ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 509

ลูซี่รู้สึกว่าเธอเป็นคนเดียวที่ทุ่มเททั้งกายและใจให้กับการแสดง

เมื่อนักแสดงเข้าไม่ถึงบทบาท ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไร ผลลัพธ์ก็จะน้อยลง

นี่คือสถานการณ์ปัจจุบัน

นักแสดงสมทบคนนี้ไม่ได้ใส่อารมณ์ลงในการแสดงของเธอ ลูซี่คิดว่าเธอประหม่าเกินกว่าจะแสดงความรู้สึกออกมา

เธอเข้าใจความรู้สึกของนักแสดงสมทบ

ลูซี่เคยร่วมงานกับนักแสดงหญิงคนนี้ เมื่อเธอเพิ่งเปิดตัว เธอถูกมองว่าเป็นรุ่นพี่

สิบปีผ่านมาตั้งแต่นั้นมา นักแสดงสมทบได้มีส่วนร่วมในโปรเจ็กต์การถ่ายทำหลายเรื่อง แต่เธอก็ไม่สามารถมีชื่อเสียงได้เนื่องจากหน้าตาที่ดูจืดชืดของเธอ

ลูซี่เคยได้ยินคำวิจารณ์เกี่ยวกับเธออย่างคลั่งไคล้ พฤติกรรมและการแสดงของเธอน่ายกย่อง ท่าทางที่ไม่สดใสของเธอคงเป็นเพราะเหตุผลอื่น

เธอจำได้ว่ามันเป็นเวลาหลายปีแล้ว เธอมีความพยายามสูงมากตั้งแต่นั้นมา แต่นักแสดงสมทบ…

ลูซี่ทำได้เพียงถอนหายใจในใจ

ทุกคนต่างมีปัญหาของตัวเองที่ต้องจัดการ เธอเข้าใจความยากลำบากของนักแสดงสมทบ แต่ความจริงแล้ว มีเพียงเธอเท่านั้นที่สามารถทำได้เกี่ยวกับเรื่องนี้

วิธีเดียวที่เธอสามารถช่วยเธอได้คือ ช่วยให้เธอมีอารมณ์ในที่เกิดเหตุ

ดังนั้น ลูซี่จึงเข้าถึงบทบาทตัวละครของเธอ เธอเปลี่ยนความรู้สึกของเธอเองให้กลายเป็นความรู้สึกของตัวเอกหญิงอย่างสมบูรณ์และไปไกลจนดูเหมือนเธอเป็นตัวละครเอง

นักแสดงสมทบเริ่มประหม่าเมื่อได้เห็นภาพนี้

เธอไม่ได้คาดหวังว่าความพยายามของเธอไม่เพียงแต่จะทำให้ลูซี่เสียสมาธิเท่านั้น แต่กลับทำให้เธอดำดิ่งลงไปในตัวละครมากขึ้น

นักแสดงสมทบก็ตื่นตระหนก

เธอจำคำแบล็กเมล์ของ เจด้า สเวนสันได้และคิดว่าจะไม่มีบริษัทผู้ผลิตรายใดยอมรับเธออีกต่อไปหลังจากละครชุดนี้ เธอตัวสั่นเมื่อนึกถึงอนาคตที่เลวร้าย

นักแสดงสมทบรู้สึกว่าเธอกำลังผิดอยู่ภายในจากความเครียด

จากนั้นเธอก็จำได้ว่าอันที่จริงแล้วลูซี่เป็นรุ่นน้องของเธอ

เมื่อพวกเขาทำงานร่วมกันครั้งแรก ลูซี่ แคทซ์เป็นเพียงน้องใหม่

แต่ตอนนี้

ฮึ่ม เธอยังไม่ค่อยรู้จักโลกภายนอก แต่ลูซี่ก็กลายเป็นคนดังในเวลาไม่นาน

ความโกรธเกรี้ยวของความไม่พอใจก่อตัวขึ้นในหัวใจของเธอ

สีหน้าของเธอดูน่ากลัวขึ้นเรื่อย ๆ และเธอก็ดูไม่เหมือนคนที่เธอควรจะแสดง

ในที่สุดก็ไม่มีอารมณ์ใด ๆ ในตัวละครของเธอ

ในเวลาเดียวกัน สีหน้าของ ลูซี่ แคทซ์ ก็เปล่งประกายในทางตรงกันข้าม

เธอประสบความสำเร็จในการสวมบทบาทในตัวละครของเธอมาก จนตัวเธอเองแยกไม่ออกว่าบทบาทตัวเอกหญิงหรือตัวเธอเอง

พนักงานของบริษัทผู้ผลิตไม่สามารถบอกได้ว่าเธอเปลี่ยนร่างเป็น เนลลี วิลสันได้อย่างสมบูรณ์ หรือ เนลลี่ วิลสันกลายเป็น ลูซี่ แคทซ์แทน

ผู้คนจำนวนมากเริ่มกระซิบกันหลังจากได้เห็นการแสดงอันน่าทึ่งของลูซี่

นักแสดงสมทบสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงของสภาพแวดล้อมและการแสดงของเธอแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

ในที่สุด ลีวายก็ทนดูต่อไปไม่ไหวแล้วตะโกนออกมาว่า “คัท!”

เมื่อผู้กำกับเฟอร์นันเดซคงเสียงของคำนั้นไว้ นักแสดงสมทบก็มีความสุข ในตอนนั้น อยู่ ๆ เธอก็ร้องไห้

เธอรู้สึกว่าเธอทำสำเร็จ

เธอสามารถดึงแผนการของ ลูซี่ แคทซ์ออกมาได้ ผู้กำกับคงเกลียดเธอสำหรับเรื่องนั้น

ในที่สุดเธอก็ทำตามคำสั่งของคุณสเวนสันสำเร็จแล้ว

นักแสดงสมทบเห็นความหวังโบกมือให้เธอ

เธอไม่สนว่านักแสดงสมทบจะลืมความรักซึ่งกันและกันไปนานแล้ว แต่ลูซี่จะไม่มีวันลืมวันนั้นเมื่อเธอยังเป็นน้องใหม่ เธอเคยถูกผู้กำกับตำหนิ ในเวลานั้นนักแสดงสมทบบอกกับผู้กำกับอย่างอ่อนโยนว่า “ผู้กำกับคริสโตเฟอร์ แคทซ์ตัวน้อยแค่กังวล”

คำพูดเหล่านี้ไม่ได้เป็นเพียงแค่การแสดงท่าทางที่อ่อนโยนสำหรับนักแสดงสมทบ แต่สำหรับลูซี่ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเธอเหมือนได้รับถ่านในฤดูหนาว

ตอนนั้นลูซี่เป็นแค่น้องใหม่ ไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับเธอที่จะมีบทบาทเล็กน้อย

ตอนนั้นเธอประหม่ามาก ประหม่ามากจนเธอไม่สามารถดึงเอาคุณสมบัติที่ดีจากตัวเธอออกมาได้

ผู้กำกับคนนั้นดูถูกและโรคจิตมาก เขาทำให้เธออับอายนับครั้งไม่ถ้วน แต่เธอก็นิ่งเงียบ เขายังแบล็กเมล์เธอเพื่อที่เธอจะได้ไปกับเขา ...

ลูซี่ไม่ชอบสถานการณ์แบบนี้ หลังจากการพบกันครั้งนั้น เธอสาบานว่าจะไม่รับงานระดับต่ำแบบนั้นอีกเลย

ในเวลานั้น ถ้านักแสดงสมทบไม่ได้ช่วยพูดแทนเธอ ลูซี่คงไม่อยู่อย่างที่เธอเป็นอย่างทุกวันนี้

ลูซี่จำความปรารถนาดีนี้ได้ตลอดหลายปีที่ผ่านมา เธอรู้สึกขอบคุณเป็นพิเศษต่อนักแสดงสมทบคนนี้

ดังนั้น ลูซี่รู้สึกว่าถึงเวลาที่เธอจะต้องตอบแทนความกรุณา

ขณะที่นักแสดงสมทบถูกกลบไปด้วยความละอายใจ เธอช่วยหาข้อแก้ตัวและพูดเพื่อปกป้องศักดิ์ศรีของเธอ

น่าเสียดายที่ลีวายและนักแสดงสมทบทั้งคู่ขาดความเอาใจใส่

ลีวายไม่มีความคิดเกี่ยวกับอดีตนี้ นักแสดงสมทบลืมไปเลยว่าเคยมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น

ดังนั้น เมื่อลูซี่คิดคำพูดนี้ขึ้นมา ความขุ่นเคืองก็ปรากฏบนใบหน้าของนักแสดงสมทบ “ฉันไม่ต้องการความสงสารของคุณ”

ลูซี่รู้สึกผิดกับคำพูดของเธอและมองดูผู้อาวุโสที่อ่อนโยนที่เคยช่วยเหลือ เธอไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงไม่ยอมรับท่าทางที่ใจดีของเธอ

ช่วงเวลาแห่งการตระหนักรู้ก็เกิดขึ้นกับลูซี่

วงการบันเทิงก็วุ่นวาย เธอจะแน่ใจได้อย่างไรว่านักแสดงสมทบคาดหวังให้เธอช่วย?

ผู้คนมองออกไปที่สถานที่วุ่นวายอย่างวงการบันเทิงเท่านั้น

ผู้กำกับจึงส่งสายตาเยาะเย้ยมาที่เธอ เขาเยาะเย้ยเธอว่า "คุณแคทซ์คือคนที่ไม่มีความผิด" เขาไม่พบข้อแก้ตัวใด ๆ สำหรับตัวเขาเอง และไม่แสดงความสำนึกผิดต่อสิ่งที่เขาทำ