ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 461

เมื่อได้รับข้อเสนอ ทุกคนก็ตกตะลึงเมื่อมองหน้ากัน

กิดเดียนและเกลเป็นเพื่อนกันมานานถือว่าค่อนข้างสนิทสนมกันเลย

สำหรับการเดินทางของคนกลุ่มนี้ที่มาประเทศ F กิดเดียนอาจขอความช่วยเหลือจากเกล แต่เนื่องจากเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับอาวุโสเคเขาจึงตัดสินใจไม่ทำ ท้ายที่สุดแล้วความสัมพันธ์ระหว่างองค์กรเหล่านี้มีความซับซ้อน และอาจนำไปสู่ความขัดแย้งทางผลประโยชน์

ด้วยเหตุนี้เอง เขาจึงไม่ได้บอกเกลเกี่ยวกับสถานการณ์ในตอนนี้ด้วยซ้ำ ประการแรกเขาไม่ต้องการสร้างปัญหาให้เพื่อนของเขา ประการที่สองหากประเด็นทั้งหมดนี้เกี่ยวข้องกับกลุ่มโบฮิเนีย การบอก เกล เชลบีล่วงหน้าไม่เพียงแค่ช่วยไม่ได้ มันอาจจะเป็นการเตือนตระกูลโบฮิเนียให้ดำเนินการเพื่อปกปิดความจริง ดังนั้นกิดเดียนเลยไม่ได้บอกอะไรกับเกล

อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้เมื่อเกลได้ชวนอย่างสุภาพ ไม่มีทางที่กิดเดียนจะปฏิเสธความเอื้อเฟื้อของเขาได้เลย

ดังนั้นเขาจึงรีบหาข้ออ้างให้ตัวเอง “ผมขอโทษ เรายังมีบางสิ่งที่เราต้องดูแล เรามาที่นี่เพียงเพราะมันเป็นทางผ่าน คราวนี้เราไม่อยากรบกวนคุณ”

เกลเพียงแค่หัวเราะ

“ผมรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับสิ่งที่พวกคุณกำลังพยายามตั้งหน้าตั้งตาสนใจกันอยู่ พวกคุณไม่ต้องเปลืองแรงไปตามหาผู้ชายคนนั้นหรอก ผมคือ 'ผู้อยู่เบื้องหลัง' ที่พวกคุณพูดตามหา เจ้าของที่แท้จริงของบ่อนไทเกอร์”

พวกเขามึนงง

ผ่านไปสิบนาที พวกเขากลับไปที่ห้องที่พวกเขาเพิ่งออกมาอีกครั้ง และนั่งลงอีกครั้ง

ครั้งนี้ เมื่อสการ์เฟซเห็นการมาถึงของพวกเขา นอกเหนือไปจากความรู้สึกประหลาดใจ เขายังระมัดระวังและระวังตัวมากขึ้นอีกด้วย

“ท่าน...” เขาพูดกับเกลด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาจะทันได้พูดอะไร เกลก็โบกมือให้สการ์เฟซออกไป

เขาหันกลับมาและเผชิญหน้ากับกลุ่มนี้อีกครั้ง

รอยยิ้มที่สงบและใจดีของเขา เปล่งประกายความอ่อนโยน

“ผมมีความเข้าใจพื้นฐานเกี่ยวกับเหตุผลที่คุณมาเยี่ยมในวันนี้ พูดตามตรง ผมยอมรับว่าผมเคยอยากจับมือเพื่อนคุณมาก่อน แต่สุดท้ายแล้ว คน ๆ นั้นไม่ได้ถูกคนของเราฆ่า”

เนลล์ขมวดคิ้ว

“ไม่ใช่คนของคุณ?”

"ถูกต้อง"

เปิดลิ้นชักโต๊ะ เขาดึงเอกสารออกมาแล้ววางไว้หน้ากลุ่มคน

“ดูนี่สิ นี่คือภาพของจริงหมวกแดงจีนของเรา ในขณะที่นี่เป็นรูปที่อยู่บนร่างของเพื่อนของคุณ ถึงแม้ว่าทั้งสองภาพจะดูเกือบเหมือนกัน แต่กลีบดอกไม้นี้หันคนละทิศตรงกันข้าม”

กลุ่มสังเกตจากคำพูดดังกล่าว ขณะที่พวกเขามองดูอย่างระมัดระวัง

แม้ว่าภาพจะดูคล้ายคลึงกันอย่างยิ่ง แต่เมื่อตรวจสอบดูใกล้ ๆ กลีบดอกข้างหนึ่งหันซ้าย ขณะที่อีกกลีบหันขวา

เนลล์อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว

“คุณผู้ชาย คุณพูดก่อนหน้านี้ว่าคุณอยากจะจับตัวเขา ฉันขอได้ไหมว่าคุณหมายถึงอะไร?

เมื่อเธอถามคำถามนี้ เกลก็ลังเลเล็กน้อย

ท้ายที่สุด สิ่งเหล่านี้ควรได้รับการพิจารณาเป็นความลับและเก็บไว้ภายในขององค์กรที่เกี่ยวข้อง ไม่ใช่สิ่งที่เขาแค่พูดโพล่งออกไป

อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาเหลือบมองไปที่เนลล์และไตร่ตรองนิดหน่อย เขาก็พูดอย่างตรงไปตรงมาว่า “เพราะคดีนี้โดนเพ่งเล็งอย่างแน่นอน ในตอนนั้นมีสมาชิกคนสำคัญในองค์กรของเราที่ถูกโจมตี หลักฐานทั้งหมดดูเหมือนจะชี้ไปที่เพื่อนรักของคุณ

“ในการสืบสวนของเรา ความขัดแย้งครั้งใหญ่นี้อย่างเดียวของเขาคือ มีเกิดเหตุการณ์การทะเลาะวิวาทกันมาก่อนกับเพื่อนของคุณ เมื่อคำนึงถึงสิ่งนั้นและการจูงใจอื่น ๆ อย่างถูกต้องแก่สมาชิก ผมได้วางแผนที่จะดำเนินการกับเขา

ไม่ว่าเนลล์จะคิดอย่างไงกับเรื่องนี้ เธอไม่เคยคาดหวังว่ามันจะเป็นเพียงเพราะความผิดพลาด

แม้ว่า เกล เชลบีจะทำให้เหตุการณ์ทั้งหมดนี้ถูกเปิดเผย แต่มันก็ไม่ได้เปลี่ยนความจริงที่ว่ากิดเดียนได้รับบาดเจ็บจากเหตุการณ์นั้น มันเป็นเรื่องธรรมดาที่เธอจะยังรู้สึกขุ่นเคืองอยู่บ้าง

ในเวลานี้ จู่ ๆ สการ์เฟซก็เดินเข้ามา

เมื่อมองไปที่เนลล์ เขาตัดสินใจด้วยตัวเองและพูดว่า “ผมเป็นคนสั่งให้ทำ เจ้านายของผมเพียงแค่ขอให้ผมทำ เป็นความผิดของผมด้วยที่ไม่ได้ให้เอเวลินยกเลิกภารกิจได้ทันเวลา ถ้าจะโทษใครก็คือผม

“ไม่ว่าคุณจะลงโทษอะไร ผมยินดีรับผิดชอบ”

เนลล์เถียงกลับอย่างเย็นชา “แค่คุณเหรอ? คุณคิดว่าคุณสามารถรับผิดชอบต่อปัญหานี้ เพียงเพราะคุณพูดอย่างนั้นหรือไง?”

เมื่อเห็นว่าเธอกำลังจะเริ่มอาละวาดอีกครั้ง กิดเดียนก็รีบบีบมืออย่างแน่น

เขามองไปที่เกลและพูดเบา ๆ ว่า “นายเชลบี ฉันจะไม่ครุ่นคิดเกี่ยวกับความโกลาหลครั้งนี้จนมากเกินไป แต่ฉันขอให้พวกนายมอบเบาะแสที่นายพบในตอนนี้”

เกลตะลึงงัน เลิกคิ้วขึ้นขณะมองไปยังกิดเดียน

เขาพูดพร้อมกับหัวเราะเบา ๆ “ตามที่คาดไว้กิดเดียน ลีย์… และที่นี่ฉันคิดว่าผมสามารถซ่อนปัญหานี้จากนายได้ ฉันไม่เคยคาดหวังว่านายจะเจอมัน”

กิดเดียนยิ้มเยาะในขณะที่เขาพูดอย่างตรงไปตรงมาว่า “ถ้าพวกนายรู้อยู่แล้วว่ามีคนพยายามจะทำร้ายตระกูลโบฮิเนีย แม้กระทั่งพยายามหว่านความเกลียดชังระหว่างกองทหารมังกรกับตระกูลเชลบี ไม่มีทางที่นายจะเพิกเฉยและปล่อยผ่านไป การเคลื่อนไหวดังกล่าวก็ยังเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ แม้ว่านายจะไม่ได้ทำอะไรเลย อย่างน้อยที่สุดนายก็ยังพยายามสืบหาว่าใครคือคนที่พยายามแอบทำร้ายนายอยู่ข้างหลัง”

เกลพยักหน้า "นายพูดถูก ฉันได้จับตาดูปัญหานี้อยู่ ไม่ว่าพวกเขาจะมีเจตนาแบบไหน ทั้งหมดที่ฉันรู้คือ มันไม่ใช่ความตั้งใจที่ดีแน่ ๆ

“ตลอดหลายปีที่ผ่านมา เราอยู่ร่วมกันอย่างสงบกับกองทหารมังกร ไม่เคยก้าวข้ามขอบเขตของกันและกัน เรื่องแบบนี้มันไม่เคยเกิดขึ้น”