ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 137

อีธานหันไปมองลูกสาวของเขาอย่างร้อนใจ

“เซลีน จะทำอย่างไรต่อไป? ทำไมเรื่องแบบนี้ถึงเกิดขึ้นภายในบ้านของเราได้โดยไม่มีเหตุผล? นี่เป็นการเริ่มต้นวันใหม่ด้วยลางไม่ดี” เซลีนสูดหายใจเข้าลึก ๆ

“ฉันไม่ค่อยแน่ใจ แต่เพราะเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นภายในบ้านของเรา เราควรจะเรียกทุกคนมารวมกันเพื่อทำการตรวจสอบให้ถูกต้อง” อีธานพยักหน้าเห็นด้วย

“ถูกของคุณ ทำเลย”

ในขณะเดียวกัน ก็ได้ยินเสียงแผ่วเบาของซิลเวียมาจากด้านนอก

“เกิดอะไรขึ้น? ทำไมทุกคนถึงมารวมตัวกันที่นี่” อีธานพุ่งเข้าไปหาแม่ของเขาราวกับคนที่กำลังจะจมน้ำตายที่มองหาชูชีพ

“คุณแม่ ในที่สุดคุณก็มาที่นี่ มาดูนี่สิครับ” เขาพาซิลเวียไปที่ประตูห้องน้ำขณะที่เขาพูด อารมณ์ของเธอพุ่งสูงขึ้นรวดเร็วอย่างต่อเนื่องเมื่อเห็นเลือดบนพื้น

เธอเขวี้ยงไม้เท้าลงบนพื้น

“ไร้สาระ! ใครทำแบบนี้?” แซลลี่เป็นคนแรกที่พูด

“ไม่รู้ เซลีนเป็นคนเจอสิ่งนี้เมื่อเธอใช้ห้องน้ำในตอนเช้านี้”

“พวกเราไม่มีแขกในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาและห้องน้ำของเราได้รับการทำความสะอาดทุกวัน ดังนั้น นี่ต้องเป็นการกระทำของใครสักคนในครอบครัวของเรา สืบให้รู้! ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นฉันต้องหาให้ได้ว่าใครทำแบบนี้” ภายในไม่กี่วินาทีวิลล่าทั้งหลังก็ตกอยู่ในความโกลาหล

ในไม่ช้าก็มีคนค้นพบสิ่งที่น่าสงสัย เลือดบนพื้นห้องน้ำจริงๆแล้วคือเลือดหมู

เช้าวันนี้เวลา 07:00 น. พนักงานส่งพัสดุมาพร้อมกับพัสดุหลายชิ้นและขอใช้ห้องน้ำอย่างเร็ว

โดยปกติแล้วคนรับใช้ไม่ได้อนุญาตให้เขาใช้ห้องน้ำของเซลีน อย่างไรก็ตาม ห้องน้ำที่ชายส่งพัสดุไปก็อยู่ไม่ไกลจากมันเช่นกัน

คนรับใช้ที่ต่างรับผิดชอบหน้าที่ของพวกเขาในตอนนั้นจึงไม่มีใครให้ความสนใจในส่วนนั้นของบ้านเป็นพิเศษ

พนักงานส่งพัสดุบอกเขาต้องกลับไปทำงานของเขา ไม่นานนัก เซลีนก็เข้าไปใช้ห้องน้ำหลังจากตื่นนอนและนั่นคือตอนที่พบเลือดสด ๆ

ทุกคนรู้สึกโล่งใจขึ้นมาเล็กน้อยเมื่อความจริงถูกเปิดเผย

แม้ว่าแรงจูงใจของอีกฝ่ายจะยังไม่ชัดเจนก็ตาม แต่พวกเขาก็รู้สึกไม่กังวลจนเกินไปหลังจาก

หลังจากแน่ใจว่าเรื่องวุ่นวายไม่ได้ถูกกระทำขึ้นโดยคนในครอบครัว ในขณะเดียวกันนั้นเอง โทรศัพท์มือถือของเซลีนดังขึ้นในทันที เธอหามันจนพบจากเรียกเข้ามาจากเจสัน

หลังจากทราบว่าเธอพักฟื้นเมื่อเร็วๆนี้ ดังนั้นเขาจึงแทบไม่ได้โทรหาเธอในชั่วโมงนี้เพราะเกรงว่าจะรบกวบการนอนของเธอ

นี่คือสาเหตุที่ทำไมเธอถึงรู้สึกแปลกใจที่ได้รับสายจากเขา เสียงของเจสันฟังดูลุลี้ลุกลน

“เซลีน วันนี้คุณออนไลน์แล้วหรือยัง?” คำถามนั้นทำให้เธองง

ไม่นี่ ฉันเพิ่งลุกจากเตียง เกิดอะไรขึ้นเหรอ?”

“ถ้าอย่างนั้นรีบไปและตรวจสอบด้วยตัวของคุณเอง! ข่าวของคุณแพร่กระจายไปทั่วอินเตอร์เน็ต ติดต่อผมอีกครั้งหลังจากนี้” โทรศัพท์วางไปเมื่อการสนทนาจบลง

ไม่เข้าใจ เธอเข้าสู่ระบบบัญชี Weibo ของเธอ อารมณ์พลุ่งพล่านปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอ

จู่ ๆ ในอินเตอร์เน็ต ก็เต็มไปด้วยโพสต์เกี่ยวกับชีวิตของเธอ

“อีธาน ตามฉันมา”

“ครับ” อีธานเดินตามซิเวียเข้าไปในห้องของเธอ ผู้หญิงคนนั้นทรุดตัวลงนั่งที่เก้าอี้โยกสีแดงเข้มและนวดขมับของเธออย่างอิดโรย

“เมื่อเร็ว ๆ นี้ คุณเห็นเด็กผู้หญิงคนนั้นหรือเปล่า” อีธานเข้าใจว่าใครที่เธอกำลังพูดถึงโดยไม่ต้องตั้งคำถามเพิ่มเติม

“ไม่” เขาตอบทันที

“อืม เซลีนตอแยเธออีกแล้วเหรอ?”

“อาจจะไม่ เมื่อเร็ว ๆ นี้ เซลีนยุ่งอยู่กับการจำสคริปต์เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการคัมแบ็คของเธอ เธอจึงไม่ค่อยได้ออกจากบ้าน”

“เป็นไปได้ไหมว่าเธอยังทำใจไม่ได้จากเหตุการณ์ในครั้งนั้น? เกี่ยวกับดีแลนด์?” อีธานหัวเราะอย่างประชดประชัน

“มันไม่สำคัญเพราะเธอไม่ชอบครอบครัวนั้นมาโดยตลอด ฉันเสียใจจริงๆที่ให้เธอไปอยู่ใกล้ ๆ ดูปัญหาที่ไม่จบไม่สิ้นที่เธอทำให้ฉันสิ” ซิเวียจ้องมองไปที่เขา ดวงตาสีซีดของเธอเต็มไปด้วยประกายเฉียบคม

“คุณสามารถพูดอะไรก็ได้ต่อหน้าฉัน แต่อย่าพูดต่อหน้าแซลลี่และเซลีน” อีธานมีท่าทางตกตะลึง

จากนั้นเขาเม้มริมฝีปากของเขาอย่างดูถูกและพึมพำเบาเป็นกระซิบว่า “ไม่จำเป็นต้องมีความลับระหว่างคนในครอบครัว”

ความข้องใจของเขาไม่ได้หลุดลอดไปจากหูของเซลีนแม้ว่าเขาจะเงียบอย่างที่สุดก็ตาม เธอตอบกลับอย่างจริงจัง

“นั่นภรรยาที่คุณอ้างว่าซื่อสัตย์ แต่ใครจะไปรู้ว่าจริง ๆ แล้วเธอมีอะไรในใจ? อย่าลืมสิว่าเธออยู่ด้านหลังหมุนพวงมาลัยด้วยตัวเองเพื่อฆ่าเคธี่โดยไม่ลังเลในตอนนั้น มันแสดงให้เห็นว่าเธอไม่ใช่คนซื่อ ๆ มนุษย์เปลี่ยนแปลงได้ง่ายดังนั้นมันเป็นการดีที่จะไม่ไปยุ่งกับเธอมากจนเกินไป สำหรับเซลีน...”