ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 501

หลังจากที่ได้ฟัง ลูซี่มองโจเอลด้วยรอยยิ้ม เธอต้องแบกรับความเจ็บปวดในใจ จากนั้นเธอก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยและดูงุนงง

เธออยากจะถามเขาว่าทำไมเธอถึงไม่คุ้มค่า

เธอไม่ได้พยายามหาคำตอบ เธอแค่พยายามหลอกผู้ชายคนนั้น

แต่โจเอลไม่ได้ให้โอกาสเธอ

เมื่อเห็นว่าเธอกำลังจะพูด เขารู้ว่าเธอกำลังจะพูดอะไรที่แย่ไปกว่านั้น

อย่างไรก็ตาม เขาไม่ต้องการที่จะฟัง

เขาลำบากใจมากและมือของเขาสั่น

อย่างไรก็ตาม เขาไม่ต้องการที่จะดูถูกเธอ

ถ้าเขาพูดก็แสดงว่าเธอได้รับการปฏิบัติเหมือนเป็นคนแบบนี้

ข้อแก้ตัวนับไม่ถ้วนผุดขึ้นในใจของเขาในขณะนั้น

ในที่สุด เขาพูดเบา ๆ ว่า “คุณสกปรก”

ใบหน้าของลูซี่แข็งทื่อ

แต่เขาหันกลับมาและไม่มองเธออีก

นั่นเป็นคำที่สละสลวยที่เขาคิดว่าจะไม่จัดหมวดหมู่เธอไปอยู่กับคนเหล่านั้น

เขารู้สึกว่าคำพูดของเขามากเกินไป

มันถึงขั้นที่เขาไม่กล้ามองดูท่าทางของเธออีกเลย

หากเธอยอมรับ มันคงเป็นบาดแผลที่เลวร้ายที่สุดที่เขาจะได้รับอย่างแน่นอน..

ถ้าเธอไม่ทำและโต้เถียงกับคำยืนยันที่เขาเพิ่งทำไปเมื่อครู่นี้ ความพยายามครั้งก่อน ๆ ของเธอคงไร้ผล

แม้จะไม่ทราบสาเหตุที่แท้จริง แต่ในขณะนั้น เขาเข้าใจดีว่าเธอไม่ต้องการให้เขาเข้าใกล้เธอ

การผลักเขาออกไปแบบนี้เป็นสิ่งสุดท้ายที่เธอต้องทำ เพื่อปกป้องศักดิ์ศรีของเธอ

เนื่องจากเธอได้เสียสละมาก เขาจะเติมเต็มความปรารถนาของเธอ

ให้พื้นที่กับเธอและให้เวลากับตัวเอง

หลังจากนั้นโจเอลออกจากห้องของลูซี่

ไม่มีเรื่องไร้สาระอีกแล้ว และเขาไม่ได้ยินคำอธิบายของเธอ

น้ำตาก็ไหลออกมาทันที เมื่อเธอมองไปที่แผ่นหลังของโจเอล

อย่างไรก็ตาม เธอกลั้นใจไม่ร้องไห้

เธอกลัวว่าเขาจะกลับมาอย่างกะทันหัน และเธอจะไม่สามารถอธิบายได้

ผู้หญิงคนนั้นร้องไห้หลังจากได้ยินเสียงประตูกระแทกเท่านั้น

อกหัก

แต่สิ่งที่เธอไม่รู้คือ โจเอลไม่ได้ไปไหนไกล

เขาพิงประตูและได้ยินลูซี่ร้องไห้ ชายคนนั้นร้องไห้โดยไม่รู้ตัว

โจเอลเจ็บปวดมากจนหายใจไม่ออก

ไม่มีทางเลือก

ทั้งหมดที่เขาทำได้คือ เติมเต็มความปรารถนาของเธอให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้

เธอรักเขาแต่ต้องผลักไสเขาออกไป

แล้วเธอจะต้องพบกับความเจ็บปวดที่ไม่สามารถบรรยายได้

เขาไม่อยากรบกวนเธอ

โจเอลยิ้มอย่างขมขื่นเมื่อนึกถึงเรื่องนี้

เขาเงยหน้าขึ้น เช็ดน้ำตาและจากไปราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

เขาไม่ได้ปฏิบัติต่อเจด้าอย่างดี ไม่มีทางที่พวกเขาจะแสร้งทำเป็นคู่รักต่อไปได้

เยี่ยมมาก เขาสามารถกลับมาเป็นเพลย์บอยได้อีกครั้ง

ก็ยังดีสำหรับเขาที่จะรักษาความเสียหายทางอารมณ์ที่เขาได้รับจากลูซี่

ลูซี่นอนอยู่บนเตียงและไม่สนใจว่าร่างกายของเธอจะได้รับความเย็นหรือไม่ เธอร้องไห้อย่างบ้าคลั่งจากอาการอกหัก

ซูซานเอาผ้าห่มคลุมตัวเธอ เธอกอดลูซี่ไว้ในอ้อมแขนของเธอและลูบหลังเธออย่างต่อเนื่อง

“ที่รัก อย่าเศร้า หยุดร้องไห้”

ซูซานยังคงเกลี้ยกล่อมเบา ๆ

ลูซี่ตกตะลึงครู่หนึ่ง ดูเหมือนไม่คิดว่าซูซานจะตอบเช่นนั้น

ซูซานตื่นตระหนกทันทีที่เธอเห็นสีหน้าของลูซี่

เธอคิดว่าลูซี่กำลังโกรธ

เธอรีบอธิบาย “ลูซี่ พี่ไม่ได้ตั้งใจจะหักหลังเธอ พี่ทำเพื่อครอบครัว พี่ไม่อยากให้พวกเขาตกงาน…”

อย่างไรก็ตาม เธอถูกลูซี่ขัดจังหวะ

ลูซี่ส่ายหัวช้า ๆ และหัวเราะเบา ๆ “ไม่เป็นไร ฉันเข้าใจว่าทำไมพี่ถึงทำแบบนั้น ถ้าเป็นฉัน ฉันจะเลือกแบบเดียวกับพี่”

เธอไม่คิดว่าโจเอลจะทำเพื่อเธอได้ขนาดนี้

ลูซี่กระซิบในใจ

โจเอลมักจะหยิ่งผยองและโหดเหี้ยมอยู่เสมอ

เขาจะเล่นวิธีสกปรก อย่างเปิดกว้างและตรงไปตรงมาเสมอ

เขาจะทำให้หลุมนั้นมองเห็นได้ชัดเจน

และให้คนเหล่านั้นเลือกทางที่พวกเขาต้องการไป

การข่มขู่ใครบางคนนั้นขี้ขลาดและเป็นสิ่งที่เขาไม่เคยทำ

ลูซี่รู้ด้วยว่าซูซานจะไม่ทรยศเธอง่าย ๆ

ดังนั้น ลูซี่สามารถจินตนาการได้ว่าเขาใช้เวลานานแค่ไหนในการพยายามโน้มน้าวซูซาน

สุดท้ายก็ต้องข่มขู่เธอ...

อย่างไรก็ตาม เมื่อพูดอย่างนั้น ลูซี่รู้สึกว่าถ้าซูซานไม่เห็นด้วยกับเขา เขาอาจจะทำในสิ่งที่เขาพูด

ไม่มีทางที่เธอสามารถตำหนิซูซานได้

ลูซี่ไม่ได้ทำอะไรผิด

ซูซานบังเอิญไปเจอโจเอล ซึ่งเพิ่งมาถึงด้านล่างของอาคารอพาร์ตเมนต์ของลูซี่ เมื่อเธอลงไปซื้อยาให้ลูซี่

ไม่มีใครรู้ว่าโจเอลเป็นห่วงลูซี่มากแค่ไหน แม้แต่ซูซาน

ยิ่งกว่านั้น ทุกคนที่รู้จักลูซี่ย่อมรู้ดีว่าซูซานเป็นผู้จัดการของเธอ