุงเอียนพยักหน้า

สีหน้าของเขาดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่นัก ขณะที่พลิกกล่องเพื่อตรวจสอบดูครั้งแล้วครั้งเล่า เขามองเข้าไปในตู้เชฟ และพูดออกมาด้วยเสียงต่ำว่า “ตอนที่คุณปลดล็อคตู้เชฟ กล่องนี้ก็ถูกเปิดออกแล้วอย่างนั้นเหรอ?”

คุณนายอัลฟูทส่ายหน้า

“ไม่ค่ะ ตอนนั้นกล่องมันปิดไว้อยู่ ฉันเลยคิดว่าหยกยังอยู่ในนั้น แต่พอฉันเอากล่องออกมา มันก็เบามากเลย ฉันรู้สึกแปลกใจเลยเปิดมันดู แล้วก็เห็นว่าหยกมันหายไปแล้ว”

ลุงเอียนตอบสนองด้วยการขมวดคิ้ว

เขากับซาร่าแต่งงานกันมาเกือบยี่สิบปีแล้ว ดังนั้นเธอจึงไว้ใจได้อย่างแน่นอน แต่ นอกเหนือจากพวกเขาทั้งสองคนแล้ว สาวใช้ของพวกเขา ก็ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้เข้าไปในห้องนอนนี้ โดยไม่ได้รับอนุญาต แล้วหยกมันจะหายไปไหนได้ยังไง?

ขณะที่เขากำลังคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้อยู่ เขาก็หันหน้าไปมองเกรกอรี

"คุณเกรแฮม ฉันต้องขอโทษด้วยจริง ๆ ฉันคิดว่าฉันช่วยพวกคุณได้ แต่ตอนนี้…”

เกรกอรียกมือขึ้น เพื่อห้ามไม่ให้เขาพูดต่อ

“ไม่มีใครคาดคิดว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นหรอก ผมเชื่อในความเมตตาของลุงเอียน ตอนนี้หยกมันก็หายไปแล้ว ถ้าคุณเต็มใจให้เราหามัน เราก็ยินดีที่จะนำมันกลับมาให้คุณ”

ลุงเอียนพยักหน้า

“แน่นอน ฉันเต็มใจอยู่แล้ว แต่ว่า… เราจะหามันเจอได้ยังไง?”

เขาตรวจดูตู้เซฟอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเดินออกไปดูที่ประตูห้องนอน

วิกกี้มองเขาด้วยความสงสัย เพราะไม่รู้ว่าเขากำลังตรวจสอบอะไรอยู่กันแน่

เกรกอรีถามว่า “ตอนนี้หลานชายของคุณอยู่ที่ไหนเหรอครับ?”

“อ๋อ เขาก็อยู่ในงานเลี้ยงวันเกิดของท่านผู้หญิงกริฟฟินไง”

“เขาอยู่ที่งานเลี้ยงด้วยเหรอคะ?” เจเน็ตรู้สึกประหลาดใจ เมื่อได้ยินอย่างนั้น

"เขาชื่ออะไรเหรอคะ? ดูเหมือนว่าวันนี้ ฉันจะไม่เห็นหน้าใครที่ไม่คุ้นเลยนะคะ”

เธอแต่งงานกับเลียมมาหลายปี เธอจึงรู้จักหน้าค่าตาของญาติ ๆ ในครอบครัวกริฟฟินเป็นอย่างดี แม้ว่าเธอจะไม่เก่งในเรื่องอื่น ๆ แต่ถ้าเป็นเรื่องของความจำแล้วละก็ เธอยืนหนึ่ง

มันก็ไม่ถึงกับว่าเธอสามารถจดจำชื่อของทุกคนได้ แต่เธอไม่มีทางลืมใบหน้าของพวกเขา หลังจากที่ได้เจอกันอย่างน้อยหนึ่งครั้งอย่างแน่นอน

คุณนายอัลฟูธเอ่ยถามด้วยความสงสัยว่า “คุณไม่เห็นเขาหรอกเหรอ? เป็นไปไม่ได้ เขาเป็นคนบอกกับฉันเอง ว่าเขาจะไปที่งานเลี้ยง”

เลียมถามต่อว่า “ผมขอทราบชื่อหลานชายของคุณได้ไหมครับ?”

“เขาชื่อว่า ชอว์น ชาร์ริงตัน”

ชอว์น ชาร์ริงตัน?

เจเน็ตและเลียมมองหน้ากัน

งานที่จัดขึ้นเป็นงานเลี้ยงวันเกิด ดังนั้นแขกทุกคนที่มาร่วมงานเลี้ยงนี้ จะต้องมีของขวัญของพวกเขาติดไม้ติดมือมาด้วย

เมื่อได้รับของขวัญมา พวกเขาจะจดชื่อเอาแขกไว้ในรายการ เพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนของขวัญกันในอนาคต

เลียมที่เป็นหลานชายแค่เพียงคนเดียวของท่านผู้หญิงกริฟฟิน จะต้องเห็นรายชื่อพวกนั้นอย่างแน่นอน