ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 363

เม็ดฝนโปรยปรายลงมาในแอ่งน้ำ

เนลล์นั่งตัวสั่นหลบอยู่ที่มุมหนึ่ง

ผู้กำกับพร้อมกับทีมงานกลุ่มหนึ่งรวมตัวกันรอบตัวเธอและแสดงความกังวลอย่างใจจดใจจ่อ "คุณเป็นอย่างไร? คุณโอเคไหม?"

เธอพยักหน้า

“คุณบาดเจ็บที่มือ? ด่วนเลย! พาเธอไปโรงพยาบาล!”

ความทรงจำของเนลล์พร่ามัวในเหตุการณ์ต่อมา

เธอไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น มีเพียงหัวของเธอเท่านั้นที่หนักอึ้ง ทุกคนพยายามพันผ้าพันแผลที่มือของเธอชั่วคราวด้วยผ้า แต่เลือดยังคงไหล เหมือนกำลังขู่ว่าจะออกมาจากชีวิตของเธอให้หมด

ไม่นานก่อนที่เธอจะจากไป

ในขณะเดียวกันในอีกด้านหนึ่ง

ที่อยู่อาศัยของการ์เร็ตต์

นายท่านการ์เร็ตต์ได้พบกับป้าเซเนีย

ตัวอย่างดีเอ็นเอถูกนำมาจากเส้นผมสองเส้นที่ได้รับและรายงานออกมา

เท่านั้นผลลัพธ์ก็ทำให้ทุกคนประหลาดใจ

นี่เป็นเพราะรายงานแสดงให้เห็นว่าไม่เพียง แต่เนลล์เท่านั้นที่เป็นลูกสาวของจูเลียต แม้แต่เซลีนก็มีความสัมพันธ์ทางสายเลือดโดยตรงกับการ์เร็ตต์

ทั้งนายท่านการ์เร็ตต์และป้าเซเนียต่างตกตะลึง

ใครจะคิดว่าจะผลจะเป็นแบบนี้

ตั้งแต่จูเลียตตายไป ตัวอย่างดีเอ็นเอที่นำมาทดสอบคือ นายท่านการ์เร็ตต์ นอกเหนือจากของเซลีนและเนลล์

แม้ว่าจะเป็นความสัมพันธ์ทางสายเลือดกับช่องว่างระหว่างรุ่น แต่ก็ยังสามารถตรวจสอบได้ผ่านการคำนวณที่แม่นยำ

อย่างไรก็ตามผลปรากฏว่าทั้งเนลล์และเซลีน มีสายเลือดของการ์เร็ตต์ถึงยี่สิบห้าเปอร์เซ็น

มันเกิดอะไรขึ้น?

นายท่านการ์เร็ตต์และป้าเซเนียยังงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

ทันใดนั้นเขาก็รับสาย

สายนี้มาจากสเตฟานีเพื่อแจ้งให้พวกเขาทราบถึงอุบัติเหตุของเนลล์ นายท่านการ์เร็ตต์ตกใจมาก เขารีบวิ่งทันทีหลังจากถามเกี่ยวกับที่อยู่ของโรงพยาบาล

ในอีกด้านหนึ่งกิดเดียนก็ได้รับข่าวเช่นกัน

การถ่ายละครลงทุนโดยอันนิ่ง เนลล์และเขาก็เปิดเผยความสัมพันธ์ของพวกเขาต่อสาธารณะ

ดังนั้นช่วงเวลาที่เนลล์ประสบกับอุบัติเหตุโปรดิวเซอร์จึงโทรหาเขาทันที

กิดเดียนเป็นคนแรกที่ไปถึงที่เกิดเหตุ เมื่อเขามาถึงเนลล์ก็ยังไม่ได้สติ

แพทย์ตรวจร่างกายและพบว่าเธอมีไข้ที่ 39.5 องศา โชคดีที่ไข้ลดลงหลังจากถูกปฐมพยาบาลอย่างรวดเร็ว

มือของเธอใช้แรงจำนวนมากในการจับลวดเหล็กได้ตัดเข้าไปในฝ่ามือของเธอเหมือนมีดโกนที่คม เส้นเลือดใหญ่และเส้นเอ็นสองเส้นในฝ่ามือได้รับความเสียหายทำให้เธอมีเลือดออกมาก

อาการบาดเจ็บดังกล่าวต้องใช้เวลาอย่างน้อยหนึ่งหรือสองเดือนในการพักฟื้นตัวอย่างเต็มที่

แม้ว่าเธอจะฟื้นตัว แต่ก็มีผลกระทบที่จะตามมาในชีวิตเช่นไม่สามารถใช้กำลังหรือแบกของหนักได้

อีกประเด็นหนึ่งที่ควรทราบก็คือเมื่อลวดเหล็กขาด เนลล์ก็แกว่งไปมาและกระแทกลงไปบนหน้าผากระแทกกระดูกสะโพกของเธอ

การบาดเจ็บเหล่านี้รวมเข้าด้วยกันดูเหมือนจะค่อนข้างรุนแรง

มันไม่เคยเกิดขึ้นกับทีมงานในขณะที่เธอได้รับบาดเจ็บสาหัสขนาดนี้ พวกเขากลัวเกินกว่าที่จะพูดออกมาแม้แต่คำเดียวถึงกับกลั้นหายใจเมื่อเผชิญกับใบหน้าที่ดูบูดบึ้งของกิดเดียน

ผู้กำกับเวนเดลล์พาทีมอุปกรณ์ประกอบฉากออกมาพร้อมกับบอกความในใจของเขา

“ประธานลีย์ สองคนนี้เป็นเพื่อนร่วมงานของเราที่รับผิดชอบอุปกรณ์ประกอบฉากในวันนี้ แต่ผมได้ถามพวกเขาแล้ว สายรัดของเนลล์ไม่มีปัญหาในตอนเช้า แต่มันหักในตอนบ่ายเมื่อใช้งาน มีคนเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้ดังนั้นพวกเขาจึงไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้”

เวนเดลล์ต้องการขอร้องในนามของสมาชิกทีมอุปกรณ์ประกอบฉาก

พวกเขาไร้เดียงสาตามไม่ทันกับความยุ่งเหยิงนี้

สายรัดนั้นใช้ได้ดีเมื่อหนึ่งชั่วโมงก่อนที่มีคนอื่นใช้ ระหว่างนั้นพวกเขาทานอาหารกลางวัน และในนาทีถัดไปมีบางอย่างเกิดขึ้นเมื่อเนลล์เปิดสายรัด

ขณะที่มือทั้งสองของเธอถูกพันด้วยผ้าก๊อซหนา ๆ จึงมองไม่เห็นบาดแผล

อย่างไรก็ตามเขายังคงต้องการมองใกล้ ๆ ราวกับว่าเขาสามารถมองเห็นชั้นของผ้าก๊อซและตรงไปที่อาการบาดเจ็บ

“ทำไมเธอถึงห้ามฉัน? เธอไม่รู้หรือไงว่าฉันเป็นใคร? ให้ฉันเข้าไป!"

เสียงตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยวของนายท่านการ์เร็ตต์ดังอยู่ข้างนอก

กิดเดียนขมวดคิ้วในที่สุดก็ลุกขึ้นและเดินออกไป

“คุณปู่การ์เร็ตต์ ทำไมคุณปู่ถึงมาที่นี่ล่ะครับ?”

เขาระงับความโกรธของเขาต่อหน้ากิดเดียน นายท่านการ์เร็ตต์พึมพำ “ฉันอยากเข้าไปดู เนลลี่”

ใบหน้าที่บูดบึ้งของกิดเดียนดูไม่ดีเท่าไหร่นัก

“ผมขอโทษ เธอต้องการพักผ่อน เธอไม่ต้องการพบใคร”

นายท่านการ์เร็ตต์หายใจไม่ออกไปชั่วขณะ

ในขณะที่ฟื้นจากความสงบ เขาได้เห็นความเย็นชาและความน่ารังเกียจในดวงตาของกิดเดียน นายท่านการ์เร็ตต์เกิดความคิดขึ้นมาอย่างรวดเร็ว

เขาอธิบายตัวเองว่า “กิดเดียนอย่าบอกนะว่าสงสัยฉัน? ทำไมคนแก่อย่างฉันต้องตามเธอไป เธอเป็นเพียงเด็กในสายตาของฉัน!”

กิดเดียนแสยะยิ้ม

“คุณปู่จะไม่ทำอะไรเพื่อหลานสาวที่มีค่าของปู่หรือไง? เนลลี่ทำให้เซลีนต้องอับอายต่อหน้าสาธารณชนเมื่อไม่กี่วันก่อนและสิ่งนี้ก็เกิดขึ้น? อะไรทำให้คุณปู่คิดว่าผมจะไม่สงสัยคุณปู่”

นายท่านการ์เร็ตต์ “ ... ”

เขารู้ว่ากิดเดียนจะไม่มีวันเชื่อเขาไม่ว่าเขาจะอธิบายตัวเองอย่างไร

ดังนั้นเขาจึงถอนหายใจ

“เอาล่ะมันไม่สำคัญหรอกว่าเธอจะไม่เชื่อปู่หรือไม่ แต่ฉันอยากจะเห็นหล่อนจริง ๆ ถ้าเธอมีความเชื่อมั่นในตัวปู่จริง ๆ ปู่สามารถยืนอยู่ที่ประตูและมองจากระยะไกลได้ ปู่แค่อยากจะดูแค่สักครู่นึง เพียงแค่ครั้งเดียวได้ไหม?”

กิดเดียนขมวดคิ้ว